واپسین گام رضا خان برای تثبیت حکومت خویش، بر گزاری انتخابات مجلس مؤسسان بود تا به شکلی ظاهراً قانونی قدرت را به وی منتقل سازد. طبق آئین نامه ای که

بدون تردید مرحله مهم صعود رضا خان به منصب ریاست الوزرائی و البته به دنبال آن ایجاد بلوای جمهوری، تقلبات گسترده در انتخابات مجلس پنجم بود، به طوری که

در شرایطی که رضا شاه به بایندر برای پرهیز از اقدامی علیه انگلیس ها دستور می داد، تا در فضایی آرام مذاکرات بین ایران و انگلیس انجام گیرد، دولت انگلیس به اقداماتی علیه ایران

در دوم شهریور ماه 1312، از طرف رضا شاه و به وسیله ارکان حرب کل قشون به یاور بایندر ابلاغ می شود که از مداخله درنقاطی که انگلیس ها ابنیه و علائمی دارند، پرهیز کرده و

با وجود این مراسله، نظامیان انگلیسی در جزیره هنگام باقی می مانند و عملیات خودسرانه انگلیسها در این جزیره نیز ادامه می یابد و حتی کشف حوضچه های نفتی در هنگام و

ضرورت پایان دادن به حضور نظامی انگلیسی ها در جزیره ی هنگام و بندر باسعیدو و جزیره قشم در سال های 1307 و 1312 خورشیدی منجر به مداخله ی

این رضا خان چه کسی بود که به پشتیبانی بریتانیا، نقش اصلی را در صحنه سیاسی ایران برعهده گرفته بود؟ او در سال 1878 در آلاشت، از روستاهای شمال ایران، از پدری ایرانی و

یکی از نخستین اقدامات رژیم تازه تأسیس، فراخوان تشکیل جلسات مجلس بود که وکلایش انعقاد پیمان با کرزن را به طرز معنا داری رد کرده بودند، اما درست در همان روز

ایران به محض آغاز جنگ جهانی اول، فی الفور بی طرفی خود را اعلام کرد، هر چند از آلمان که به نبرد با دشمنان قدیمی اش یعنی بریتانیا و روسیه وارد شده بود، حمایت می کرد.

اولویت یافتن ایران در خط مشی های سیاسی بریتانیا ناشی از مؤلفه فراگیری تازه ای در دیپلماسی قرن بیستم بود: باستان شناسی ثابت کرده است که نفت از دوران کهن در منطقه