تحلیل نمونه‌هایی از گفتار طبیعی می‌تواند به شناسایی برخی انواع واژه‌ها که بازیابی آن‌ها برای کودک دشوار است کمک کند.

مدل رشدی روانشناسی عصب شناختی به عنوان چارچوبی برای مداخله درمانی کاستی‌های زبانی مشخص، می‌تواند مفید باشد.

هر یک از درمانگران گفتار و زبان که سال‌هاست در این رشته فعالیت دارند می‌کوشند تا دریابند چه اتفاقی برای مبتلایان به اختلال‌های زبانی افتاده است.

پژوهش‌های اخیر اکنون آشکار ساخته است کودکان مبتلا به اختلال‌های رشد زبان ممکن است به کاستی‌های پیچیده‌ای در درک نیز مبتلا باشند.

هنوز گروهی از کودکان را می‌بینیم که دچار آسیب دیدگی نامشخص رام نشدنی هستند و برای درمان به کمک‌های تخصصی متمرکز نیاز دارند.

توصیه می‌شود کودکان مبتلا به مشکلات تلفظی جدی ناشی از گفتار فلجی صرف، تنها در صورتی که چاره دیگری نباشد، باید در مراکز زبانی جای داده شوند.

توصیه می‌شود که در مراکز زبان یک معلم و یک درمانگر بصورت تمام وقت در یک کلاس با همدیگر همکاری کنند.

می‌توان روی نقاط ضعف زبانی کودک کار کرد و با تقویت آن‌ها کل عملکرد زبانی کودک را بهبود بخشید، و بدین ترتیب جبران کاستی‌ها را در عمل برای او ممکن ساخت.

مشاهده برخی موارد، متاسفانه تاثیرهای عمیقی بر جای گذارده که نشان می‌دهد ممکن است گفتار درمانی و زبان درمانی در مراحل اولیه، تنها روی مسائل ظاهری گفتارهای کودک متمرکز شود.

اشارات دیداری ممکن است بسیار سودمند باشد. برای کودکان پرسال‌تر، نوشتن عبارت‌ها با استفاده از علائم تکیه و زیر و بمی صدا شیوه‌ای است برای انجام این کار.