حدود دو دهه تلاش مداوم و اعجاب انگیز امام موسی صدر در لبنان، تحول شگفت انگیزی در منطقه خاورمیانه پدید آورد. به علاوه، مسافرت های بسیار وی به کشورهای

امام موسی صدر در کنار مسؤولیت های طاقت فرسای سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و مذهبی ای که به عهده گرفته بود، نویسندگی هم می کرد. در اینجا کتابهایی را که او نوشته و

امام موسی صدر علاوه بر وحدت بین مذاهب اسلامی به یک نوع اتحاد و گفتگو بین ادیان الهی اعتقاد داشت. بدین سبب که بدو ورود به لبنان، تلاش خود را جهت ارتباط و

در میان شخصیت های برجسته اسلامی (اعم از شیعه و سنی) پیرامون وحدت بین پیروان مذاهب در مرحله اول دو نظریه منفی و مثبت وجود دارد.

امام موسی صدر بعد از تشکیل «مجلس اعلای شیعیان لبنان» و در روز تصدی ریاست این مجلس، جمعه 2/ 3/ 1348 هـ. ش. برابر ششم ربیع الاول و 23 مه 1969، طی سخنرانی پرشوری

یکی از آرزوها و آرمانهای دیرین امام موسی صدر وحدت امت اسلامی در سرتاسر جهان بود. او از آغاز دوران جوانی که در حوزه علمیه قم مشغول تحصیل بود، به این مهم می اندیشید و

امام موسی صدر از قدرت بالای سیاسی و مذهبی برخوردار بود و بر قلوب میلیونها شیعه و سنی و مسیحی در کشورهای مختلف حکومت می کرد.

در ماجرای سپتامبر سیاه 1970 م برابر شهریور 1349، پانزده هزار فلسطینی در اردوگاه خود واقع در اردن به خاک و خون غلطیدند و باقی مانده ی آنها از آن کشور

امام موسی صدر در آبان ماه 1337 برابر جمادی الاولی 1379 به دعوت علمای برجسته ی لبنان برای یک بازدید سی روزه وارد لبنان شد. وی پس از مشاهده نابسامانی های