این حوزه در سه ساحت انجام گرفته است: تبیین هستی‌شناختی رئوس علم سلوک، تبیین وجود‌شناختی علم‌النفسی و تبیین توحید‌شناختی.

آنچه نگاه این گفتار به آن معطوف شده، بیش از همه بخش آغازین آثار عرفان نظری است که بسیار کوتاه به رئوس، مبادی و مبانی عرفان نظری پرداخته‌اند. البته همین مقدار اندک خامه و پایه‌ی اصلی تفکر فیلسوفانه‌ی یک...

فلسفه‌ی عرفان به معنای فلسفه‌ی تجربه‌ی عرفانی، رشته‌ی نوبنیادی است که پیشینه‌ای بیش از دو قرن ندارد و این پیشینه نیز از غرب گذر کرده است. از این رو شاید چندان نباید انتظار داشت که در سنت عرفان اسلامی

در توصیف مآخذ فلسفه‌ی تجربه‌ی عرفانی برآنیم که نخست به روش اثر اشاره، آن‌گاه محتوای محوری هر یک از فصول اثر بیان و سپس شاخصه و جایگاه آن اثر از حیث وجود دیدگاهی نو و خاص که نویسنده در آن درج

پژوهشگران علوم دینی در مطالعه‌ی آثاری در باب ارزش‌های الهی و کمالات انسانی که در تمدن اسلامی نوشته شده است، به دو گونه آثار نظام‌مند و سازوار برخوردند: آثار عرفانی به مثابه‌ی آیینه‌ی علم سلوک و دیگری،...

عرفان نظری، عرفان علمی است که به عنوان ترجمان تجربه عارفانه در ساحت هستی‌شناسی شهودی جای دارد و در عرف به آن علم حقایق و مشاهده و مکاشفه گویند.

تجربه‌ی عرفانی از جمله مقولاتی است که این شأنیت و قابلیت را دارد که از آن احکامی را برداشت و استنباط کرد و آن احکام را به عنوان مسائل دانش فلسفه‌ی تجربه‌ی عرفانی چید و به روش عقلی به تحلیل و تبیین‌شان...

در آغاز باید به چیستی دانش درجه اول و درجه دوم پاسخ گفت. بنا به تحقیق انجام شده، چند دیدگاه در این باره وجود دارد:

به تحقیق این سخن از سر خردورزی است که اگر عرفان با همه‌ی اصول و مبانی آن پایه‌ی عقلی نداشته باشد، هیچ حجیتی نخواهد داشت و از هرگونه واقعیتی تهی خواهد بود و به منزله‌ی ذوق‌ورزی‌های بی‌پایه و شاید

فلسفه‌ی مضاعف، دانش کلی عقلی نظری است که فرانگرانه بر واقعیت مرکب علمی نظارت می‌کند. از جمله‌ی این واقعیت‌ها عرفان است؛ لذا فلسفه‌ی عرفان دانشِ کلی عقلی نظری فرانگر به کل عرفان است، چه عرفان،