متولد خوی؛ افتخار ایران ادیب، عباس زریاب خویی حسین زریاب، فرزند این محقق برجسته، درباره خصوصیات پدرش اینطور گفته بود: چنان گشاده‌‌‌ رو بود که هر کس با هر سطحی از سواد به خود اجازه می‌‌‌ داد سوالش را پیش...

بزرگ علوی درباره گروه ربعه اینطور میگفت: «ما چهار نفر با هم دوست بودیم و سازش داشتیم؛ اما به یکدیگر انتقاد می‌ کردیم. هدایت در نوشتن قدری بی‌ احتیاط بود. یعنی گاهی جمله‌ ها باهم جور در نمی‌ آمد. مینوی...

سرزمین ایران مهد پرورش نام آوران و شاعران بیشماری می باشد، یکی از پرآوازه ترین شاعران ایرانی حضرت مولانا جلال الدین محمد بلخی است که به ملّای روم و مولوی رومی مشهور است.به هر حال کمتر کسی است که در ایران...

پنج غزل سرایی که میتوانیم از آنها نام ببریم کدام میتواند باشند ، مطمئنا شعر یکی از ستون‌های سترگ ادبیات فارسی است و غزل یکی از مشهورترین شکل‌های شعر است پارسی ست آیا اینطور نیست ،جواب سوالات شما در این...

مرشد عباس زریری (1350-1288، اصفهان) داستان‌سرایی (نقّال) برجسته است. وی در اوایل کودکی یتیم شد و در فقر حاصل ازسال‌های رنج‌آور جنگ جهانی اول بزرگ شد. در سال‌های آغازین

میرزا حبیب اصفهانی؛ شاعر ایرانی، متخصص دستور زبان و مترجمی بود که بیشتر عمر خود را در تبعید و درشهر عثمانی ترکیه سپری کرد(93-1835). در شهر بن منطقه بختیار نشین ایران

(949 -999 ش) از چهره‌های درخشان ادبیات کلاسیک آذری که به دو زبان آذری و فارسی شعر سروده است. نقش وی در ادبیات آذربایجان از آن شایان اهمیت است که بعد از نسیمی، از اولین شاعران بزرگ

(1262 -1340 ق) حبیب‌الله، متخلص به حبیب و سالک، فرزند علی مدد ساوجی، فقیه، رجال‌نویس، متکلم، مفسر و شاعر ایرانی. پدرش از علمای ساوه بود و از آنجا به قزوین و پس از چندی به کاشان کوچید

میرزا حبیب الله مجتهد خراسانی (1266-1327 ق) فقیه، عارف و شاعر نامی خراسانی. وی فرزند میرزا محمد هاشم و نبیره سید محمد مهدی شهید و از احفاد سید نورالدین شاه نعمت‌الله ولی است که نسب ایشان

میرزا، متخلص به دستان (م 1311 ق)، ادیب، پژوهشگر، شاعر و مترجم ایرانی. از مردم روستای بن در 31 کیلومتری شمال غربی شهرکرد بود. در اصفهان و تهران درس خواند. مدت چهار سال در عراق به