فقیه وارسته، مفسر قرآن و عارف بزرگوار مرحوم آیه الله حاج شیخ حسنعلی نجابت شیرازی از زمره عالمان و فقیهان ژرف اندیش است که در زمینه "ولایت فقیه"، اهمیت، ابعاد، حدود و شروط آن اندیشیده

وجود امنیت در هر جامعه ای سرآغاز هر نوع توسعه و پیشرفت در تمام ابعاد اقتصادی، علمی، فرهنگی و... است و می توان به جرأت گفت پایه ی تمام ارکان اجتماعی و

یکی از وظایف حکمرانان، اتخاذ سیاست های صحیح اقتصادی و برنامه ریزی کلان در جهت افزایش قدرت اقتصادی مردم و رفاه اجتماعی آنان است؛ موضوعی که امام علی

یکی دیگر از بزرگ ترین و مهم ترین وظایف حکومت در برابر مردم و صاحبان اصلی قدرت، تأمین و گسترش عدالت اجتماعی است، که ممکن است چهره های مختلفی داشته باشد.

در اندیشه ی امام علی (ع) حقوق متقابل والی و مردم، وظیفه و فریضه ای الهی بر دوش هر یک است و حتی بزرگ ترین فریضه ی الهی است که موجب نظام و سامان یافتن امور

آن چه موجب مقبولیت مردمی و ماندگاری حکومت و نیز بی اثر شدن توطئه ی دشمنان آن می شود، گام نهادن در جهت انتظارات مردم و مشی معقول در قالب وظایف قانونی است.

«وبر» مى‏ گوید اگر مشروعیت حاکمیت از طریق کاریزماى ارثى به تنهایى مقبول نیافتند، قدرت کاریزمایى مشروعیت ‏بخش دیگرى مورد نیاز است که به صورت

دین، قطع نظر از نوع گرایش مذهبى و میزان پاى‏بندى حاکم وقت، اساس و بنیاد مشروعیت دولت‏ها را در ایران تشکیل مى‏داده است. اگرچه در بعضى از مقاطع تاریخى،

دولت صفوى پس از یک فترت طولانى که میان دین و دولت فاصله افتاد، با داعیه دینى سربرآورد لیکن عصر صفوى نسبت به دولت‏هاى دینى قبل از مغول، دو تفاوت عمده را نشان مى‏دهد:

توسعه ارضى اسلام به خارج از مرزهاى حجاز و تصرف سرزمین‏هاى شرقى، از جمله بخش اعظم ایران، در حکومت ده ساله خلیفه دوم انجام گرفت.