«وبر» هم‏چون «منتسکیو» در بررسى تاریخى‏اش از حکومت‏هاى شرقى، ساخت سیاسى این جوامع را از انواع غربى آن متمایز مى‏کند. منتسکیو را از این نظر باید

[1] (Legitimacy) ، اساس و پایه حاکمیت است که همزمان به دو موضوع متقابل اشاره دارد: یکى ایجاد حق حکومت براى «حاکمان» (Governors) و

بدین گونه که ما فقه را از آغاز تا انجام کاوش نموده و مواردى را که در تمامى ابواب مختلف فقه به حاکم اسلام و فقیه جامع‏الشرایط واگذار گردیده،

تقریر بحث بدین‏گونه است که: ملاحظه مى‏شود همان تعریفى که متکلمان اسلام براى مقام امامت عامه بیان مى‏کنند و همان دلیلى را که بر آن اقامه مى‏فرمایند

درباره نظریه ولایت فقیه گفتارها و نوشتارهاى تحقیقى سودمندى ارائه شده و مى‏شود. این نظریه از دیدگاه علمى و اعتقادى سابقه دیرینه‏اى در منابع و مصادر شیعه دارد،

پیش تر ذکر شد که اصل اولی و عقلایی در حاکمیت و سرپرستی، عدم ولایت انسانها بر یکدیگراست، مگر آنکه به دلیل قابل توجیهی، فردی چنین حقی را بر دیگران پیدا کند.

در میان اندیشمندان درباره اینکه قدرت چیست و چه معانی ای برای آن ذکر شده است، چندان توافقی وجود ندارد. این اصطلاح در نزد علمای سیاست، دارای معانی اعتباری و

شاید بتوان افلاطون را اولین کسی دانست که توانست نمایی منسجم از مدینه ی فاضله (آرمان شهر) ارائه نماید. او در نظریه خویش، مبنای تعیین طبقات اجتماعی و

نویسنده در صدد است تا اثبات کند از نظر شیعه، منشأ مشروعیت حاکمان، تنها از سوی خداوند است و هرگونه حاکمیت معارض با آن، غیر مشروع می باشد.

يکي از مسائلي که در رابطه با قانون اساسي مورد مناقشه برخي قرار گرفته است، مسئله شبهه دور در قانون اساسي است. اگر چه از زمان طرح اين شبهه تا کنون پاسخ هاي مختلفي به آن داده شده است اما چنين به نظر مي رسد...