پیش از ورود به مباحث مربوط به انواع هماهنگی و اتحادهای انسانی و طرق وصول به با ارزش ترین آن ها، به عنوان یک مقدمه معنای این جمله را که «وظیفه ی فلسفه و علوم انسانی و هنرهاست که در راه به وجود آوردن احساس

ما در این بحث با چند مسأله ی با اهمیت روبه رو هستیم که مقداری از آن ها را بیان می کنیم. مسأله ی یکم: آیا نوگرایی در هنر فی نفسه (به خودی خود) مطلوب بالذّات است؟

دوشادوش جریان نگرش های علمیِ محض در واقعیّات طبیعی و انسان، سه نوع بینش و آگاهی لازم نیز وجود دارد که نگرش های علمیِ ما را از محدودیت و رکورد جلوگیری می نماید. این سه نوع بینش عبارتند از:

اخلاقیون کوشش می کنند تا اثبات کنند که روح هم برای خود زیبایی ها دارد و این کوششی بسیار به جاست. روح یک انسان عادل، عارف، عالم فداکار در راه مصالح بشری، و روح کسی که بر خودخواهی غلبه کرده است، بسیار

در دنیای ما، موضوع زیبایی که خداوند متعال در دیدگاه ما قرار داده است، موضوعی اصیل است، نه این که بشر آن را به طور غیر واقعی از جانب خودش مطرح کرده باشد .به این معنا، مسأله ی زیبایی، تشخیص زیبایی و رفتن...

برای روشن شدن موضوع بحث، ضروری است که توضیحی مختصر درباره ی دو مفهوم زیبایی و حقیقت داشته باشیم. نخست مفهوم حقیقت را در نظر می گیریم: این مفهوم با نظر به اختلافی که صاحب نظران در دیدگاه معرفتیِ خود

آیاتی متعدد در قرآن مجید وجود دارد که به وجود آوردن زیبایی ها و تحصیل آن ها را مطلوب و برخی از آیات مباح (جایز) بودن زیبایی ها را تذکر می دهد. از آن جمله:

یکی از عوامل عقب ماندگیِ عده ی فراوانی از مردم، عدم توجه آنان به این حقیقت است که چنان که عظمت سلطه و حاکمیت مطلقه ی خداوندی و صفات جلالیه ی او موجب محاسبه ی دقیق و بر حذر بودن در رابطه با خداست، هم چنان

با نظر به منابع اولیه ی اسلامی، هر دو نوع زیبایی (زیبایی موجود در جهان هستی و زیبایی که با فکر و دست آدمی به وجود می آید) مطرح است. به این معنی که، هم پدیده هایی که بدون اختیار ما در سطح جهان هستی زیباست،...

1 نظاره ی ابتدایی و سطحی مقصود از کلمه ی ابتدایی، آن نیست که تماشا کننده برای اولین بار یک زیبایی را مورد نظاره قرار داده است، بلکه مقصود ارتباط قطب درون ذاتی (ذوق، شهود، احساس) با نمود برون ذاتی است،...