شماري از فقيهان بر اين باورند که ناروايي ورود کافران به مسجدها در ميان مسلمانان صدر اسلام، مشهور بوده است. علامه در تذکره، اين شهرت را از دليل ها قرار داده و بر آن شاهدي از تاريخ ارائه داده است:

روا نيست کافران وارد مسجدالحرام شوند، به اجماع به دست آمده و فراوان حکايت شده از مسلمانان. افزون بر آن سخن خداوند: « مشرکان نجس اند... ».

بي گمان مکان هاي مقدس اسلامي، صرف نظر از قداست و معنويتي که دارند، نمايشگاهي از هنر و نمادي از تمدّن و فرهنگ اسلامي اند.

بنابراين، اگر کافران موجوديت اسلام را به رسميت بشناسند و درصدد دست اندازي و تجاوز به مسلمانان نباشند، حق حيات دارند و مسلمانان مي توانند با آنان رابطه داشته باشند و به سير و سفر در شهرهاي آنان بپردازند.

در اصلِ روا بودن گردش گري و جهان گردي، بحثي نيست، بلکه بر اساس رهنمودهاي فراواني که در منابع ديني وجود دارد مسلمانان به سير و سياحت در روي زمين تشويق نيز شده اند.

قرآن، کتابي است جامع و فراگير که به عنوان منبع بنيادي و اساسي در فهم و دست يابي به احکام شرعي، سخن نخستين را مي گويد. هر پژوهش گري از هر زاويه و افقي به اين گنجينه خداوند بنگرد به مقصود و مطلوب مورد نظر...

آن چه تاکنون گفتيم، درباره ي اصل جهانگردي و شايسته بودن آن از ديدگاه شريعت و در واقع، مقدمه اي بود براي بحث درباره ي مشروع بودن پديده ي جديد « صنعت جهان گردي » و بررسي احکام فقهي آن.

جهان گردي و مسافرت به سرزمين ها و مکان هاي تاريخي و ديدن جلوه ها و جاذبه هاي طبيعي، به هر منظور، پيشينه اي بسيار طولاني دارد و نمي توان براي آن سر آغازي تاريخي در نظر گرفت.

به نظر مي رسد جهان گردي پس از پيروزي انقلاب اسلامي، مورد بي مهري قرار گرفته است. اين پديده که مي توانسته به عنوان يکي از قدرت مندترين ابزارها در خدمت اسلام و انقلاب اسلامي قرار گيرد، از سوي طرف داران و...

اسلام به دانش پژوهي، سفارش فراوان کرده و جايگاه آن را بس والا دانسته است؛ از اين روي، سنت دانشجويي در اسلام همواره بين مبتدي و منتهي برقرار بوده است. همه ي دانشوران سعي بر آن داشته اند، در سلک دانشجويان...