گفتگوی آب

دیگر مکن به هیچ کجا گفتگوی آب چون می‌رود به پیش همه ، آبروی آب از هر کجا که می‌گذرد ، ناله می‌کند از چشمه ، آب ، چونکه روان شد به جوی آب

سه‌شنبه، 28 مهر 1394

لاجرم آن شاهد صبح ازل

لاجرم آن شاهد صبح ازل پادشاه دلبران عزوجل چون جمال بی مثال خود نمود ناظران را عقل و دل از کف ربود پس شراب عشقشان در جام (پیمانه) ریخت

سه‌شنبه، 28 مهر 1394

قتیل کربلا

قتیل کربلا را دوست دارم ذبیح بالقفا را دوست دارم من از زوار دشت کربلایم عزیز مصطفی را دوست دارم قسم بر آب آب کودکانش

سه‌شنبه، 28 مهر 1394

عزم شهادت

كشته دین گفت خواهم با خدا سودا كنم میروم در كربلا تا نـهضتی برپا كنم من حسینم نوگل بستان زهرای بتول حكم یزدان را میان مسلمین اجرا كنم میروم تا...

سه‌شنبه، 28 مهر 1394

شد وصل با آتش

زمین و آسمان کربلا شد وصل با آتش میان خیمه‌ها پیچید بی شرمانه تا آتش به همراه عطش راه تو را از چار سو بستند تمام سنگ‌ها سر نیزه‌ها و زخم با آتش

سه‌شنبه، 28 مهر 1394

ظهر عطش

مانده بودم ، غیرت حیدر به فریادم رسید در وداعی تلخ، پیغمبر به فریادم رسید طاقتم را خواهش اکبر ، در آن ظهر عطش برده بود از دست، انگشتر به فریادم...

سه‌شنبه، 28 مهر 1394

روز عاشورا گذشت

شب رسید و روز عاشورا گذشت سوختند آن خیمه و خرگاه را در دل شب زینب بی خانمان ترک کرد آن سوخته خرگاه را

سه‌شنبه، 28 مهر 1394

ذوالجناح

خونی که روی یال تو پیداست ذوالجناح خون همیشه جاری مولاست ذوالجناح یک قطره آفتاب به وی تنت نشست بوی خدا ز یال تو برخاست ذوالجناح

سه‌شنبه، 28 مهر 1394

خونی چکید

خونی چکید و حنجره ی خاک جان گرفت بغضی شکست و دامن هفت آسمان گرفت آبی که دستبوس عطش بود شعله زد آتش، سراغ خیمه ی رنگین کمان گرفت

سه‌شنبه، 28 مهر 1394

بیگانه می‌سوزد

نه تنها خیمه گاهم ز آتش بیگانه می‌سوزد که بنیاد وجودم، از غم جانانه می‌سوزد در خونین ز چشمانم، به دامن، چون نیفشانم؟ که پیش دیدگانم، کودکی در...

سه‌شنبه، 28 مهر 1394

تو مرا خون، من ترایم خونبها

چون خودی را در رهم کردی رها تو مرا خون، من ترایم خونبها هرچه بودت، داده‌ای اندر رهم در رهت من هر چه دارم می‌دهم شاه گفت ای محرم اسرار ما

سه‌شنبه، 28 مهر 1394

بمان

بمان که روشنی دیده ترم باشی شبیه آینه ای در برابرم باشی هوای خیمه من بی نگاه تو سرد است بمان که مایه دلگرمی حرم باشی چه شد که از ته گودال سر...

سه‌شنبه، 28 مهر 1394

بر حربگاه، چون ره آن كاروان فتاد

شور نشور واهمه را در گمان فتاد هم بانگ نوحه، غلغله در شش جهت، فكند هم گریه، در ملائک هفت آسمان فتاد هرجا كه بود آهوئى، از دشت پا كشید

دوشنبه، 27 مهر 1394

بتاب ای مه

بتاب ای مه که زینب دل غمین است پریشان دل ز مرگ شاه دین است بتاب ای مه رقیه دل کباب است ز مرگ باب خود در پیچ و تاب است بتاب ای مه تو بر گلهای...

دوشنبه، 27 مهر 1394

آشوب

کربلا تیره گشت و پر آشوب کرد عمر حسین چونکه غروب گرد غم شد بر آسمان ز زمین آسمان خون گریست زین آشوب شد گل‌آلود و سرخ، آب فرات

دوشنبه، 27 مهر 1394