محروم، زجر كشيده و فراموش شده
نويسنده: محمدرضا هاديلو
معلولان و سالمندان همچنان با مشكلات عديده اى براى ادامه حيات خود مواجه اند كه اين مسأله نشأت گرفته از عدم توجه جدى مسوولان به مسايل اين قشر از جامعه است.
مسوولان همه اذعان مى كنند كه به فكر اين قشر جامعه هستند و جملگى از كارهاى انجام شده و در دست اقدام صحبت مى كنند اما در عمل هيچ خبرى از رفاه و آسايش براى معلولان و سالمندان نيست.
رييس كميسيون اجتماعى مجلس شوراى اسلامى در حالى از افزايش دو برابرى حقوق معلولان تحت پوشش سازمان بهزيستى خبر مى دهد كه معاون توانبخشى بهزيستى كل كشور اذعان داشت اين بودجه هنوز در اختيار سازمان قرار نگرفته و بهزيستى همچنان در زمينه اسكان معلولان با كمبود شديد بودجه روبه رو است.
به گفته رييس كميسيون اجتماعى مجلس، اختصاص بودجه ۳۵۰ ميليارد تومانى براى تأمين نيازهاى سالمندان و معلولان از جمله اقدامات مهم مجلس شوراى اسلامى بوده و از طرف ديگر مجلس معتقد است؛ بايد بيشترين توجه جامعه به سوى اين قشر محروم و زجر كشيده معطوف شود.
نبايد فراموش كرد كه سالمندان در دوره خاصى از تاريخ براى كشورمان خدمات رسانى بسيارى انجام داده اند. حالا بى توجهى به آن ها دور از انصاف است و بايد بحث رسيدگى به مشكلات و كمبودهاى معلولان مورد توجه خاص قرار گيرد.
هر چند در برنامه سوم نگاه به نياز سالمندان مورد توجه قرار نگرفته بود اما در برنامه چهارم قرار بر اين است كه آن ها مورد توجه جدى ترى قرار گيرند. البته در اين جا نيز مجبوريم به آمار اكتفا كنيم و اگر آمارها بگويند وضع بهتر شده ما هم چشم به واقعيات ببنديم و بگوييم، «آرى! بهتر شده».
هر چند از سال ۷۵ به بعد آمارى دقيق از اين قشر از جامعه در دست نيست، اما آمار موجود بهزيستى از وجود ۱۲ هزار سالمند خبر مى دهد كه در مراكز مختلف سراسر كشور تحت پوشش هستند.
البته حدود پنج هزار سالمند با طرح پوشش در منازل از خدمات سازمان بهزيستى بهره مى برند و تعداد معلولان تحت پوشش بهزيستى بالغ بر ۵۰۰ هزار نفر اعلام شده.
با توجه به هرم سنى جامعه جوان كشور، آن چه مهم به نظر مى رسد اولويت بندى ميان نيازهاى گروه هاى مختلف سنى است.
عده اى در بحث اسكان سالمندان و معلولان براين باورند كه جوانان سالم و بدون اسكان مناسب نيز نبايد از بودجه هاى دولتى بدون بهره بمانند و حتى عده اى ديگر معتقدند با وجود معضل كمبود شديد مسكن براى جوانان، بهتر است اول اين مشكل حل شود و سپس براى اسكان سالمندان و معلولان تدبيرى انديشيد!
اما دكتر رجب صمدى، روانپزشك و مدير كل بهزيستى استان تهران ضمن اشاره به اقدامات و نيازمندى هاى بهزيستى در اين خصوص مى گويد: «برخورد گروه هاى سنى مختلف با معلولان و سالمندان نيز بايد همچون جمعيت جوان و سالم باشد و بايد همه در كنار هم زندگى كنند، به طورى كه ضدفرهنگ ترحم به اين قشر از افراد جامعه از بين برود؛ چون اين موضوع به هيچ عنوان به نفع آن ها و جامعه نيست. اين افراد نيز همچون جوانان و افراد سالم جامعه حق اسكان دارند در حالى كه هنوز افراد مختلف جامعه اين امر را به طور جدى نپذيرفته اند.»
اما با گذرى بر جامعه حقيقت بيشتر نمايان شده و بهتر مى توان به مشكلات و نيازهاى سالمندان و معلولان پى برد.
از آن جايى كه در بسيارى از مناطق هنوز براى اسكان و هزينه هاى اوليه زندگى سالمندان و معلولان برنامه عملى جدى صورت نگرفته، بسيارى از اين افراد به راه هايى نظير تكدى گرى و ايجاد حس ترحم افراد گوناگون جهت تأمين معيشت رو آورده اند، در حالى كه اين فعاليت آن ها از هيچ بعدى مناسب جامعه نيست.
اگر اين اشخاص از عزت نفس مناسبى برخودار نباشند، تنگناهاى مالى و رفتار ترحم آميز افراد جامعه بر اين مشكلات دامن خواهد زد.
اين وظيفه بزرگ و سنگين برعهده دولت است، چون سازمان ها بدون پشتوانه هاى مالى راه به جايى نخواهند برد.بايد پذيرفت كه اگر از امروز به فكر حمايت از سالمندان و معلولان نباشيم. قشر عظيم جوان امروز، فردا به جرگه سالمندان خواهند پيوست.
منبع:www.javannewspaper.com
مسوولان همه اذعان مى كنند كه به فكر اين قشر جامعه هستند و جملگى از كارهاى انجام شده و در دست اقدام صحبت مى كنند اما در عمل هيچ خبرى از رفاه و آسايش براى معلولان و سالمندان نيست.
رييس كميسيون اجتماعى مجلس شوراى اسلامى در حالى از افزايش دو برابرى حقوق معلولان تحت پوشش سازمان بهزيستى خبر مى دهد كه معاون توانبخشى بهزيستى كل كشور اذعان داشت اين بودجه هنوز در اختيار سازمان قرار نگرفته و بهزيستى همچنان در زمينه اسكان معلولان با كمبود شديد بودجه روبه رو است.
به گفته رييس كميسيون اجتماعى مجلس، اختصاص بودجه ۳۵۰ ميليارد تومانى براى تأمين نيازهاى سالمندان و معلولان از جمله اقدامات مهم مجلس شوراى اسلامى بوده و از طرف ديگر مجلس معتقد است؛ بايد بيشترين توجه جامعه به سوى اين قشر محروم و زجر كشيده معطوف شود.
نبايد فراموش كرد كه سالمندان در دوره خاصى از تاريخ براى كشورمان خدمات رسانى بسيارى انجام داده اند. حالا بى توجهى به آن ها دور از انصاف است و بايد بحث رسيدگى به مشكلات و كمبودهاى معلولان مورد توجه خاص قرار گيرد.
هر چند در برنامه سوم نگاه به نياز سالمندان مورد توجه قرار نگرفته بود اما در برنامه چهارم قرار بر اين است كه آن ها مورد توجه جدى ترى قرار گيرند. البته در اين جا نيز مجبوريم به آمار اكتفا كنيم و اگر آمارها بگويند وضع بهتر شده ما هم چشم به واقعيات ببنديم و بگوييم، «آرى! بهتر شده».
هر چند از سال ۷۵ به بعد آمارى دقيق از اين قشر از جامعه در دست نيست، اما آمار موجود بهزيستى از وجود ۱۲ هزار سالمند خبر مى دهد كه در مراكز مختلف سراسر كشور تحت پوشش هستند.
البته حدود پنج هزار سالمند با طرح پوشش در منازل از خدمات سازمان بهزيستى بهره مى برند و تعداد معلولان تحت پوشش بهزيستى بالغ بر ۵۰۰ هزار نفر اعلام شده.
با توجه به هرم سنى جامعه جوان كشور، آن چه مهم به نظر مى رسد اولويت بندى ميان نيازهاى گروه هاى مختلف سنى است.
عده اى در بحث اسكان سالمندان و معلولان براين باورند كه جوانان سالم و بدون اسكان مناسب نيز نبايد از بودجه هاى دولتى بدون بهره بمانند و حتى عده اى ديگر معتقدند با وجود معضل كمبود شديد مسكن براى جوانان، بهتر است اول اين مشكل حل شود و سپس براى اسكان سالمندان و معلولان تدبيرى انديشيد!
اما دكتر رجب صمدى، روانپزشك و مدير كل بهزيستى استان تهران ضمن اشاره به اقدامات و نيازمندى هاى بهزيستى در اين خصوص مى گويد: «برخورد گروه هاى سنى مختلف با معلولان و سالمندان نيز بايد همچون جمعيت جوان و سالم باشد و بايد همه در كنار هم زندگى كنند، به طورى كه ضدفرهنگ ترحم به اين قشر از افراد جامعه از بين برود؛ چون اين موضوع به هيچ عنوان به نفع آن ها و جامعه نيست. اين افراد نيز همچون جوانان و افراد سالم جامعه حق اسكان دارند در حالى كه هنوز افراد مختلف جامعه اين امر را به طور جدى نپذيرفته اند.»
اما با گذرى بر جامعه حقيقت بيشتر نمايان شده و بهتر مى توان به مشكلات و نيازهاى سالمندان و معلولان پى برد.
از آن جايى كه در بسيارى از مناطق هنوز براى اسكان و هزينه هاى اوليه زندگى سالمندان و معلولان برنامه عملى جدى صورت نگرفته، بسيارى از اين افراد به راه هايى نظير تكدى گرى و ايجاد حس ترحم افراد گوناگون جهت تأمين معيشت رو آورده اند، در حالى كه اين فعاليت آن ها از هيچ بعدى مناسب جامعه نيست.
اگر اين اشخاص از عزت نفس مناسبى برخودار نباشند، تنگناهاى مالى و رفتار ترحم آميز افراد جامعه بر اين مشكلات دامن خواهد زد.
اين وظيفه بزرگ و سنگين برعهده دولت است، چون سازمان ها بدون پشتوانه هاى مالى راه به جايى نخواهند برد.بايد پذيرفت كه اگر از امروز به فكر حمايت از سالمندان و معلولان نباشيم. قشر عظيم جوان امروز، فردا به جرگه سالمندان خواهند پيوست.
منبع:www.javannewspaper.com
