منبع: راسخون
اى دل خون شده! ایّام عزاى حسن ست
کز ثَرى تا به ثریّا همه بیت الحزن ست
پیرهن چاک زنم در غم آن گوهر پاک
گز غمش چاک ملک را به فلک پیرهن ست
شهادت امام حسن مجتبی (ع) تسلیت باد
می گفت و آن آئینه ی ایزدنمایی
آتش گرفتم سوختم ما در کجایی
قلب تمام شیعیان سوزد زداغش
سلام ما بر قبر بی شمع و چراغش
شهادت امام حسن مجتبی (ع) تسلیت باد
روزه بود و افطار ز آب آتشین کرد
داغ ماتم او عالمی غمین کرد
ریخت دل خون شده اندر برش
شاهد خون های دلش خواهرش
شهادت امام حسن مجتبی (ع) تسلیت باد
کشتند امام مجتبی را
زیبا گل خیرالنسا را
ندارد زائر آن قبر خرابش
مزار در میان آفتابش
شهادت امام حسن مجتبی (ع) تسلیت باد
روز عزای مسلمین است
در ناله جبریل امین است
مدینه شده غرق سوگ و ماتم
بهر مجتبی و نبی اکرم
شهادت امام حسن مجتبی (ع) تسلیت باد
مهمان علی شد با قلب کبابش
غربتش نمایان از قبر خرابش
خدای ما به جانِ غم نصیبش
روزی ما کن حرم غریبش
شهادت امام حسن مجتبی (ع) تسلیت باد
قوتت همه شب خون جگر بود حسن جان
گریان ز غمت چشم سحر بود حسن جان
از دوست و دشمن به تو پیوسته ستم شد
مظلومی تو ارث پدر بود حسن جان
شهادت امام حسن مجتبی (ع) تسلیت باد
ماهیان گریه کنید که حسن مظلوم است
غربتش از حرم خلوتش معلوم است
مه چراغ حرم و مرغ سحر زائر او
نرسد دست کسی بر حرم و حائر او
شهادت امام حسن مجتبی (ع) تسلیت باد
روز رنج و محن است، رخت ماتم به تن است
همگی گریه کنید که عزای حسن است
به خدا بر همه تا روز جزا معلوم است
که حسن در وطنش مثل علی مظلوم است
شهادت امام حسن مجتبی (ع) تسلیت باد
خیزد از طشت ندا ای خدا و ای خدا
اجر و پاداش نبی شده با زهر ادا
این همه برگ گل و لاله که در این لگن است
پاره های جگر یوسف زهرا حسن است
شهادت امام حسن مجتبی (ع) تسلیت باد
بس که پر بود دلش از غم و رنج و محن
طشت خون هم جگرش سوزد از داغ حسن
همه در غربت آن نور دو عین گریه کنید
باید از داغ حسن مثل حسین گریه کنید
شهادت امام حسن مجتبی (ع) تسلیت باد
جگر صبر کباب بود از صبر حسن
گریه ممنوع بود بر سر قبر حسن
نه فقط شعله داغش زده آتش به دلم
قبر بی شمع و چراغش زده آتش به دلم
شهادت امام حسن مجتبی (ع) تسلیت باد
ای اهل مدینه فتنه بنیان مکنید
بر آل علی این همه عصیان مکنید
گر لاله نریزید به تابوت حسن
شرمی ز رسول، تیر باران نکنید
شهادت امام حسن مجتبی (ع) تسلیت باد
روزی که شرار ظلم افروخته شد
یک بار دگر حاصل دین سوخته شد
از بعد شهادتش حسن را از تیر
تابوت و تن و کفن به هم دوخته شد
شهادت امام حسن مجتبی (ع) تسلیت باد
مدینه مات از داغ حسن بود
طشتی پر از خون باغ حسن بود
از پاره های دل، غم او را بخوانید
وز صلح او تفسیر عاشورا بخوانید
شهادت امام حسن مجتبی (ع) تسلیت باد
من جگر پاره زهرایم و پاره جگرم
همه را یارم و خود از همه مظلوم‌ترم
خانـه‌ام قتلگـه و یـار ستمگر قاتل
سوخته از شرر زهر، ز پا تا به سرم
شهادت امام حسن مجتبی (ع) تسلیت باد
ای شررهای غمت گشته شمع حرمت
دشمنت هــم نبــود ناامیـد از کرمت
تـو جگـر پـاره زهرایی و پاره جگری
بعد زهـرا و علـی از همه مظلوم‌تری
شهادت امام حسن مجتبی (ع) تسلیت باد
خون دلی که بود عمری به جان او
امشــب عــزا گـرفت در آشیان او
از یـار ناسپاس مزد وفا گرفت
با زهر جانگداز آخر شفا گرفت
شهادت امام حسن مجتبی (ع) تسلیت باد
آن لـب کـه بوسه زد جد مطهّرش
نوشیده جام زهر از دست همسرش
پـای جنـازه‌اش دل در محـن نشست
تیر از کفن گذشت بر آن بدن نشست
شهادت امام حسن مجتبی (ع) تسلیت باد
اى کریم اهل بیت علیهم السلام! قلب اندوهگینمان در عزاىت، دیدار و
شفاعتت را در قیامت مى طلبد تا طعم بخشندگى تو را دریابیم.
ای کریم آل طه! باور کنم، تشییع غریبانه پیکرت را در هجوم بی امان نفرت و کینه؟
ای کریم آل طه! بوی غربت حنجره ات، جهانی را غریبانه به گریه می اندازد.
ای کریم آل طه! وقتی تو رفتی، چشمان آسمان سیاهی رفت و اشک از نگاه ستاره غلتید.
شهادت امام حسن مجتبی (ع) تسلیت باد
ای کریم آل طه! باور کن آسمان، تاب تنهایی نمی آورد و کمرش زیر داغت، خم خواهد شد.
شهادت امام حسن مجتبی (ع) تسلیت باد
شهادت دومین نور ولایت، صاحب کرامت و شفیع قیامت، امام حسن مجتبى علیه السلام، را تسلیت مى گوییم.
سلام، غریب تر از هر غریب!
سلام، مزار بی چراغ، تربت بی زایر، بهشت گمشده!
سلام، آتشفشان صبر، چشمان معصوم، بازوان مظلوم، زبان ستمدیده!
سلام، سینه شعله ور، جگر سوخته، پیکر تیرباران شده!
سلام، امام غریب من!
/ج
