راه های عمده ی پیشگیری از انحراف خواص از نظر رهبر معظّم انقلاب(مدظلّه العالی)

ایشان سه راه عمده را در این خصوص بر می شمارند: 1. برای جلوه های دنیا ، ارزش قایل نشدن ( ما عندکم ینفد و ما عندالله باق – نحل ، آیه 96). 2. جهاد اکبر یا حفظ خود«... نظام حق ، بی تقوا پیش نمی رود و تقوا به معنای پاک
يکشنبه، 12 اسفند 1386
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
راه های عمده ی پیشگیری از انحراف خواص از نظر رهبر معظّم انقلاب(مدظلّه العالی)
راه های عمده ی پیشگیری از انحراف خواص از نظر رهبر معظّم انقلاب(مدظلّه العالی)
راه های عمده ی پیشگیری از انحراف خواص از نظر رهبر معظّم انقلاب(مدظلّه العالی)
نويسنده: نوروز اکبری زادگان
منبع:عاشورا خروش بیداری
ایشان سه راه عمده را در این خصوص بر می شمارند:
1. برای جلوه های دنیا ، ارزش قایل نشدن ( ما عندکم ینفد و ما عندالله باق – نحل ، آیه 96).
2. جهاد اکبر یا حفظ خود«... نظام حق ، بی تقوا پیش نمی رود و تقوا به معنای پاکی و طهارت و رعایت همه ی اندیشه های دینی است...»
3. تشخیص حق و باطل توأم با درک سیاسی ، بدین معنی که ملاک تشخیص ، شناخت و حق و باطل است و نه افراد. چنان که حضرت امیر (علیه السلام ) می فرمایند: « ... اعرف الحق تعرف اهله و اعرف الباطل تعرف اهله ...»(1)
معمولاً نقش خواص در نهضت ها و جنبش های اجتماعی در دو مرحله ی مهم ، بسیار تعیین کننده است: یکی در مرحله قبل از پیروزی ؛ که هنگام آزمایش خواص با جاه و مقام ، منصب و مال و قدرت است که عمدتاً خواص در این مرحله ی دشوار دچار مشکلات جدّی می شوند . تا آن جا که برخی کاملاً از صفوف انقلاب جدا و برخی تبدیل به معارضین می گردند . از این رو در این مرحله باید پُست ها به شایسته ها سپرده شود . زیرا شرط اساسی قبول مسؤولیت های مهمّ اجتماعی و تداوم آن، توانایی و دانش است . باید توجّه داشت که در این دوران از طرفی گرفتن مناصب اجتماعی برای کسانی که به ضعف مدیریت و اراده خویش اذعان دارند ، از طرف دیگر کناره گیری یا فرار از مسؤولیت ها نیز هرگز مورد تأیید نمی باشد.(2)

برخی لغزش های خواص در دوران سازندگی پس از پیروزی نهضت های اجتماعی

- از دست دادن اخلاص و بروز ریاکاری.
- نادیده گرفتن دشمن درونی و نفس امّاره و نیز دشمنان بیرونی و جبهه ی مخالفان حق.
- احساس پایان یافتن کار.
- رواج ملاحظات خویشاوندی ، قوم گرایی و حاکمیت روابط.
- گرفتار شدن در دام خودستایی ، غرور ، خودرأیی و استبداد.
- عدم تحمّل دیگران.
- اعتماد بی جا به کارگزاران و عمّال .
- علم بی عمل و اکتفا نمودن به شعار برای انجام اصلاحات.
- کتمان حقایق به واسطه ی ملاحظات سیاسی و احتیاط کاری ها.

پی نوشت ها:

1- خامنه ای ، حضرت آیه الله العظمی ، سخنرانی در لشکر 25 کربلا.
2- خمینی ( رحمت الله علیه) ، امام : صحیفه نور ، ج19 ، ص108.





ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مقالات مرتبط