ديدار با امام عصر عليه السلام
منبع: تنهاراه
مَتی تَرَانا و نَراک ...
اعتقاد به وجود امام زمان (عليه السلام) و حجت حق از ضروريات مذهب شيعه است. ليکن در زماني که حجت الهي، در پرده‌ي غيبت به سر مي‌برد، اين پرسش مطرح مي‌شود که: ارتباط با ايشان به چه شکل خواهد بود؟ و آيا شيعيان و دوستداران حضرت مي‌توانند از نعمت ديدار ايشان بهره‌مند شوندددر پاسخ بايد گفت که هر کسي در سطحي، با مولاي خود ارتباط برقرار مي‌کند و گرچه مراتب اين ارتباط‌ها بي‌شمار است، اما ما تمام آن‌ها را در چند مرتبه‌ي زير خلاصه مي‌کنيم:1
1- گاه ارتباط قلبي است، که دل مؤمن به قلب امام خود گره خورده و بسته و وابسته به آن مي‌گردد.
2- گاه ارتباط ديداري تحقق مي‌يابد. در اين صورت فرد موفق به ديدار مولاي خود مي‌گردد.
3- گاه ارتباط به وصال تبديل شده و مؤمن هيچ‌گاه از امام خود بريده و جدا نيست؛ که در اين صورت کامل‌ترين مراتب ارتباط براي شخص حاصل مي‌شود.
در اين گفتار به بررسي ارتباط در ظاهر و خارج که از آن به ديدار ياد شده است، مي‌پردازيم:
اهل بيت(عليهم السلام) مشتاق ديدار امام مهدي (عليه السلام)
همه‌ي آشنايان به ساحت آن ولي معظّم الهي، خواهان ارتباط چهره به چهره با حضرتش هستند، پيش از آن‌که از امکان ديدار بگوييم؛ به بيان گوشه‌اي از ديدگاه‌هاي ائمه اطهار(عليهم السلام) که خود درخواست ديدار آن عزيز را داشته‌اند، مي‌پردازيم:
1- پيامبر رحمت(صلي الله عليه و آله وسلم) از ديدار انوار ائمه‌ي اطهار(عليهم السلام) در شب معراج خبر مي‌دهند و آن‌گاه مي‌فرمايند:
« ... والحُجَّةُ القائم، کَأنَّهُ کوکبٌ دُرّي في وَسَطِهِم»؛2 «... و حجت قائم را ديدم که هم‌چون ستاره‌اي پرنور در ميان ايشان مي‌درخشيد.»
آن‌گاه از جانب رب العالمين خطاب آمد:
«يا محمد، أحبِبهُ فَإنّي اُحِبُّهُ وَ اُحِبُّ مَن يحِبُّهُ»؛ «اي محمد، او را دوست بدار، همانا که من او و دوستداران او را دوست مي‌دارم.»
شايد از همين روست که حضرت رسول(صلي الله عليه و آله وسلم) از خداوند متعال تقاضاي ديدار ياوران حضرت مهدي (عليه السلام) را داشته و مي‌فرمايند:
«أللّهُمَّ لَقِّني إخواني ... اولئکَ رُفَقائيو ذَووا وُدّي وَ مَوَدَّتي و اَکرَمُ اُمَّتي عَلَی»؛3 «پروردگارا، اي کاش من ملاقات کنم برادرانم را ... آنان رفيقان من، مورد علاقه و محبت شديد من و گرامي‌ترين افراد نزد من مي‌باشند.»
2- حضرت مولا علي (عليه السلام) در وصف ياران امام زمان (عليه السلام) مي‌فرمايند:
« ... اَوسَعُکُم کَهفاً و اَکثَرُکُم عِلماً و اَوصَلُکُم رَحِماً ... شوقاً إلی رُؤيتِهِ»؛4 «پناه‌دهي او از همه‌ي شما گسترده‌تر و دانش او از همه‌ي شما بيشتر و رسيدگي او به خويشان از همه‌ي شما برتر است ... چقدر مشتاق ديدن اويم.»
3- امام حسن (عليه السلام) درباره‌ي مشتاقان آن ولي اعظم فرموده‌‌اند:
« طوبی لِمَن أدرَکَ أيامَهُ و سَمِعَ کَلامَهُ»؛5 «خوشا به حال کسي که روزگار امام مهدي (عليه السلام) را درک کند و کلام آن بزرگوار را بشنود.»
4- هنگامي که از امام حسين (عليه السلام) سؤال شد، آيا مهدي (عليه السلام) به دنيا آمده است؟ فرمود:
«لا، وَ لَو أدرَکتُهُ لَخَدَمتُهُ أيامَ حَياتي»؛6 «نه، ولي اگر او را درک کنم، تمام روزگار زندگي‌ام را به خدمت‌گزاري‌اش خواهم گذراند.»
5- امام سجاد (عليه السلام) در دعايي که به حرز آن حضرت مشهور است، از خداوند متعال اين‌چنين ديدار حضرت را تمنا مي‌نمايد:
« ... وَارزُقني رَؤيةَ قائم آل مُحَمَّد»؛7 «و ديدار قائم آل محمد (عليه السلام) را روزي‌ام گردان.»
6- امام باقر (عليه السلام) آن‌گاه که نشانه‌هايي ويژه را در آستانه‌ي ظهور حضرت برمي‌شمارد، چنين مي‌فرمايند:
«إنّي لَو أدرَکتُ ذلکَ لَاَبقَيتُ نَفسي لِصاحِب هذا الاَمر»؛8 «اگر آن زمانه را درک مي‌کردم، خود را براي خدمت و ياري صاحب‌الامر آماده نگه مي‌داشتم.»
7- در دعاي عهد از امام صادق (عليه السلام) عباراتي آمده که لبريز از تمناي ديدار است:
«أللّهُمَّ أرِني الطَّلعَةَ الرَّشيدَة و الغُرَّةَ الحَميدَة و اکحُل ناظِري بِنَظرَةٍ مِنّي إلَيه»؛9 «پروردگارا، آن طلعت زيباي رشيد و آن تابنده‌ي پسنديده را به من بنماي! و چشمم را به ديدارش سرمه کش!»
پي نوشت ها:
1 . مرتضی آقا تهرانی، سودای روی دوست، ص 19 .
. علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 36، ص 323 .
. علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 36، ص 129 .
. علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 51، ص 115 .
. کامل سليمان، تيوم الخلاص (روزگار رهايی، ترجمه‌ی علی اکبر مهدی پور)، ص 374 .
. موسوعه کلمات امام حسين (عليه السلام)، ص 660 .
. محدث قمی، مفاتيح الجنان، حرز امام سجاد (عليه السلام) .
. علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 52، ص 243 .
. محدث قمی، مفاتيح الجنان، دعای عهد.
