نویسنده:خدامراد سلیمیان
مؤلف این کتاب دکتر جاسم محمد حسین، اهل عراق و متخصّص در تاریخ اسلام است. وی تحصیلات خود را در تاریخ خاورمیانه در بصره، بغداد و ادینبورگ به انجام رسانده و دکترای خود را از دانشگاه ادینبورگ اخذ کرده است. سپس در بخش «مطالعات اسلامی و خاورمیانه» آن دانشگاه، دوره تحقیقات فوق دکترا را ادامه داده است.
علاوه بر این کتاب، مقالات و کتابهای محققانه دیگری نیز از دکتر جاسم حسین به زبانهای انگلیسی، عربی و اردو به چاپ رسیده که برخی از آنها عبارت است از:
علاوه بر این کتاب، مقالات و کتابهای محققانه دیگری نیز از دکتر جاسم حسین به زبانهای انگلیسی، عربی و اردو به چاپ رسیده که برخی از آنها عبارت است از:
- 1. بررسی مراسم مذهبی تعزیه میان شیعیان از دیدگاه تاریخی و جامعهشناسی؛
- 2. سیاست اصولی و منسجم امامان؛
- 3. نقش احادیث مذهبی در غیبت امام دوازدهم(عجل الله تعالی فرجه الشریف)؛
- 4. تأثیر غیبت کبرای امام دوازدهم(علیه السلام) بر موقعیت سیاسی و مذهبی فقهای امامیه؛
-
5. نقش وکالت امامیه با عنایت خاص نسبت به دوران نخستین سفیر. در این کتاب، مطالعهای تفصیلی در نهضت شیعة امامیه از زمان امام صادق(علیه السلام) تا آخر غیبت صغرای امام دوازدهم(علیه السلام) انجام شده است.
آنچه ارائه شده، تصویری است از سازمان مخفی وکالت با پیروانی در سراسر جهان اسلام که با اعتقاد به امامت، در جایگاه قطب سازمان، قادر به حفظ تمامیت اسلام از گزند رویدادهای روزگار است.
کتاب تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم(عجل الله تعالی فرجه الشریف) با ورود و خروج خوبی به مباحث، یک مسیر تحقیقی محققانه و منصفانه را پی میگیرد و از یک مقدمه، هفت فصل و نتیجهگیری تشکیل شده است.
مقدمه: معرفی منابع اولیّه و بررسی آنها؛
فصل اول: نقش احادیث در غیبت امام دوازدهم(عجل الله تعالی فرجه الشریف)؛
فصل دوم: نقش امامان در فعالیتهای مخفی و تأثیر آن بر تکامل تدریجی غیبت؛
فصل سوم: دیدگاههای امامیه درباره امام غایب و ولادت آن حضرت؛
فصل چهارم: بازتاب فعالیتهای مخفی امام دوازدهم(عجل الله تعالی فرجه الشریف) در اقدامهای سفیران آن حضرت؛
فصل پنجم: فعالیتهای مخفی دومین سفیر امام دوازدهم(عجل الله تعالی فرجه الشریف)؛
فصل ششم. دوران نوبختی، سومین سفیر؛
فصل هفتم: سفیر چهارم و غیبت کبرای امام دوازدهم(عجل الله تعالی فرجه الشریف)1.
پی نوشت:
1. جاسم حسین، تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم(عجل الله تعالی فرجه شریف)، ترجمه: محمد تقی آیتاللهی، ص 12.
منبع: درسنامه2-ص262تاص263