نویسنده: دکتر مجتبی رحماندوست
متن موسوم به «چرا پروتکل‌های بزرگان یهود جعلی است؟» را که حاوی نظرات آقای عبدالله شهبازی است خواندم. اینجانب ضمن احترام عمیق به آثار کارشناسانه و عمیق نویسنده‌ی (1) مقاله (سخنران مورخ 1378/12/7 دانشکده حقوق دانشگاه تهران) این متن را در اثبات جعلی بودن پروتکل‌ها، ناتوان و ناکافی می‌بینم. ریشه‌یابی و تجلیل علل حوادث اجتماعی در تاریخ ملت‌ها آن هم در تاریخ قوم پیچیده‌ی یهود و قضاوت نهایی در باره علل مهاجرت یهودیان روسیه به امریکا و دیگر کشورهای غربی در طول چهل سال (1921-1881) و حکم بر اینکه متن پروتکل‌ها جعل می‌شود تا روسها را نسبت به یهودی‌های آن سامان عصبی کند و به یهودی‌کشی و اخراج آنان دست بزنند و تحلیل این متن مهمترین عاملی شده که یهودیان را که در آنجا به بن‌بست رسیده بودند و کوچ دادن آنها به امریکا که زمینه رشد اقتصادی برای یهودی‌ها باز بود، تحلیلی است که با هزار اما و اگر همراه است. سخنران در این بررسی هیچ سندی که اثبات کند پروتکل‌ها جعلی است ارائه نکرده است و اظهار می‌دارد که ظاهرا جاعل آن یک فرانسوی بوده که نامش در دست نیست. (2) نویسنده در تحلیل جعلی بودن این متن، مقدماتی احتمالی را ذکر می‌کند: مثلاً اینکه گروهی برای ترساندن مردم از خودشان، متنی سنگین که حاکی از جنایتکار بودن این گروه باشد جعل کند و به این وسیله مردم را بر علیه خود بشوراند و - در مورد یهودیان - فضای روسیه را ضدیهودی کند و یهودی‌کشی راه اندازد و فضا را برای ادامه حیات یهودی‌ها تنگ کند و خلاصه نتیجه آن وقوع پروگروم‌ها بشود و یهودی‌ها به غرب خصوصاً به آمریکا کوچ کنند، موضوعی است که می‌تواند درست باشد اما کدام محققی است که مدعی شود پروتکل‌ها سندی جعلی است که بدین منظور ساخته و پرداخته شده‌اند؟ اینکه فضای روسیه از نظر اقتصادی برای یهودی‌ها به بن‌بست رسیده بود و فضای آمریکا باز بود و نیاز به کوچاندن یهودی‌ها از روسیه به آمریکا بود لذا متن پروتکل‌ها را جعل کردند، می‌تواند درست باشد، اما کدام محقق منصفی است که بتواند از چنان مقدماتی چنین نتیجه‌ای بگیرد آن هم با این قضاوت که «پروتکل‌های بزرگان یهود قطعاً یک متن جعلی است؟»
من از اینکه قرآئن بسیار زیاد را (که برخی از آنها از قرینه بالاتر و بلکه دلیل به حساب می‌آیند) نادیده بگیریم و تاریخ یکصد ساله گذشته یهود را و سیر پروتکل‌ها را در این مدت که همگی حاکی از صحت سند آنهاست نادیده بگیریم و مقدماتی از آن دست را که ذکر شد با صرف انتشار وسیع پروتکل‌ها را دلیل جعلی بودن آن بدانیم، تعجب می‌کنم و با خواندن متن این سخنرانی کمترین تردید من در آنچه از قبل در مورد پروتکل‌ها معتقد بودم ایجاد نشد و به نظریه جعلی بودن آن نیز کمکی نکرد.
نمی‌دانم چرا سخنران محترم از اینکه نخستین باری که پروتکل‌ها را خوانده است از شدت صراحت آنها تعجب کرده سخن می‌گوید اما صراحت‌های بسیار بیشتری را که در طول دهه‌های اخیر از سران صهیونیسم در برخورد با مسلمانان و فلسطینیان، شاهد هستیم، قرینه‌ای بر صحت آنها و امکان بکار بردن چنین صراحتی نمی‌گیرد. سخنران محترم از اینکه دیگر منابع یهودی را - که چندان هم شیوع نیافته‌اند- نام می‌برد و اظهار می‌دارد که مطالب مشابه در این کتابها هست و محتوای پروتکل‌ها را اثبات می‌کند (مانند کتاب کاهال نوشته یاکوب برافمن) و اینکه آن متون ترویج نشده‌اند و این ترویج شده نتیجه بر جعلی بودن آن می‌گیرد و این همان نتیجه‌گیری معکوسی است که کاملاً خلاف آن می‌توان نتیجه گرفت. اگر متون دیگری وجود دارد که صحت اسناد آنها جای تردید نیست و محتوای پروتکل‌ها را هم تأیید می‌کنند، چگونه می‌توان نتیجه گرفت که آنها درست و این نادرست است؟ ضمناً در این سخنرانی به جنبه‌های اثباتی سندیت این متن اشاره نشده و به استدلالات مدعیان صحت سند پروتکل‌ها پاسخ داده نشده. نسخه‌های قدیم این متن به زبان‌های آلمانی، انگلیسی و روسی و ماجرای آقای فورد صاحب کارخانجات اتومبیل‌سازی فورد و فشارهای سیاسی - اجتماعی وارد بر او که به دنبال اعتراضش به محتوای پروتکل‌ها انجام شد و از همه مهمتر وقوع عینی آنچه روح پروتکل‌ها را تشکیل می‌دهد و شهادت نیمه دوم قرن بیستم بر صحت محتوای پروتکل‌ها بزرگتری حجت بر سندیت پروتکل‌ها و صرفاً به اتکاء تحلیل اینکه ماجرای پوگرومها را معلول جعل متنی به نام پروتکل‌ها دانستن یک جانبه به قضاوت نشستن است که از نویسنده محقق و پر تلاش زرسالاران یهودی و از سخنرانی در کانون قضاوت، دانشکده حقوق، انتظار نمی‌رفت.
دست آخر اینکه گفته شد که موارد مذکور به عنوان دلیل برای جعلی بودن پروتکل‌ها هیچکدام دلیل نیستند و قرینه‌های احتمال‌آوری هستند برای تضعیف سندیت پروتکل‌ها که تعداد این موارد هم محدود است که سخنران آنها را به تفصیل تشریح کرده است. اما از سوی دیگر اگر دلایل سندیت پروتکل‌ها را هم دلیل ندانیم و قرائن صحت سند پروتکل ها تلقی کنیم میزان احتمال جعلی بودنی که از قرائن محدود سخنران حاصل می‌شود بسیار ضعیف‌تر از میزان احتمال صحت پروتکل‌هاست که ناشی از قرائن صحت است و تعداد و قوت قرائن صحت به خوبی از قرائن تضعیف برترند و حداقل می‌توان گفت که احتمال صحت پروتکل‌ها بسیار بالاتر از احتمال جعلی بودن آن است والسلام.
پی‌نوشت‌ها:
1. دبیر کل جمعیت دفاع از ملت فلسطین.
2. برخی او را با نام موریس ژولی معرفی کردند.
گرد‌آوری جمعیت دفاع از ملت فلسطین، (1384)، برنامه صد ساله (مباحثی پیرامون پروتکل های دانشوران صهیون) ، تهران: قبله اول، چاپ اول.
/ج
