عنايت و لطف امام زمان (ع) نسبت به شيعيان
وجود مقدس حضرت امام زمان مظهر صفات الهي است . خداوند متعال نسبت به همه ي مخلوقات خاصه به انسان ، لطف و رحمت دارد . امام زمان (ع) نيز مظهر لطف خدا بر همه ي انسان هاست . وجود مقدس امام زمان مظهر رحمانيت خداست ؛ بنابراين لطف و رحمت امام زمان هم شامل عموم انسان ها مي شود و هم شامل مؤمنين.
از يک نظر وجود امام زمان (ع) برکات و خاصيتش به همه ي هستي بر مي گردد و لطف براي همه است و به تعبير خواجه نصير طوسي « وجوده لطف و تصرفه لطف آخر و غيبته منا ». اما از جهت اظهار لطف و محبت امام زمان نسبت به مؤمنين و شيعيان ، ا زآنجايي که امام زمان ولي امر مسلمين است ، هيچ گاه ولي نبايد از افراد تحت سرپرستي خود غافل باشد و در مشکلات آن ها بي تفاوت و بي توجه باشد . امام به منزله پدر است و پدر نسبت به فرزندان خود توجه دارد و به هنگام ضرورت ، لطف و مرحمتش را شامل حال آن ها مي گرداند . امام زمان از يک جهت لطفش عام است و شامل عامه جهان تشيع و عموم مؤمنين مي گردد و در بعضي از موارد هم خاص است و شامل افرادي مي شود که از نظر درجات علمي و ايماني به مراتبي نايل شده باشند و آن لطف خاص است . نمونه هايي از اين دو لطفي که امام زمان به عنوان مظهر لطف الهي اعمال مي کند ، مطرح مي کنم . در درجه اول اين عقيده ماست که امام زمان ، شيعيان خود را بي سرپرست نمي گذارد و به حال خود رها نمي کند و در سختي ها و شدايد ، آن ها را تنها نمي گذارد .
با چنين جملاتي که امام زمان در توقيع مبارکش به مرحوم شيخ مفيد مي دهد تصريح مي فرمايد که ما مواظب شما هستيم ، و اگر مشکلي به وجود بيايد ، کمکتان مي کنيم .
در مورد کمک امام زمان نسبت به عموم شيعيان که واقعا از وجود مقدسش همه ي جهان تشيع بهره مي برد ، ما در طول تاريخ شواهد زيادي داريم که امام زمان به حال تشيع و به حال شيعيانش دعا مي فرمايد . هم براي مشکلات دنيا دغدغه خاطر دارند و هم براي مسائل آخرتشان نگراني دارند .
از يک نظر وجود امام زمان (ع) برکات و خاصيتش به همه ي هستي بر مي گردد و لطف براي همه است و به تعبير خواجه نصير طوسي « وجوده لطف و تصرفه لطف آخر و غيبته منا ». اما از جهت اظهار لطف و محبت امام زمان نسبت به مؤمنين و شيعيان ، ا زآنجايي که امام زمان ولي امر مسلمين است ، هيچ گاه ولي نبايد از افراد تحت سرپرستي خود غافل باشد و در مشکلات آن ها بي تفاوت و بي توجه باشد . امام به منزله پدر است و پدر نسبت به فرزندان خود توجه دارد و به هنگام ضرورت ، لطف و مرحمتش را شامل حال آن ها مي گرداند . امام زمان از يک جهت لطفش عام است و شامل عامه جهان تشيع و عموم مؤمنين مي گردد و در بعضي از موارد هم خاص است و شامل افرادي مي شود که از نظر درجات علمي و ايماني به مراتبي نايل شده باشند و آن لطف خاص است . نمونه هايي از اين دو لطفي که امام زمان به عنوان مظهر لطف الهي اعمال مي کند ، مطرح مي کنم . در درجه اول اين عقيده ماست که امام زمان ، شيعيان خود را بي سرپرست نمي گذارد و به حال خود رها نمي کند و در سختي ها و شدايد ، آن ها را تنها نمي گذارد .
نامه اي از امام زمان (ع)
با چنين جملاتي که امام زمان در توقيع مبارکش به مرحوم شيخ مفيد مي دهد تصريح مي فرمايد که ما مواظب شما هستيم ، و اگر مشکلي به وجود بيايد ، کمکتان مي کنيم .
در مورد کمک امام زمان نسبت به عموم شيعيان که واقعا از وجود مقدسش همه ي جهان تشيع بهره مي برد ، ما در طول تاريخ شواهد زيادي داريم که امام زمان به حال تشيع و به حال شيعيانش دعا مي فرمايد . هم براي مشکلات دنيا دغدغه خاطر دارند و هم براي مسائل آخرتشان نگراني دارند .
پی نوشت:
1. احتجاج : 324/2.
منبع: ذکر نور در حضور مشتاقان ظهور
