ارزیابی پرفسور مولانا از حضور احمدی نژاد در نیویورک
چکیده:
در سال های بعد از خاتمه جنگ جهانی دوم تا به امروز بسیاری از رهبران سیاسی و برجسته جهانی در نشست سالیانه مجمع عمومی از تریبون سازمان ملل سخنرانی كرده اند. «نهرو» از هند، «تیتو» از یوگسلاوی، «ناصر» از مصر، «كاسترو» از کوبا، «خروشچف» از شوروی، «كندی» از آمریكا و... ولی هیچ كدام نتوانستند همچون دكتر احمدی نژاد رئیس جمهور ایران، توجه اقشار مردم و دولتمردان را به خود جلب كنند. خروشچف در دهه 1960 در یكی از جلسات مجمع عمومی حتی با مشت زدن روی میز كوشش كرد توجه جهانیان را به خود جلب كند ولی نه خشم و عصبانیت او به عنوان رهبر یك ابرقدرت و نه فریاد كاسترو به عنوان رهبر یك انقلاب سوسیالیستی و نه طنین ضداستعماری نهرو و ناصر و تیتو توانست آن انعكاس و بازتاب و تاثیری را كه سخنان دكتر احمدی نژاد ایجاد كرده است، به وجود آورد.
این قضاوت و ارزیابی من تنها مبنی بر قرائت و مطالعه تاریخ روابط بین الملل و سازمان ملل نیست بلكه بیش از همه برپایه مشاهدات خود به عنوان استاد و پژوهشگر به مدت 50سال در واشنگتن و نیویورك است. شما باید آن روزها در صحنه حاضر می بودید تا بتوانید هرچه بهتر وسعت و عمق دریای سیاسی امروز را كه بازیگران قدرت در آن غوطه ورند تشخیص دهید. هوش و ذكاوت دكتر احمدی نژاد و تدبیر و شجاعت و صلابت وی را باید در چهارچوب این تلاطم جهانی درك كرد. علاقه من به مشاهده و مطالعه جایگاه او در روابط معاصر بین المللی تاثیر آنی و كوتاه مدت آن نیست بلكه اثر تاریخی، درازمدت، و مداوم آن در سطوح ملی و بین المللی است. از زمان پیروزی انقلاب اسلامی ایران و امام خمینی(ره) هیچ رئیس جمهور ایران به اندازه دكتر احمدی نژاد مورد توجه جهانیان قرار نگرفته است. پس می توان پرسید كه چرا دنیا به احمدی نژاد توجه دارد؟
(1) نواندیشی، عدالت خواهی، و توحیدگرایی سه محوری است كه دكتر احمدی نژاد بر آن تكیه دارد. به عبارت دیگر، در دنیایی كه یك ابرقدرت و امپراتوری مانند شوروی سرنگون شد و یك ابرقدرت و امپراتوری دیگر مانند آمریكا در آستانه افول است، در دنیایی كه رهبران آن مقابل ظلم و بی عدالتی سخن جدیدی ندارند و سازمان های بین المللی مقابل زورگویی و قانون شكنی و جنگ سكوت اختیار كرده اند، و در دنیایی كه اغلب سران مشروعیت خود را از دست داده و مورد اعتماد مردم خود نیستند، در چنین محیطی دكتر احمدی نژاد پیام قابل شنیدنی دارد گرچه محتویات آن به گوش و مذاق بعضی سنگین و تلخ به نظر برسد. او مسائل و موضوعاتی را در سطح بین المللی مطرح می كند كه دیگران از اظهار آن ابا داشته و خودداری می كنند. دكتر احمدی نژاد دنبال ریشه های درخت اختلاف و كشمكش است و نه شاخه های آن. او نظریه ها، فرضیه ها و پیش فرضیه های حاكم بر نظام جهانی را زیر سؤال می برد و خواستار تأمل و تفكر در آنها می شود.
(2) در دهه های 1950 و 1960 این «تیتو» و «نهرو» بودند كه بقیه دنیای به اصطلاح سوم را با همقطاران و همفكرانی مانند كاسترو و ناصر و سوكارنو و نكرومه علیه آمریكا و شوروی بسیج كردند. ولی خط مبارز این رهبران آنروزی دنیا را سكولاریسم، ملی گرایی، سوسیالیسم و خودكفایی تشكیل می داد. امروز مرزهای روابط بین المللی و موضوعاتی كه در دستور روز قرار گرفته است با گذشته فرق می كند. نیم قرن پیش چه كسی فكر می كرد كه دین و معنویات، اسلام و ادیان الهی، فروپاشی خانواده، محیط زیست، انرژی اتمی، و كاهش منزلت زن، موضوعات مطرح شده در سطح جهانی و سازمان های بین المللی را تشكیل دهد. ما امروز شاهد تشكل یك فرهنگ مقاوت علیه سلطه گرایی هستیم. این فرهنگ مقاومت در همه قاره ها در حال رشد و نمو است چیزی كه دكتر احمدی نژاد در سخنرانی سازمان ملل خود از آن به نام «جبهه همبستگی برای صلح» نام برد. این فرهنگ مقاومت را به خوبی می توان در فلسطین، در لبنان، در عراق و در كشورهای آمریكای لاتین مانند ونزوئلا، بولیوی و در اقصی نقاط آفریقا و آسیا مشاهده كرد. احمدی نژاد امروز پیشگامی در این جبهه را به عهده گرفته است.
(3) امروز جریان سلطه ستیزی در سراسر جهان یك واقعیت انكارناپذیر است. جبهه همبستگی برای صلح از نظریه انسان مدار، اخلاقی، سنت گرا، و خودكفا در رشد و توسعه عدالت اجتماعی نشأت می گیرد و بر محور معنویات و خداشناسی و توحید مستقر است. فرهنگ مقاومت نیز به دنبال احترام و عزت بشری بوده و به دنبال گفت وگویی است كه حركات انقلاب كنونی در جهان را موجب می شود. جلوگیری از جنگ و پیشبرد صلح، ایجاد گرایش عمومی به سوی تعامل و سازشكاری و هم زیستی، احترام به فرهنگ و ارزش ها، پشتیبانی از نهاد خانواده و اجتماع، نماد و نشانه های امروزی این فرهنگ مقاومت علیه سلطه گرایی است. فرهنگ مقاومت علیه سلطه گرایی در همه جوامع چه غرب و چه شرق، چه شمال و چه جنوب وجود دارد. چهارچوب اخلاقی جبهه همبستگی برای صلح كه فراتر از همه دولت ها و اقوام و ملت ها است باید مدنظر قرار گرفته و پایه بسیج عمومی برای یك امنیت و توسعه و صلح پایدار باشد.
(4) اصالت و نوآوری صحبت های دكتر احمدی نژاد همان قدر كه قدرت و مشروعیت سلطه گران و دستگاه های تبلیغاتی آنها را به تكاپو انداخته است، افكار و مواضع و اندیشه های او نیز به همان اندازه در بین قشرهای مختلف ملل، به ویژه گروه هایی كه سال ها تحت استعمار و استثمار بوده اند، هیجان فوق العاده ای ایجاد كرده است. یك نگاه كوتاه به محور سخنرانی او در نیویورك این موضوع را به خوبی به اثبات می رساند: عدالت به جای زور و قدرت، كرامت های انسانی، حاكمیت خداپرستی، زورگویی و رویگردانی از خدا به عنوان دو عامل اساسی چالش های امروزی، نقض قوانین و حقوق بین الملل توسط قدرت های بزرگ، نقض گسترده حقوق بشر توسط آمریكا، فروپاشی خانواده و كاهش منزلت زن، توسعه تروریسم و اشغالگرایی توسط ایالات متحده، هجوم به فرهنگ های بومی و تحقیر ارزش های ملی، گستره فقر و بی سوادی و محرومیت از بهداشت در سطح جهانی، نادیده گرفتن ارزش های متعالی، ترویج فریب و دروغ و جنگ طلبی، و خاتمه یافتن موضوع هسته ای ایران.
دكتر احمدی نژاد خواهان تحول و اصلاحات اساسی و بنیادین در نظام بین المللی است. او معتقد است كه عدالت به جای قدرت باید بر نظام بین المللی حكم فرما باشد و بدین ترتیب وی مفاهیم و پیش فرضیه ها و نظریه های موجود رئالیسم یا واقعیت گرایی غرب را كه بر محور قدرت مستقر است به چالش می طلبد. برای او عدالت گرایی و عدالت خواهی تنها مسیر بشریت و جامعه انسانی به سوی صلح و امنیت پایدار و پویا است. دكتر احمدی نژاد به دنبال شكستن اسطوره های سیاسی است. از دیدگاه او درك مسئله و مشكل فلسطین درك و كیفیت «هولوكاست» است زیرا توجیه و چگونگی مصیبت بر یهودیان در اروپا و به دست اروپایی ها مشروعیت اشغال فلسطین را توسط صهیونیست ها و غرب به وجود آورد و به تاسیس نظام اسرائیل انجامید. فلسطینی ها نه در جنگ اروپا و نه در كشتار یهودیان شركت داشتند و امروز مردم فلسطین هستند كه باید از طریق رفراندوم سرنوشت خود را مشخص كنند. دوران اندیشه های مادی مبتنی بر خودخواهی و سیطره طلبی پایان یافته است و بهتر است این كشورها به جای دخالت در امور دیگران به مردم خود برسند چون دنیا نیازی به آنها ندارد.
(5) علی رغم تبلیغات گسترده ای كه برای مخدوش كردن چهره دكتر احمدی نژاد از طرف دولتمردان و رسانه های آمریكا تدارك دیده شده است، تحولات ارتباطات بین المللی و جهانی، دگرگونی های زیرساختی اطلاع رسانی، پیدایش شبكه های جدید رایو- تلویزیون در سطح جهانی، افزایش سرعت تولید و توزیع پیام به طور مستقیم از طریق ماهواره ها، و بالاتر از همه آگاهی و علاقه مخاطبان دنیا به دریافت دست اول و صحیح از مراكز اخبار و گسترش و بهره برداری هرچه بیشتر عموم مردم از اینترنت، همه و همه میدان عمل را برای رئیس جمهور ایران باز كرده و توازن و كنترل رسانه ها را كه مدت های طولانی در انحصار چند كشور غربی به ویژه آمریكا بود متلاشی كرده است.
متانت و مهارت دكتر احمدی نژاد در ارتباطات عمومی و ابتكارات اطلاعاتی و مردمی او در حقیقت رئیس جمهور ایران را برای اولین بار به یك رسانه جهانی انسانی ارتقا داده است. برای رسانه های آمریكا و دنیا اولویت سخنرانی و حضور دكتر احمدی نژاد در نیویورك بر نشست مجمع عمومی تقدم داشت. اختصاص خبرهای روز و ستون مطبوعات به رئیس جمهور ایران نگرانی و اضطراب فوق العاده ای در مقامات آمریكایی ایجاد كرده بود كه نظام آمریكا كوشش داشت آن را پنهان نگاه دارد. جنگ سرد بین نظام آمریكا و دكتر احمدی نژاد یك نبرد رسانه ای و اطلاعاتی است و تا امروز رسانه های آمریكا هرچه كوشش كرده اند كه رئیس جمهور ایران را به تله بیندازند، خود بیش از همه به تله افتاده اند. دكتر احمدی نژاد در مدت كوتاه اقامت خود در نیویورك كوشش كرد از این زیرساخت های اطلاعاتی و رسانه ای استفاده كرده و از طریق سازمان ملل و تریبون آن پیام خود را به جهانیان برساند و آمریكا را در مقابل كشورهای جهان قرار دهد. به روایت مطبوعات آمریكا 500میلیون نفر سخنان احمدی نژاد را شنیدند، چیزی كه دهه های قبل برای سران دولت ها فقط یك آرزو و رؤیا به نظر می رسید. دكتر احمدی نژاد از بی نیازی ایران به تسلیحات هسته ای صحبت كرد و موضوع قرار گرفتن ایران و آمریكا در مسیر جنگ را كم اهمیت دانست.
(6) دكتر احمدی نژاد كاركرد نهادهای مهم غرب را زیر سؤال می برد و آنها را مورد استیضاح قرار می دهد. حادثه دانشگاه كلمبیا یك اتفاق بزرگ بود كه خود احتیاج به یك مقاله جداگانه دارد. آنچه در دانشگاه كلمبیا صورت گرفت حیثیت كل ادعاهای نظام سلطه و دموكراسی مبتنی بر مادی گرایی را به صحنه آورد و نشان داد كه در داخل آمریكا یك سردرگمی بزرگ درباره نوع تعامل با ایران به وجود آمده است.
مهرورزی، اعتماد به نفس، و تبحر سخنوری دكتر احمدی نژاد فوق العاده است. او در سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل، این نشست جهانی را به یك دادگاه بین المللی تبدیل كرد كه دادستانی آن را خود به عهده داشت. در دانشگاه كلمبیا خونسردی و متانت و گذشت او تحسین آور بود. حضور او در كلمبیا بحث و گفتمانی را در مجالس و محافل فرهنگی و علمی آمریكا شروع كرده است كه به عقیده من سال ها ادامه خواهد داشت. در ملاقات با بیش از 70 نخبه برجسته آمریكایی كه قریب به سه ساعت طول كشید، دكتر احمدی نژاد نقش یك استاد باتجربه و متبحر را ایفا كرد. و در گفت وگوی خود با علما و دانشمندان اسلامی مقیم آمریكا و در سخنرانی خود در كلیسای نیویورك با پیشوایان و رهبران دینی مسیحی و یهود نشان داد كه خاورمیانه و ایران خاستگاه ادیان الهی است و ایمان و عقلانیت منزلتی بس بزرگ در سنت اسلامی دارد. تكیه او بر خداپرستان، عدالت طلبان و مهرورزان بود.
منبع: www.irdc.ir
معرفي سايت مرتبط با اين مقاله
تصاوير زيبا و مرتبط با اين مقاله
