سوء استفاده از شمشیر دولبه فلوراید در آمریکا

در تبلیغات تجاری، از وجود ماده فلوراید در آب‌های آشامیدنی و خمیردندان و سایر محصولات به عنوان یک امتیاز بهداشتی و امنیّتی در حوزه‌ی سلامت یاد می شود، اما باید پرسید این امر تا چد حد از صحّت برخوردار است:
افزودن مشتقّات سمّی فلوراید، مانند سدیم فلوراید و سدیم سیلیکا فلوراید به آب آشامیدنی مردم «آمریکا» از سال 1945 م. شروع شده و با اینکه در سال‌های اخیر، اقداماتی برای کاهش آن انجام شده، امّا هنوز هم ادامه دارد. موضوع اضافه شدن فلوراید به آب آشامیدنی و محصولاتی همچون خمیر دندان و برخی خوراکی‌ها در آمریکا به سال‌های پس از جنگ جهانی دوم بر می گردد که تا کنون ادامه داشته و یکی از پرونده‌های جالب توجّه در شناختن نحوه‌ی نگاه استثماری نظام سرمایه داری و سود محور حاکم بر آمریکا، به نوع انسان است.

و باز ردّ پای سرمایه داری

با مطالعه‌ی دقیق داستان افزودن فلوراید به آب آشامیدنی عمومی در آمریکا، در می یابیم، هنگامی که این نظام درگیر حفاظت از پول و منافع سرمایه داران می‌شود، دیگر برای آن، انسان آمریکایی و غیر آمریکایی تفاوتی ندارد. با اینکه افزودن فلوراید به آب آشامیدنی در بسیاری از کشورهای اروپایی و دیگر کشورها، از دهه‌های گذشته ممنوع شده است. «آمریکا» و «استرالیا» طرفدار سرسخت اضافه کردن فلوراید به آب اشامیدنی می‌باشند. مشتقّات فلوراید از موادّ جانبی و در حقیقت، نوعی پسماند فعالیت کارخانه‌های صنعتی بوده و ممکن است از طریق فرسایش تدریجی لایه‌های زمین یا در اثر دفع از صنایع مرتبط با فلزاتی مانند آلومینیوم و فولاد یا کودها وارد منابع آب‌های اشامیدنی شده و آلودگی‌های خطرناکی به بار آورند.

فلوریدا و سال‌های پس از جنگ جهانی دوم

از میانه‌های دهه 40م، دولت «آمریکا» اضافه کردن فلوراید به آب آشامیدنی شهروندان را با این بهانه که موجب کاهش پوسیدگی دندان‌های ایشان می‌شود، شروع کرد و دستگاه تبلیغاتی تحت کنترل سرمایه داران نیز تاکنون این کار را به صورت یکی از مهم ترین موفّقیت‌ها در بهبود بهداشت عمومی مردم در سراسر قرن بیستم توصیف و تمجید کرده است. اوّلین توصیه‌ها به استفاده از فلوراید در آب، برای کاهش پوسیدگی دندان‌ها، طی سال‌های 1945 و 1946م از سوی برخی مقامات بهداشتی در آمریکا و «کانادا» روی داد و پس از آن، خدمات بهداشت عمومی آمریکا نیز وارد میدان اجرایی این طرح شده و بدون وجود حتی یک تحقیق علمی مستدل و مورد قبول دانشمندان، توصیه کرد که منابع آب شرب عمومی فلوریده شوند.
در حالی که جدای از نگاه بهداشتی و خطرات مرتبط، فلوریداسیون نمی‌توانست روش کارآمد و مقرون به صرفه‌ای باشد، ولی این برنامه با قدرت تمام دنبال شد. در واقع حتی اگر ادعای کمک به سلامتی دندان‌ها، صحیح هم باشد، بخش بسیار کوچکی از فلور آب فلوریده صرف حفاظت از دندان‌های افراد می‌شود و مابقی آن از بدن دفع شده یا در صورت بالا بودن مقدار آن، در بدن انباشته می‌شود که سرآغاز تمامی مضرّات فلوراید برای انسان است. در حال حاضر، میزان فلوراید در آب آشامیدانی «آمریکا» 4 میلی گرم در لیتر عنوان شده است، در حالی که این مقدار بر اساس قوانین نباید از ½ میلی گرم تجاوز کند.

فلوراید و حقوق بشر

بدین ترتیب با افزودن فلوراید به آب شهری، حق انتخاب نوشیدن آب حاوی فلوراید یا آب طبیعی سالم از شهروندان آمریکایی گرفته شد و آنها مجبور بودند به هر صورت این آب را مصرف کنند. با توجّه به اینکه نظام «مرسی کیلینگ» نیز بوده است، اجبار به حفاظت از دندان‌های ایشان با خوراندن زوری آب فلوریده به آنها، بسیار عجیب می‌نماید.
بر اساس منابع علمی، آنچه که می‌تواند در یک حالت کنترل شده سلامتی دندان‌ها تأثیر مثبت بگذارد، دوزهای محدود و مشخّصی از فلوراید موضعی است نه ورود عمومی آن به کل بدن انسان از طریق آب آشامیدنی و به صورت سیستمیک. در واقع، به گفته‌ی محققان، مسواک زدن با خمیر دندان حاوی فلوراید، اگر دو بار در روز انجام گیرد، به همان اندازه یا حتّی بهتر از فلوراید موجود در آب آشامیدنی می‌تواند برای سلامتی دندان‌ها مؤثّر واقع شود. با این توصیف چه چیزی ممکن است نظام سرمایه داری را مجبور کند که با صرف هزینه‌های کلان به فلوریده کردن آب‌های آشامیدنی مردم «آمریکا» اقدام کند؟! و برای توجیه این کار نیز طی چندین دهه، هزینه‌های بزرگی را صرف فعالیت‌های رسانه‌ای نماید؟
درواقع، از آنجا که از نظر پزشکان فلوریداسیون آب‌ها برای بعضی افراد سودمند بوده و برای بیشتر افراد مضرّ است، این برنامه تعداد زیادی از مردم را که در معرض عوارض سمّی فلوراید هستند، نادیده می‌گیرد. اثرات فلوراید مربوط به مقادیر موجود آن در آب است و از همین رو واضح است که استفاده از آب آشامیدنی فلوریده، نمی‌تواند کنترل شده باشد یا برای تمامی مصرف کنندگان کنترل مقادیر مصرف مقدور نخواهد بود. در نتیجه با توجّه به اخلاق پزشکی، بخش وسیعی از مردم مجبور به استفاده از ماده‌ای شده‌اند که ادعا می‌شود برای سلامتی آنها مفید است؛ اما هیچ گونه کنترلی هم بر روی چگونگی مصرف آن ندارند.
این اشکالات از نظر حقوقی بارها مورد توجه مخالفان قرار گرفته و دولت را برای پاسخگویی تحت فشار قرار داده‌اند. این در حالی است که حامیان دولتی فلوریداسیون آب همواره درخواست‌های مناظره و بحت مطرح شده از سوی محققان مستقل را رد می‌کنند؛ زیرا هیچ کدام از این مدافعان دلایل و مدارک علمی مستحکمی که بر اساس تحقیقات مستقل از نهادهای زیر نظر سرمایه داران انجام شده باشد، در دست ندارند و بر این اساس، شکست آنها در یک مناظره‌ی عمومی امری بدیهی خواهد بود.

وضعیّت فلوریداسیون آب در جهان

در حال حاضر، کشورهای مختلفی نیز به پیروی از سیستم بهداشتی آمریکا، فلوراید را به مواد مصرفی شهروندان خود اضافه می‌کنند و بیش از سیصد میلیون نفر در بیش از چهل کشور جهان تحت تأثیر آثار فلور هستند. بیش از 145 میلیون نفر آمریکایی نیز به اجبار و بدون اینکه حق انتخاب داشته باشند، از آب آشامیدنی فلوریده استفاده می‌کنند؛ در حالی که در اکثر کشورهای اروپایی، مانند «سوئیس» و «هلند»، فلوریداسیون آب انجام نمی‌گیرد؛ با این حال، نتایج آماری به دست آمده مشابه چیزی است که در «آمریکا»، در مورد کاهش پوسیدگی دندان‌ها گزارش می‌شود. این نشان می‌دهد که فلوریده کردن آب، اثر مهمی بر جلوگیری از بیماری‌های دندان نداشته است.
«آلمان » و «اروپای شرقی» هم برنامه‌های فلوریداسیون را کاهش داده‌اند. با این حال هنوز در «استرالیا»، «نیوزلند»، «کانادا»، «ایرلند» و آمریکا، آب فلوریده می‌شود. «ژاپن»، «انگلستان»، «ایتالیا»، «فرانسه»، «دانمارک» و «بلژیک» نیز از دیگر کشورهایی هستند که با اینکه در آنها، فلوراید به آب آشامیدنی مردم اضافه نمی‌شود، در عین حال، آمار مشابهی با آمریکا در مورد رها نیز که پوسیدگی دندان دارند. طبق گزارش‌های منتشره در برخی کشورها نیز که مردم در معرض فلوراید بسیار فراتر از حدّ مجاز قرار دارند، مانند «مکزیک»، «چین» و «هند»، اثرات نامطلوب در تشدید پوسیدگی دندان و حتی تضعیف هوشیاری و فعالیت مغزی در کودکان دیده می‌شود.

فلوراید و عوارض آن

فلور عنصری بسیار سمّی است که در صورت ورود مقادیر بالای آن به بدن انسان می‌تواند باعث ایجاد رسوب فلور، مسمومیت شدید و در موارد حاد، حتّی به مرگ منجر شود. از سوی دیگر، خاصّیت سرطان زایی این ماده نیز در برخی بررسی‌ها مطالعه شده و گاهی حتی تایید نیز شده است. در سال 2010 م. پس گذشت 60 سال از اضافه شدن فلوراید به آب آشامیدنی مردم آمریکا، بالاخره برخی از مقامات بهداشتی اجازه یافتند به طور محدود در مورد بیش از حد لازم بودن مقادیر فلوراید برای کودکان این کشور حرف بزنند و اعلام کنند که فلوراید ممکن است موجب تغییر رنگ دندان کودکان و بالقوه موجب مشکلات جدی بیشتری نیز شود. به همین دلیل توصیه کردند میزان فلورایدی که در آمریکا به آب اضافه می‌شود، کاهش یابد. در صورتی که فلوراید موجود در آب، بیش از 10 واحد پی. پی. ام باشد، در دراز مدّت فردی که از آن استفاده می‌کند، نه تنها دندان‌های خود را از دست می‌دهد، با صدمات شدید استخوانی، به خصوص در ستون فقرات، مواجه خواهد شد.
تنها نیمی از فلوراید مصرفی در بدن، قابلیّت دفع دارد. مصرف بیش از حدّ این مادّه‌ی سمّی از هر طریقی که باشد، در دراز مدت منجر به ایجاد رسوب در بدن خواهد شد که از آن به عنوان «فلوروزیس» یاد می‌شود. ایجاد لکه‌هایی روی دندان کودکان و در مواردی، سوراخ شدن مینای دندان، تنها بخشی از مضرّات فلوراید است. 50% باقی مانده از فلوراید ورودی به بدن در هر روز، در استخوان‌ها تجمع می‌یابد که می‌تواند منجر به مشکلات بزرگی شود.
التهاب و سفتی مفاصل، شکنندگی استخوان‌ها، بروز تغییراتی در اسکلت بدن، اختلال در عضلات و تشدید خطر پوکی استخوان، کاهش استحکام و افزایش خطر شکستگی آنها، از این دست صدمات هستند؛ به علاوه نوع خاصّی از سرطان استخوان نیز وجود دارد که ارتباط آن با فلوراید مطالعه و در مواردی نیز اثبات شده است. از همین روست که در برنامه‌ی ملی سم شناسی آمریکا، فلوراید به عنوان یک مادّه‌ی سرطان زای احتمالی در نظر گرفته شده است.
اختلالات یادگیری، تداخلی در عملکرد سلول‌های مغزی و در نتیجه آسیب مغزی، کاهش عملکرد غده‌ی تیروئید و در نتیجه کاهش قدرت روانی فرد و افسردگی و ضریب هوشی پائین در کودکان، از دیگر مضرّات استفاده از آب آشامیدنی فلوریده شده است.

واقعیت‌های پشت پرده

در اینجا نیز همچون موارد فراوانی با انگیزه‌های سیاسی و اقتصادی برای جعلی و دستکاری وسیع علمی روبه رو هستیم. انتشار مدارک دولت «آمریکا» نشان می‌دهد که این برنامه، طرحی عامدانه بوده و با هماهنگی کامل سرمایه داران، دولت و رسانه‌ها انجام شده است تا زمینه‌ی هرگونه شکایت از سوی مردم و پرداخت غرامت‌های سنگین آنها برچیده شود.
در واقع، فلوریده کردن آب آشامیدنی طرح هماهنگ شده و زیرکانه‌ای برای سرپوش گذاشتن به فعالیت کارخانه‌های صنایع تولید آهن و آلومینیوم بوده است. در اثر فعّالیت این کارخانه‌ها که در دوران جنگ جهانی و بنا به تقاضای موجود، به شدت فعال بودند، آلودگی‌های خطرناک فلورایدی وارد آب‌های سطحی و زیر سطحی می‌شده است. برای فرار از مسئولیت‌های ناشی از این آلودگی خطرناک، چه گریزگاهی بهتر از مثبت جلوه دادن و تبلیغات فریبنده در مورد آثار سازنده‌ی آن، می‌توانست وجود داشته باشد؟!
برنامه‌های مرتبط با مفید نگاری این سمّ مهلک، با کمک اجزای مختلف سیستم سرمایه داری، حدود 70 سال اجرا و به خورد مردم آمریکا و جهان داده شده است. آلوده سازی محیط زیست و مناطق زندگی کارگران شاغل در صنایع فلزی، طی جنگ جهانی دوم توسط صنایع نظامی و تسلیحاتی، شدیداً تشدید شد. کارخانه‌های فولاد در «کالیفرنیا» و «یوتا» و کارخانه‌های آلومینیوم در «واشینگتن» و «اورگون»، هوای اشباع شده با فلور تولید می‌کردند که به طور غیرقابل پیشگیری، مزارع، باغات و خانواده‌های ساکن در مناطق کشاورزی را در معرض تهدید جدی قرار داده و به آنها آسیب می‌زد. در این مورد پرونده‌های اخذ غرامت فراوانی در «ایالت یوتا» وجود دارد.
کارگران آسیب دیده و خانواد‌های بومی با اعلام شکایت، موفق به دریافت غرامت از سرمایه داران صاحب کارخانه‌ها می‌شدند و انتظار می‌رفت که روند اعلام شکایت و دریافت غرامت در سایه‌ی آرامش پس از جنگ، شتاب نیز بگیرد. جنگ دوم جهانی در حال پایان بود و سرمایه داران بخش فلزات برای گریز از محکوم شدن به پرداخت غرامت‌های سنگین از بابت آلوده سازی محیط زیست و صدمه زدن به سلامت جسمی مردم، بازی خطرناکی را برنامه ریزی کرده و به کمک خادمان خود در دولت «آمریکا» و رسانه‌ها، موفّق به اجرای آن شدند. بنابراین سرمایه گذاران بخش فلزّات آمریکا اصلی ترین مدافعان پشت پرده‌ی ادعای مثبت بودن فلوریداسیون آب بوده‌اند. در نتیجه، دیگر کار مدّعیان و شاکیان در دادگاه‌ها برای اثبات صدمه دیدن از فلور وارد شده در آب و هوای محیط زندگی آنها، بسیار سخت می‌شد، زیرا فلور دیگر یک ماده مؤثر برای سلامتی دندان‌های شهروندان تلقّی می‌شد!
دکتر اکسنر یکی از مخالفان ادّعای اثرات مثبت فلوریده کردن آب بوده است. او در تحقیقاتش از اینکه در آمریکا فعّالیتهای علمی بسیار کمی در مورد فلور انجام شده، اظهار تعجّب کرده است. به عقیده‌ی او در حالی که از اواخر دهه‌ی 30 قرن بیستم به مطالبات پزشکی گسترده‌ای در مورد فلور در خارج از آمریکا برمی خوریم، ولی در خود آمریکا خبری از این نوع بررسی‌های گسترده و عمیق وجود ندارد و جلوی مطالعه در مورد اثر فلوراید بر انسان نیز گرفته شده است. حتّی مطالعات دامپزشکی هم از ورود به این زمینه منع شده‌اند تا مبادا در سایه‌ی این پژوهش‌ها، سرمایه داران به پرداخت غرامت به شهروندان شوند.
به عقیده‌ی اکسنر تلاش برای فلوریده کردن تمامی آب‌های کشور برای این انجام شده است که یک بار برای همیشه امکان مقایسه‌ی سلامتی مردم ناحیه‌ای که از آب بدون فلور استفاده کرده و مردمی که از آب‌های سمی فلوریده شده آشامیده‌اند، از بین برود. در صورتی که تنها بخشی از کشور به این مشکل دچار بود، وکلای مدافع و محققان به راحتی می‌توانستند با استناد به پژوهش‌های مقایسه ای، موفق به محکوم کردن سرمایه داران و صاحبان شرکت‌های بزرگ شوند: اما هنگامی که همه جا به یک رنگ درآمد و امکان مقایسه از بین رفت، اربابان پول خیال راحتی خواهند داشت.
منابع تحقیق :
سایت مشرق با دخل و تصرف h
http://peakwater.org/tag/tap- water
http://www. globalresearch. ca/index.php?contex-ve&aid=22707
http://www. flucidation.com/ccounty.htm
http://www. Water-filtering.co.nz/1454/many-scientists-oppose-fluoridation.html
http:// . globalresearch. ca/index.php?contex-ve&aid=31568
http://www. nytimes.com/18/03/2012/ opinion/Sunday/ fluoridation-debate-redux.html?- r=1
http://www.fluridealert.org/health/ teeth/caries/topical-systemic.html
http://scorecars.goodguide.com/chemical-profiles/pesticides.tcl?edf-substance-id0-76814-49
http://www.naturalnews.com/031602-fluorida-tooth enamel.htm
http://www.fluoridation.com/exner.htm http://www.cdc.gov/modation/satistics/2010 stats.htm
منبع مقاله :
واحد پژوهش مؤسّسه ی فرهنگی موعود عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف)؛ (1394)، بیوتروریسم، تهران: هلال، چاپ اوّل.