1) 15آذرماه سال1358هجري شمسي: كليه ذخاير ارزي ايران دربانكهاي انگليسي با اقدام دولت اين كشور توقيف شد. اين اقدام درادامه سياستهاي استعمارگرانه امريكا در مورد ايران انجام گرفت. دولت انگليس به منظور تحت فشار قراردادن نظام جمهوري اسلامي و آزاد سازي گروگانهاي جاسوس امريكايي درايران، مبادرت به توقيف ذخاير ارزي ايران كرد.
1) 15آذرماه سال1358هجري شمسي: كليه ذخاير ارزي ايران دربانكهاي انگليسي با اقدام دولت اين كشور توقيف شد. اين اقدام درادامه سياستهاي استعمارگرانه امريكا در مورد ايران انجام گرفت. دولت انگليس به منظور تحت فشار قراردادن نظام جمهوري اسلامي و آزاد سازي گروگانهاي جاسوس امريكايي درايران، مبادرت به توقيف ذخاير ارزي ايران كرد.
2) 15آذرماه سال1369هجري شمسي: «منوچهر جهانبگلو» از اساتيد موسيقي اصيل ايراني درگذشت. دكتر جهانبگلو بعد از اتمام تحصيلات متوسطه موسيقي را نزد استادان بزرگي چون استاد ابوالحسن صبا آموخت. وي سپس درجهت تكميل تحصيلاتش راهي اتريش شد و موفق به اخذ درجه دكتري در رشته موسيقي شد. دكتر جهانبگلو دربازگشت به ايران به تدريس موسيقي پرداخت و دراين زمينه آثاري نيز ازخود به يادگار گذاشت كه كتاب «آموزش سنتور» از آن جمله است.
3) درگذشت دكتر "عيسي صديق" مؤسس دانشگاه تهران (1357ش): دكتر عيسي صديق معروف به اعلم، يكي از نامداران فرهنگي سده اخير تاريخ فرهنگ ايران، در سال 1273ش در تهران به دنيا آمد و پس از گذراندن علوم مقدماتي و اتمام دوره دارالفنون، در 17 سالگي به فرانسه رفت و موفق به دريافت دانشنامه ليسانس در رشته رياضي گرديد. دكتر صديق سپس چند سالي در ايران در وزارت فرهنگ مشغول به خدمت شد و در سال 1309 جهت ادامه تحصيل عازم آمريكا گرديد. وي پس از اخذ دكتراي فلسفه به ايران مراجعت نمود و از طرف دولت ايران، مامور تهيه طرح تاسيس دانشگاه تهران شد. صديق اعلم پس از اين كار، مامور راهاندازي اين دانشگاه گرديد. وي پس از تاسيس دانشگاه، تا سال 1319، رياست و استادي دانشسراي عالي، دانشكده ادبيات و دانشكده علوم را برعهده گرفت. وي تا سال 1340، شش بار به وزارت فرهنگ انتخاب شد و تا سال 1353، در مقام استادي دانشگاه، انجام وظيفه كرد. علاوه بر تهيه طرح و قانون تاسيس دانشگاه تهران و ايجاد هسته مركزي آن، دكتر صديق منشأ خدمات برجسته فرهنگي ديگري گرديد كه تاسيس نخستين مدارس جديد گيلان، پيشنهاد اعزام محصل به اروپا و تهيه قانون آن، تجديد سازمان و برنامههاي مدارس كشور، وارد كردن روشهاي جديد آموزشي در دانشسراي عالي و تربيت هزاران دبير، تاسيس دانشگاه تبريز و تاسيس نزديك به دو هزار مدرسه در طول فعاليت فرهنگي خود، از آن جملهاند. وي سرانجام در 15 آذر 1357ش در 84 سالگي در تهران درگذشت و در بهشت زهرا به خاك سپرده شد.
4) آغاز عقب نشيني نيروهاي "ناتو" از خليج فارس (1366 ش): پس از آن كه دولتهاي غربي، جمهوري اسلامي ايران را به مينگذاري در خليج فارس متهم كردند، نيروهاي نظامي پيمان آتلانتيك شمالي، ناتو، وارد خليج فارس شدند تا به اصطلاح به پاكسازي خليج اقدام نمايند. اما مين روبهاي غربي پس از يك ماه تجسس در آبهاي خليج فارس، تنها چهار مين را كشف كردند و عدم موفقيت آنان باعث شد كه خليج فارس را ترك كنند. مجموعه حركتهاي شتاب زده غرب در طول جنگ تحميلي و به ويژه ماههاي آخر جنگ، براي خروج از بنبستهايي كه خود به وجود آورده بودند به حدي آشكار شده بود كه از ديد مطبوعات معتبر خودشان نيز پنهان نماند و به افشاگري عليه هم پرداختند؛ به طوري كه غرب را در مقابله با ايران شكست خورده معرفي كردند.
5) ششم ذيحجه سال 258 هجري قمري: «ابو علي محمد بن هُمام » از علماي بزرگ شيعه و از محدثان پرآوازه ی اسلام متولد شد. او با« ثقة الاسلام »هم اثر بود و در حديث بيش از ديگرعلوم و معارف اسلامي تبحّر داشت. همام شاگردان بسياري تربيت كرد كه بعدها هر يك استادي در علم حديث و ديگر علوم شدند. از مهمترين آثاري كه از همام باقيست اَلاَنوارُ في تاريخِ الاَطهار(ع) را مي توان نام برد.
6) ششم ذيحجه سال 786 هجري قمري:« سيّد علي همداني» از عارفانِ بزرگ و مشهور قرن هشتم هجري قمري وفات يافت. نَسَب وي با چند واسطه به امام زين العابدين (ع) مي رسد. سيد علي عمر خود را در سياحت، رياضت و مجاهدت در راه كسب علم گذراند و در اين سفرها چهار صد تن از علماي بنام را ملاقات كرد و بر اندوخته هاي علمي خود افزود. او از پيروان علاء الدّوله سمناني و مريد شيخ محمود فرقاني بود و به توصيه و پيشنهاد شيخ بود كه سفر هاي طولاني و پر مرارت خويش را آغاز كرد. از سيد علي همداني رساله هايي چون« شرحِ اَسماءُ الله؛ انسان كامل؛ شرح فُصوصُ الحِكَم؛ و مقدمه مَشارِبُ الاَذواق» باقيست.
7) ششم ذيحجه سال 1019 هجري قمري: سيد نظام الدّين محمّد ترمذي متخلص به نامي از شاعران و تاريخ نويسان معروف هند بدرود حيات گفت. او از دانشمندان پر كار زمان خود بود و كتاب هاي ارزشمندي چون طب نامي، مفردات معصومي، و كتابي در تاريخ سند معروف به تاريخ معصومي نوشت.
8) شهادت زايرين خانه خدا در حرم امن الهي توسط وهابيون سعودي(1407 ق) : در ششم ذيحجهي سال 1407 ق برابر با يازدهم مرداد ماه سال 1366 ش، صدها زائر ايراني و تعدادي از زائران ديگر كشورها در شهر مكهي منوّره، در حال انجام فريضهي الهي برائت از مشركين به دست ماموران دولت عربستان به شهادت رسيدند. زائران خانهي خدا، اين مراسم را همه ساله با الهام ازتعاليم اسلام و قرآن برگزار ميكنند ودر آن، ضمن دعوت مسلمانان به اتحاد، بيزاري خود را از دشمنان اسلام به ويژه آمريكا و رژيم صهيونيستي اعلام ميكنند. برگزاري مراسم برائت از مشركين در جريان اجتماع بزرگ و پرشكوه حج، تاثير آن را دو چندان ميكند. با توجه به اين موضوع رهبر كبير انقلاب اسلامي و حضرت آيت اللَّه خامنهاي بر انجام هر چه باشكوهتر مراسم برائت، تاكيد داشته و دارند. بر اثر اين يورش بيرحمانه، چهارصد زائر به شهادت رسيده و بيش از هزار نفر زخمي شدند.
9) 5دسامبرسال1230ميلادي: «آلبرت كبير» فيلسوف و شيميدان آلماني درگذشت. وي درسايه تحقيقات مستمر خود به ميل تركيبي عناصر از مهمترين و عمده ترين مباحث علم شيمي پي برد. آلبرت كبير به عنوان اولين كشف مهم خود دراين زمينه دريافت كه مي توان فلز مس را با آرسنيك سفيد كرد. اين مبحث ها بعدها توسط ديگر شيميدانان تكميل شد.
10) درگذشت "گراردوس مركاتور" جغرافيدان برجسته بلژيكي (1594م): گرهارْدْ كِرْمِرْ جغرافيدان بلژيكي جغرافيدان بلژيكي كه به رسم معمول عصر خود، تخلّص لاتيني گراردوس مركاتور را براي خود برگزيده بود، در پنجم مارس 1512م در بلژيك به دنيا آمد. وي از جواني به جغرافيا و مسائل جغرافيايى علاقهمند بود. مركاتور در همان سالهاي جواني تصميم گرفت نقشههايى براي دريانوردان تهيه كند. وي با همين فكر و تصميم، در سال 1534م، مؤسسه عالي جغرافيايى را تأسيس كرد و با استفاده از وسايل مهندسي كه شخصاً ساخته بود، به تهيه مجموعهاي از نقشههاي جغرافيايى صحيح و دقيق پرداخت. اين در حالي بود كه در آن زمانْ، اصول جغرافيايى، صرفاً بر پايه عقايد و نظرات بطلميوس، دانشمند يونان باستان بود و نقشهها نيز بر آن مبنا رسم ميشد. مركاتور هم نخست تحت تاثير نفوذ عقايد بطلميوس قرار گرفت. با اين حال، بزرگترين پيشرفت مركاتور در سال 1568م رخ داد. وي كوشيد تا سطح كروي زمين را روي سطحي صاف و مستوي بكشد. بديهي است كه ضمن انتقال از سطح كروي به سطح مسطح، تغيير شكلهايى روي ميداد كه اجتنابناپذير بود. مركاتور به اين فكر افتاد كه از تصوير استوانهاي استفاده كند. بدين ترتيب كه وي استوانهاي در نظر گرفت كه مقياس شعاع قاعده آن برابر شعاع كره زمين بود. وي چراغي را در مركز زمين فرض كرد كه نور اين چراغ، سايه قسمتهاي مختلف زمين را بر سطح استوانه ميافكنْد. حال اگر استوانه، گسترش يافت، نقشه از سطح كروي بر صفحه مستوي و صاف به وجود ميآمد. اين همان است كه به "تصوير مركاتور" تعبير ميشود. از ويژگيهاي اين نقشه اين كه، نصف النهارها به صورت عمودي و موازي يكديگر هستند. اين نصف النهارها از دو طرف بر سطح كُره به تدريج به يكديگر نزديك شده و در قطبين به هم ملحق ميگردند. امروزه بيشتر نقشههاي جغرافيايى بر طبق اصول تصوير مركاتور ترسيم ميشود. مركاتور سالهاي آخر عمر خود را به تهيه مجموعهاي از نقشههاي مختلف اروپا گذرانيد. با كارهاي مركاتور در زمينه جغرافيا، اعتبار دانش جغرافيايي يونان به پايان رسيد و عصر جغرافيايي نويني آغاز گرديد. گراردوس مركاتور سرانجام در پنجم دسامبر 1594م در 82 سالگي در آلمان درگذشت.
11) بازگشت ناپلئون به فرانسه پس از شكست روسيه و آغاز اضمحلال ناپلئون (1812م): ناپلئون بُناپارت پس از فتوحات فراوان در اروپا، در 22 ژوئن 1812م حمله بزرگ خود را به كشور پهناور روسيه آغاز كرد. در اين عمليات تهاجمي كه نزديك به شش ماه به طول انجاميد، ناپلئون مسكو را نيز تصرف كرد. اما سپاهيان وي به علت سرماي شديد روسيه و حملات ايذايى ارتش اين كشور به سختي شكست خوردند، به طوري كه از ارتش 530 هزار نفري ناپلئون، تنها 30 هزار نفر زنده به فرانسه بازگشتند. ناپلئون در اوايل دسامبر و در آخرين مراحل عقبنشيني از خاك روسيه، فرماندهي باقيمانده سپاه شكست خورده خود را به يكي از سرداران خود سپرد و به فرانسه بازگشت تا به جمعآوري قوا براي دست زدن به حمله ديگري به روسيه در بهار سال بعد بپردازد. ولي اين بار در فرانسه از نقشههاي او براي ادامه كشورگشايى استقبال چنداني به عمل نيامد، ضمن آنكه در قلمرو پيشين امپراتوري، از جمله اسپانيا، ايتاليا و پروس، اغتشاشاتي بروز كرد. از سوي ديگر، در همينْ زمان انگلستان، روسيه، پروس، اتريش و سوئد اتحادي برضد ناپلئون تشكيل داده و در طول سال 1813م به حملاتي بر ضد نيروهاي ناپلئون دست زدند. اين جنگها، موجبات تضعيف ناپلئون را فراهم آورد تا اين كه به سقوط امپراتوري و تبعيد نهايي وي در سال 1815م انجاميد.
12) درگذشت "الكساندر دوما" (پدر) نويسنده نامدار فرانسوي (1870م): الكساندر دوما معروف به دوماي پدر، رمان نويس و نمايشنامه نويس بلندآوازه فرانسوي در 18 ژوئيه 1802م در فرانسه به دنيا آمد. وي پس از اتمام تحصيلات، به سبب داشتن خط زيبا به منشيگري در يك دفترخانه پرداخت و پس از چندي به شغل دبيري مشغول شد. در اين هنگام ذوق نويسندگي، او را به نوشتن داستانهاي كوتاه كشانيد و اولين كار نمايشياش با نام "هانري سوم و دربارش" بود كه در سال 1829م در پاريس به معرض نمايش گذاشته شد. الكساندر دوما كه جزئيات انقلاب كبير فرانسه را از دهان پدر خود شنيده بود، بعدها در رمانهاي خود توانست صحنههاي مهيج و مخوف آن را با قلم سحرانگيزش مجسم سازد. همچنين اسناد و مدارك و يادداشتهاي خصوصي نيز كه در طي سالهاي مختلف به دستش افتاد، او را در نوشتن رمانهاي متعددي كه زمينه همه آنها تاريخ فرانسه است، بسيار كمك كرد. در اين زمان بود كه الكساندر دوما، از چاپ داستانهايش زندگي مجلل و باشكوهي ترتيب داد. وي در مدت زندگي براي به دست آوردن موضوعات جديد، سفرهاي فراواني كرد ولي در اواخر عمر به ساخت تماشاخانه اقدام نمود و سرانجام تمام پسانداز خود را بر سر اين كار گذاشت. وي در حدود سيصد رمان و نمايشنامه و تعداد بيشماري مقاله از خود به يادگار گذاشت كه شامل يكصد و سه جلد است.الكساندر دوما از پيشگامان رشته ادبيات جديد است و كتاب مشهور او با نام "سه تفنگدار" شهرت جهاني دارد. همچنين كنت مونت كريستو، گودال جهنم، برج كج و تبعيدشدگان از جمله دهها اثر اوست. الكساندر دوماي پدر در اواخر عمر تحت نام و آوازه پسرش معروف به الكساندر دوماي پسر قرار گرفت تا اين كه سرانجام در 5 دسامبر 1870م در 68 سالگي درگذشت. وي با بهرهگيري از منابع تاريخ ملي فرانسه و استخراج نمايشنامههاي رمانيتك از اين ذخاير، راهگشاي هنر تئاتر جديدي شد كه مدت ربع قرن بر فرانسه مسلط بود. از ديدگاه وي، تاريخ سرچشمهاي از هيجانهاست كه تنها از امور استثنايى و غيرعادي برميآيد نه از واقعيتهاي ساده. دوما اگرچه سبك خاصي نداشت اما آثارش از پرخوانندهترين آثار عصر رمانيتك به حساب ميآيند. همچنين شايد نتوان دوما را با معيار ارزشهاي ديگر نويسندگان سنجيد، اما وي خالق افسانههايي است كه فرانسه از قرنها پيش به خود نديده است.
نظرات کاربران
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
3) درگذشت دكتر "عيسي صديق" مؤسس دانشگاه تهران (1357ش):
دكتر عيسي صديق معروف به اعلم، يكي از نامداران فرهنگي سده اخير تاريخ فرهنگ ايران، در سال 1273ش در تهران به دنيا آمد و پس از گذراندن علوم مقدماتي و اتمام دوره دارالفنون، در 17 سالگي به فرانسه رفت و موفق به دريافت دانشنامه ليسانس در رشته رياضي گرديد. دكتر صديق سپس چند سالي در ايران در وزارت فرهنگ مشغول به خدمت شد و در سال 1309 جهت ادامه تحصيل عازم آمريكا گرديد. وي پس از اخذ دكتراي فلسفه به ايران مراجعت نمود و از طرف دولت ايران، مامور تهيه طرح تاسيس دانشگاه تهران شد. صديق اعلم پس از اين كار، مامور راهاندازي اين دانشگاه گرديد. وي پس از تاسيس دانشگاه، تا سال 1319، رياست و استادي دانشسراي عالي، دانشكده ادبيات و دانشكده علوم را برعهده گرفت. وي تا سال 1340، شش بار به وزارت فرهنگ انتخاب شد و تا سال 1353، در مقام استادي دانشگاه، انجام وظيفه كرد. علاوه بر تهيه طرح و قانون تاسيس دانشگاه تهران و ايجاد هسته مركزي آن، دكتر صديق منشأ خدمات برجسته فرهنگي ديگري گرديد كه تاسيس نخستين مدارس جديد گيلان، پيشنهاد اعزام محصل به اروپا و تهيه قانون آن، تجديد سازمان و برنامههاي مدارس كشور، وارد كردن روشهاي جديد آموزشي در دانشسراي عالي و تربيت هزاران دبير، تاسيس دانشگاه تبريز و تاسيس نزديك به دو هزار مدرسه در طول فعاليت فرهنگي خود، از آن جملهاند. وي سرانجام در 15 آذر 1357ش در 84 سالگي در تهران درگذشت و در بهشت زهرا به خاك سپرده شد. 
4) آغاز عقب نشيني نيروهاي "ناتو" از خليج فارس (1366 ش):
پس از آن كه دولتهاي غربي، جمهوري اسلامي ايران را به مينگذاري در خليج فارس متهم كردند، نيروهاي نظامي پيمان آتلانتيك شمالي، ناتو، وارد خليج فارس شدند تا به اصطلاح به پاكسازي خليج اقدام نمايند. اما مين روبهاي غربي پس از يك ماه تجسس در آبهاي خليج فارس، تنها چهار مين را كشف كردند و عدم موفقيت آنان باعث شد كه خليج فارس را ترك كنند. مجموعه حركتهاي شتاب زده غرب در طول جنگ تحميلي و به ويژه ماههاي آخر جنگ، براي خروج از بنبستهايي كه خود به وجود آورده بودند به حدي آشكار شده بود كه از ديد مطبوعات معتبر خودشان نيز پنهان نماند و به افشاگري عليه هم پرداختند؛ به طوري كه غرب را در مقابله با ايران شكست خورده معرفي كردند. 
8) شهادت زايرين خانه خدا در حرم امن الهي توسط وهابيون سعودي(1407 ق) :
در ششم ذيحجهي سال 1407 ق برابر با يازدهم مرداد ماه سال 1366 ش، صدها زائر ايراني و تعدادي از زائران ديگر كشورها در شهر مكهي منوّره، در حال انجام فريضهي الهي برائت از مشركين به دست ماموران دولت عربستان به شهادت رسيدند. زائران خانهي خدا، اين مراسم را همه ساله با الهام ازتعاليم اسلام و قرآن برگزار ميكنند ودر آن، ضمن دعوت مسلمانان به اتحاد، بيزاري خود را از دشمنان اسلام به ويژه آمريكا و رژيم صهيونيستي اعلام ميكنند. برگزاري مراسم برائت از مشركين در جريان اجتماع بزرگ و پرشكوه حج، تاثير آن را دو چندان ميكند. با توجه به اين موضوع رهبر كبير انقلاب اسلامي و حضرت آيت اللَّه خامنهاي بر انجام هر چه باشكوهتر مراسم برائت، تاكيد داشته و دارند. بر اثر اين يورش بيرحمانه، چهارصد زائر به شهادت رسيده و بيش از هزار نفر زخمي شدند. 
11) بازگشت ناپلئون به فرانسه پس از شكست روسيه و آغاز اضمحلال ناپلئون (1812م):
ناپلئون بُناپارت پس از فتوحات فراوان در اروپا، در 22 ژوئن 1812م حمله بزرگ خود را به كشور پهناور روسيه آغاز كرد. در اين عمليات تهاجمي كه نزديك به شش ماه به طول انجاميد، ناپلئون مسكو را نيز تصرف كرد. اما سپاهيان وي به علت سرماي شديد روسيه و حملات ايذايى ارتش اين كشور به سختي شكست خوردند، به طوري كه از ارتش 530 هزار نفري ناپلئون، تنها 30 هزار نفر زنده به فرانسه بازگشتند. ناپلئون در اوايل دسامبر و در آخرين مراحل عقبنشيني از خاك روسيه، فرماندهي باقيمانده سپاه شكست خورده خود را به يكي از سرداران خود سپرد و به فرانسه بازگشت تا به جمعآوري قوا براي دست زدن به حمله ديگري به روسيه در بهار سال بعد بپردازد. ولي اين بار در فرانسه از نقشههاي او براي ادامه كشورگشايى استقبال چنداني به عمل نيامد، ضمن آنكه در قلمرو پيشين امپراتوري، از جمله اسپانيا، ايتاليا و پروس، اغتشاشاتي بروز كرد. از سوي ديگر، در همينْ زمان انگلستان، روسيه، پروس، اتريش و سوئد اتحادي برضد ناپلئون تشكيل داده و در طول سال 1813م به حملاتي بر ضد نيروهاي ناپلئون دست زدند. اين جنگها، موجبات تضعيف ناپلئون را فراهم آورد تا اين كه به سقوط امپراتوري و تبعيد نهايي وي در سال 1815م انجاميد. 
12) درگذشت "الكساندر دوما" (پدر) نويسنده نامدار فرانسوي (1870م):
الكساندر دوما معروف به دوماي پدر، رمان نويس و نمايشنامه نويس بلندآوازه فرانسوي در 18 ژوئيه 1802م در فرانسه به دنيا آمد. وي پس از اتمام تحصيلات، به سبب داشتن خط زيبا به منشيگري در يك دفترخانه پرداخت و پس از چندي به شغل دبيري مشغول شد. در اين هنگام ذوق نويسندگي، او را به نوشتن داستانهاي كوتاه كشانيد و اولين كار نمايشياش با نام "هانري سوم و دربارش" بود كه در سال 1829م در پاريس به معرض نمايش گذاشته شد. الكساندر دوما كه جزئيات انقلاب كبير فرانسه را از دهان پدر خود شنيده بود، بعدها در رمانهاي خود توانست صحنههاي مهيج و مخوف آن را با قلم سحرانگيزش مجسم سازد. همچنين اسناد و مدارك و يادداشتهاي خصوصي نيز كه در طي سالهاي مختلف به دستش افتاد، او را در نوشتن رمانهاي متعددي كه زمينه همه آنها تاريخ فرانسه است، بسيار كمك كرد. در اين زمان بود كه الكساندر دوما، از چاپ داستانهايش زندگي مجلل و باشكوهي ترتيب داد. وي در مدت زندگي براي به دست آوردن موضوعات جديد، سفرهاي فراواني كرد ولي در اواخر عمر به ساخت تماشاخانه اقدام نمود و سرانجام تمام پسانداز خود را بر سر اين كار گذاشت. وي در حدود سيصد رمان و نمايشنامه و تعداد بيشماري مقاله از خود به يادگار گذاشت كه شامل يكصد و سه جلد است.الكساندر دوما از پيشگامان رشته ادبيات جديد است و كتاب مشهور او با نام "سه تفنگدار" شهرت جهاني دارد. همچنين كنت مونت كريستو، گودال جهنم، برج كج و تبعيدشدگان از جمله دهها اثر اوست. الكساندر دوماي پدر در اواخر عمر تحت نام و آوازه پسرش معروف به الكساندر دوماي پسر قرار گرفت تا اين كه سرانجام در 5 دسامبر 1870م در 68 سالگي درگذشت. وي با بهرهگيري از منابع تاريخ ملي فرانسه و استخراج نمايشنامههاي رمانيتك از اين ذخاير، راهگشاي هنر تئاتر جديدي شد كه مدت ربع قرن بر فرانسه مسلط بود. از ديدگاه وي، تاريخ سرچشمهاي از هيجانهاست كه تنها از امور استثنايى و غيرعادي برميآيد نه از واقعيتهاي ساده. دوما اگرچه سبك خاصي نداشت اما آثارش از پرخوانندهترين آثار عصر رمانيتك به حساب ميآيند. همچنين شايد نتوان دوما را با معيار ارزشهاي ديگر نويسندگان سنجيد، اما وي خالق افسانههايي است كه فرانسه از قرنها پيش به خود نديده است. 
