دزدان دریایی سومالی(4) : ریشه کار کجاست؟
منبع : راسخون
علت توجه نسبتا ناگهانی دولتهای بزرگ جهان به مسالهی دزدان دریایی در سومالی شاید به راحتی قابل تحلیل نباشد. مسلما یکی از این دغدغهها امنیت ناوگان تجاری دریاییشان است. اما آیا فقط همین؟ پاسخ به این سادگی نیست.
ایندیپندنت در مطلبی در ستون عقایدش با عنوان «به شما دربارهی دزدان دریایی دروغ گفتهاند» توضیح میدهد که آبهای ساحلی سومالی سالهاست محل دفن زبالههای سمی (حتی هستهای) کشورهای غربی (و آسیایی) است. از طرف دیگر، این کشورها در آبهای ساحلی این کشور دست به ماهیگیریهای گستردهی صنعتی میزنند و اینکار ماهیگیران محلی سومالیایی را دچار مشکل کرده چونکه ماهیگیری غیرقانونی و بیرویهی کشتیهای مدرن روز به روز تعداد ماهیهای منطقه را کمتر کرده است. این روند سالهاست که وجود داشته اما از سال 1991 که دولت سومالی سقوط کرد بحرانیتر شده. در نتیجه به همهی این مواردسیستم فروپاشیدهی کشور سومالی که باعث شده عدهی بیشتری از مردم تا آستانهی مرگ و زندگی فقیر و گرسنه شوند را باید افزود.
مردم سومالی که صدایی ندارند، اما صدای کارشناسان سازمان ملل هم به جایی نمیرسد. الود عبدا... فرستاده ويژه سازمان ملل در سومالي در سال ٢٠٠٨ مي گويد چون دولتي در سومالي وجود ندارد، به ميزان گسترده اي ماهيگيري غيرقانوني توسط كشورهاي اروپايي و آسيايي در آب هاي سومالي انجام مي شود... من متقاعد شده ام كه در آب هاي سومالي زباله هاي شيميايي و احتمالا هسته اي دفع مي شود...نيك نوتال سخنگوي محيط زيستي سازمان ملل در سال ٢٠٠٥ ميلادي نيز گفته است: موج هاي تسونامي احتمالا منجر به انتشار زباله هاي هسته اي و ساير زباله هاي سمي كه در آب هاي سومالي دفع شده اند خواهد شد. منظور من مواد شيميايي راديواكتيو، فلزات سنگين، زباله هاي بيمارستاني و موارد مشابه است.به اين ترتيب، سوماليايي هاي فقير كه در كنار دريا زندگي مي كردند، طي چند سال مجبور به دفاع از ذخاير ماهيگيري خود در نزديكي بنادري مانند ايل، كيسمايو و حراردهر شدند.
ماهيگيران سوماليايي كه درآمد آن ها در همان زمان هم كم بود، قايق هاي پيشرفته و تكنولوژي رقباي ديگر خود را نداشتند و معمولا از اين كه مورد شليك توپ هاي آبي و سلاح هاي گرم ماهيگيران خارجي قرار مي گرفتند، شكايت داشتند.
اما بعد از طوفان سونامی، برخی انواع بیماریها در سواحل سومالی دیده شده که احتمالا از عوارض ناشی از انتقال مواد سمی به سواحل این کشور هستند.
مجله «تايم» در گزارشي به بررسي پديده دزدان دريايي پرداخته و مي نويسد: از سال ١٩٩١ كه آخرين دولت رسمي سومالي در جريان جنگي داخلي سقوط كرد، ٣٣٣٠ كيلومتر خطوط ساحلي اين كشور كه طولاني ترين ساحل يك كشور در قاره آفريقا است مورد غارت كشتي هاي خارجي قرار گرفت. به گزارش سايت تابناك گزارش سال ٢٠٠٦ سازمان ملل متحد اعلام مي كند كه در نبود گارد ساحلي اين كشور آب هاي سومالي به آب هاي آزاد و بين المللي براي همه تبديل شده است و كشتي هاي ماهي گيري از سرتاسر جهان هم به صورت غيرقانوني به يغماي منابع سومالي پرداخته و ماهيگيران بدون امكانات اين منطقه را دست خالي مي گذاشتند.بر پايه گزارش ديگري از سازمان ملل متحد، هر ساله منابع غذايي دريايي به ارزش سيصد ميليون دلار از آب هاي ساحلي سومالي دزديده مي شود. گوستاوو كارواليو از محققان سازمان «شاهد جهاني» در لندن مي گويد: «به هر صورتي كه نگاه كنيم، اين ميزان بسيار عظيم و قابل توجه است.»
در این بستر است که «دزدان دریایی» ظهور میکنند. بسیاری از ماهیگیرهای سومالیایی با قایقهای تندروشان قصد متوقف کردن (یا دستکم گرفتن مالیات از نظر خودشان!) کشتیهایی را دارند که زبالههای سمی در آبهای کشورشان دفع میکنند یا به صورت غیرقانونی ماهیگیری میکنند. آنها خودشان را «گارد ساحلی داوطلب سومالی» (Volunteer Coastguard of Somaliaes) میخوانند و جالب است بدانید که بنا به گفتهی یک سایت محلی مستقل خیلی از مردم عادی سومالی این نوع دزدی دریایی را نوعی دفاع ملی تلقی میکنند. شکی نیست که هیچکدام این مواردی که گفته شد گروگانگیری یا راهزنی دریایی را توجیه نمیکند، اما ابعاد پیچیدهتر و علل ظهور آنرا نشان میدهد. یکی از همین راهزنان اینطور گفته:
ما خودمان را دزد دریایی نمیدانیم. به نظر ما دزدان دریایی کسانی هستند که به طور غیرقانونی در دریاهای ما ماهیگیری میکنند و زبالههایشان را در آن میریزند.
آیا واقعا کشورهای صنعتی انتظار دارند سواحل کشور بختبرگشتهای مثل سومالی را با سمیترین مواد شیمیایی آلوده کنند و منابع غذاییشان را به یغما ببرند و با هیچ واکنشی رو به رو نشوند؟ آلوده کردن دریا و غارت منابع دریایی جرم نیست؟ وقتی عدهای راهزن (یا شاید هم ماهیگیر) کانال ترانزیت حدود 20 درصد از نفت جهان را دچار اختلال میکنند ناگهان نیروی دریایی بزرگترین کشورهای جهان به منطقه ارسال میشود و همه از «خطربزرگی» که از طرف این ناحیه متوجه جهان است سخن میگویند.
سازمان ملل بر اين باور است كه غارتگران دريايي حتي از كشورهاي دور مانند كره جنوبي، ژاپن و اسپانيا معمولا به طور غيرقانوني و بدون مجوز به فعاليت در سواحل سومالي مي پردازند كه در خوش بينانه ترين حالت، اين كار از حدود دو دهه پيش آغاز شده است. اين كشتي ها معمولا پرچم كشورهايي كه در دريا چهره مقبولتري دارند مانند بلايز يا بحرين را بالا مي برند كه به آن ها در فرار از قوانين بين المللي و همچنين بازرسي هاي كشور خودشان كمك مي كند. در نخستين روزهاي آغاز دزدي دريايي، آن هايي كه كشتي هاي مهاجم بدون مجوز را مي گرفتند، مي توانستند در انتظار يك رشوه راحت و قابل پرداخت باشند، چرا كه مالكان و شركت هاي حامي اين كشتي ها نمي خواستند توجه مقام ها را به نقض قوانين دريانوردي بين المللي توسط آن ها جلب كنند. اين سهولت، باعث شد تا دزدان دريايي شبكه هاي خود را پيشرفته تر كرده، اشتهاي آن ها نيز بيشتر شود.
يكي از كساني كه دزد دريايي خوانده شده است مي گويد: ما خودمان را دزد دريايي نمي دانيم. به نظر ما دزدان دريايي كساني هستند كه به طور غيرقانوني در درياهاي ما ماهيگيري مي كنند و زباله هايشان را در آن مي ريزند.
ريختن زباله هاي سمي و اتمي در سواحل سومالی
در حالي كه دولت سومالي به سختي مي تواند پس از حمله سال ٢٠٠٦ آمريكا به اتيوپي نقشي براي خود قائل شود، بايد گفت كه رديابي و مبارزه با اين گونه اقدامات براي دولت سومالي چيزي فراتر از غيرممكن است. ضمن اين كه بسياري از سوماليايي ها و كارشناسان خارجي معتقدند كه مقام هاي محلي در موگاديشو و بنادر اين كشور به راحتي به قبول رشوه از ماهيگيران خارجي و يا گروه هاي بزرگ دزدان دريايي مي پردازند. بررسي هاي سازمان ملل در سال هاي ٢٠٠٥ و ٢٠٠٦ منجر به پيشنهاد تحريم ماهيگيري از آب هاي سومالي شد اما پيشنهاد آن ها توسط شوراي امنيت رد شد.در همين دوران، دزدي دريايي در سومالي با گسترش روزافزون به تنها صنعت پر رونق اين كشور تبديل شد. كارشناسان مي گويند بيشتر دزدان دريايي ماهيگيران سابق نيستند، بلكه مردم فقيري هستند كه به دنبال آينده اي بهتر مي گردند. آن ها هم اكنون هم هجده كشتي باري و حدود سيصد ملوان را گروگان دارند كه نشان دهنده عمليات پيچيده آن هاست.
ناوگانت را به من نشان بده تا بگویم چکاره هستی!
اسکندر پرسید: چطور جرات میکنی خصمانه ادعای مالکیت دریاها را داشته باشی؟
دزدِ دریایی گفت: من یک قایق کوچک دارم بنابراین دزد دریایی هستم. تو یک ناوگان عظیم از کشتیهای بزرگ داری پس امپراطور خوانده میشوی!
گفت وگو با یکی از دزدان دریایی سومالیایی
خبرنگار روزنامه امریکایی کریستین ساینس مانیتور از اسماعیل عید درخصوص انگیزه هایش برای تبدیل شدن به یک دزد دریایی پرسیده که وی در جواب گفتم؛ «امروز جامعه بین المللی موضوع دزدی دریایی را همه جا جار می زند اما خیلی پیشتر از این، ما درباره مشکلات مان بارها و بارها فریاد زدیم ولی هیچ کس گوش نکرد.» اشاره اسماعیل عید به صید بیش از اندازه ماهی توسط کشتی های ماهیگیری اروپایی و آسیایی در آب های سومالی بود. اسماعیل عید می گوید یکی از دلایلی که موجب شده او به دزدی دریایی کشانده شود کافی نبودن درآمد حاصله از ماهیگیری برای گرداندن چرخ زندگی خانواده اش بوده است. او به یاد می آورد که در سال ۱۹۹۱ در سواحل مرکزی سومالی خرچنگ صید می کرده است و درآمد حاصل از این کار را پس انداز می کرده تا بتواند بعدها خودش یک شرکت ماهیگیری تاسیس کند.
این سال ها درست همان زمانی بود که دولت سومالی و نیروهای امنیتی این کشور به دست کودتا چیان سقوط کردند و کشور در وضعیتی بحرانی گرفتار شد. در این هنگام بود که نوار ساحلی سومالی که دو هزار مایل طول دارد و از سواحل غربی ایالات متحده امریکا نیز طولانی تر است به محلی بدون محافظت امنیتی تبدیل شد. از این پس، فرصت صید ماهی تن و انواع دیگر ماهی برای همه مهیا بود. به تدریج سیل ماهیگیران و کشتی های غول پیکر ماهیگیری خارجی به آب های سومالی سرازیر شد. در نتیجه ماهیگیران محلی که با تورهای ماهیگیری کوچک و ساده و قایق های فایبرگلاس کوچک به ماهیگیری می پرداختند، نتوانستند با تجهیزات و قایق های غول آسای ماهیگیران خارجی رقابت کنند. اسماعیل عید می گوید؛ «آنها همه چیز صید می کردند. از کوسه و خرچنگ گرفته تا ماهی های تن.
ما نمی توانستیم با آنها رقابت کنیم. آنها با آن تورهای بزرگ شان همه چیز را از کف دریا جمع می کردند.» در ابتدا ماهیگیران سومالیایی کارشان را از بندر پانتلند آغاز کردند. از این بندر بود که آنها از ماهیگیر بودن به محافظان نوار ساحلی تغییر شغل دادند و سرانجام در سال ۱۹۹۷ نخستین دزدی دریایی خود را صورت دادند. آنها یک کشتی ماهیگیری چینی را ربودند. مدتی بعد آنها یک کشتی کنیایی را ربوده و به گروگان گرفتند و برای آزادی آن تقاضای ۵۰۰ هزار دلار پول نقد کردند. اسماعیل عید به یاد می آورد وقتی خبر ربوده شدن کشتی کنیایی را شنید، بسیار خوشحال شد. به این ترتیب بود که اسماعیل عید همه پس اندازش را صرف خرید سه قایق کرد.
در سال ۲۰۰۵، وقتی میزان صید ماهی او بسیار پایین بود و از سوی دیگر مجبور بود یک خانواده چهار نفره را تامین کند، تصمیم گرفت تجهیزات ماهیگیری اش را با دو قبضه کلاشینکف و یک قبضه راکت انداز مبادله کند. او به همراه پنج نفر دیگر از همراهانش به تدریج چند قایق موتوری دست و پا کرد و به آب زدند. در ابتدا قدرت موتور قایق هایشان بسیار ضعیف بود و نمی توانستند به هر کشتی که می دیدند برسند، بنابراین پس از اینکه پنج روز را در دریا گذراندند دست از پا درازتر به ساحل بازگشتند. یک سال از این ماجرا گذشت. این بار اسماعیل عید موتورهای قوی تری برای قایق هایش خریده بود. او این موتورها را که آلمانی بودند از دوبی وارد کرده بود. این بار آنها موفق شدند یک کشتی باری اروپایی را بگیرند و با خدمه آنها رودررو شوند. اما از آنجایی که سلاح هایشان پیشرفته نبود، نتوانستند کشتی را بربایند و کشتی از دست شان گریخت.
اسرائیل و دزدان دريايي سومالي
بر اساس اين گزارش رژيم اشغالگر قدس در اين زمينه يك متهم اصلي شناخته ميشود. صهيونيست ها خود در دزدي دريايي دخالت ندارند اما از آن حمايت ميكنند. هدف صهيونيستها گسترش دزدي دريايي است طوري كه اين پديده ابعاد بينالمللي يافته و درياي سرخ در مجاورت عربستان به منطقه اي ناآرام و كانون مبارزه عليه گروه هاي اسلامي تبديل شود.
نيوزويك مي افزايد: دهها دزد دريايي سوار بر قايقهاي تندرو از كشتي مادر در خليج عدن جدا ميشوند و در حالي كه به نارنجكانداز و اسلحه سبك مسلح هستند، كنترل كشتي هدف را در دست ميگيرند و آن را به بندر آيل در سومالي هدايت ميكنند. طي سال جاري تا كنون، دزدان دريايي آفريقايي بيش از صد كشتي كوچك و بزرگ را به كنترل خود درآوردهاند و در ازاي آزاد كردن آنها تقريبا 150 ميليون دلار دريافت كردهاند. اين پول دركيفهاي ضد آب قرار ميگيرد و بالگردهاي مخصوص كيفها را درون اقيانوس مياندازند.
دزدان دريايي كه هر روز بيپرواتر ميشوند اخيرا يك كشتي اوكرايني كه سي ميليون دلار سلاح روسي از جمله تانك، نارنجكانداز و مهمات حمل ميكرد، يك نفتكش بزرگ عربستاني با صد ميليون دلار نفت خام، يك كشتي تفريحي انگليسي، يك كشتي ژاپني حامل مواد شيميايي و يك قايق بزرگ كمكرساني سازمان ملل را به تصرف خود درآوردند. آنها همچنين يك كشتي باري نيروي دريايي آمريكا را هدف حمله قرار دادند اما موفق به تصرف آن نشدند. در حال حاضر همزمان با ادامه مذاكرات بين دزدان دريايي و مالكان كشتيها، هفده كشتي و 300 دريانورد در بنادر سومالي در توقيف و بازداشت دزدان دريايي هستند.
مشكل دزدان دريايي چنان ابعاد بينالمللي پيدا كرده كه درياهاي حول قاره آفريقا تحت حفاظت نيروهاي ناتو، چين، آمريكا، اتحاديه اروپا، روسيه، هند، فرانسه و انگلستان قرار گرفته است وكره جنوبي و ژاپن نيز قصد دارند نيروهايي به اين منطقه اعزام كنند( کشور خودمان هم 2 ناو اعزام کرده است). كشتيهاي جنگي، ناوشكنها، بالگردها و زيردرياييهاي اتمي در حال گشتزني در منطقه هستند تا ضمن مبارزه با آنچه كه «مافياي همهگير اقيانوسي» لقب گرفته، از منافع كشورهاي مطبوع خود حفاظت كنند.
اين گزارش افزوده است: برخي از مالكان كشتيها براي جلوگيري از ورود دزدان دريايي به كشتيهايشان، دور كشتيهاي خود را سيمخاردار كشيدهاند. حصارهاي متصل به برق، لولههاي قدرتمند پلاستيكي و تجهيزات دور برد آكوستيك كه ديواري از صوت بوجود ميآورند و ميتوانند پرده گوش مهاجمان را پاره كنند، جز ديگر ابزارهاي مورد استفاده صاحبان كشتيها هستند.
به رغم اين تلاشها، دزدي دريايي براي سومالياييها به صنعتي پررونق تبديل شده است. مبلغي كه براي آزاد كردن كشتيها از سوي دزدان دريايي گرفته ميشود گاه از كل بودجه برخي استانها در سومالي بيشتر است. دزدان دريايي سخنگوي رسمي هم دارند و رهبران آنها در عمارتهاي مجلل زندگي ميكنند، اتومبيلهاي گرانقيمت سوار ميشوند و مراكزي مشخص براي تامين غذاي دزدان دريايي و اسراي آنها را مديريت ميكنند.
دزدان دريايي براي تسهيل انتقال پولهاي نامشروع خود يا آن را در كنيا شستشو ميكنند (سيستم مالي كنيا سالانه بيش از صد ميليون دلار پول كثيف را شستشو ميكند) يا از حواله كه شبكه انتقال پول به سبك غربي است و در بانكهاي اسلامي از آن استفاده ميشود، بهره ميگيرند. در اين شبكه هيچ سابقهاي از نقل و انتقالات پول بر جا نميماند و دولت مقرراتي درباره آن ندارد.
در گزارش تازه دفتر بينالمللي مواد مخدر وزارت امور خارجه آمريكا ادعا شده است كه هيچ سابقه دستگيري يا محاكمه قانوني در ارتباط با اين شستشوي پول وجود ندارد.
پديده جديد دزدي دريايي در سال 1991 آغاز شد يعني هنگاميكه افسران بلند پايه ارتش، ديكتاتور سومالي محمد سعيد باره را از حكومت سرنگون كردند. گروههاي هوشيار ماهيگير نظير گروه ماجارتين در حاليكه سلامت و زندگيشان در خطر بود و از گرسنگي و جنگ مداوم با اتيوپي رنج ميبردند، از بستر اين بحران ظهور كردند.
سوگل علي سخنگوي رسمي دزدان دريايي وضعيت كنوني را اين گونه توصيف ميكند: «ما خود را گروههاي راهزن دريايي تلقي نميكنيم. ما صرفا در حال حفاظت از سواحل كشور خود هستيم. ما را گارد ساحلي محسوب كنيد.» اسد عبدالهي يكي ديگر از رهبران دزدان دريايي ميگويد: «ما ربودن كشتيها را اقدامي جنايتكارانه نميدانيم. اين كار نوعي ماليات عبور از آبراه است زيرا ما داراي دولت مركزي براي كنترل درياهايمان نيستيم.»
اما مشكل پيچيدهتر از اينهاست. شواهد نشان ميدهد بخشي از پول دريافت شده از سوي دزدان دريايي به گروه الشباب يعني گروهي شورشي با سه هزار عضو اختصاص پيدا ميكند. اين گروه در سال 2004 بنيان گذاشته شد و در بمبگذاريها، قتلها و ديگر اقدامات خشن در جنگ عليه سربازان اتيوپي و دولت سومالي مشاركت دارد( ممکن است این اتهام ها برای کمرنگ کردن نقش غربی ها در شکل گیری این مسئله زذه شده باشد).
از آنجا كه 30 درصد نفت جهان از طريق خليج عدن و شاخ آفريقا عبور ميكند و به اقيانوس هند منتقل ميشود، اين منطقه از اهميت بينالمللي برخوردار است. هنگاميكه در نظر ميگيريم سلاحهاي پيشرفته به تصرف دزدان دريايي درميآيد و حق بيمه كشتيهايي كه از اين آبراه خطرناك عبور ميكنند ده برابر شده است، موضوع از اهميت استراتژيك بسيار بيشتري برخوردار ميشود.
نيوزويك آورده است:برخي تحليلگران معتقدند دزدي دريايي در سواحل سومالي، در حقيقت بهانهاي براي برخي كشورهاست تا برتري نيروي دريايي خود را اعمال كنند يا اين برتري را بار ديگر كسب كنند. از سوي ديگر جف اشتاين از نشريه هوملند سكيوريتي مينويسد: «برخي افراد در اروپا يا ديگر نقاط جهان محرك اين اقدامات هستند و دستور ربودن كشتيها را از فهرستهاي كشتيهاي ماهيگيري و رهگيري ماهوارهاي صادر ميكنند.»
او به نقل از يكي از كارشناسان سازمان سيا درحوزه قاره آفريقا ميگويد: «زمان و اطلاعات مورد استفاده در ربودن كشتيها دقيقتر از آن است كه دزدان دريايي به تنهايي بتوانند آن را داشته باشند.»
خبرنگاران پاتريك ميويو و لوكاس باراسا با اين ايده موافق هستند. يكي از افسران ارتش سومالي به آنها گفته است: «برخي كشورهاي اروپايي از دزدي دريايي سود ميبرند. اين دزدان دريايي ارتباطهاي مستحكمي با خارجيها دارند و با مافيا و ديگر گروههاي جنايتكار بينالمللي كه از طريق كشورهايي نظير يمن اسلحه در اختيارشان قرار ميدهند كار ميكنند.»
نكتهاي كه بر وخامت اوضاع ميافزايد اين است كه طبق حكم سازمان ملل متحد، پرسنل كشتيهاي تجاري حق حمل سلاح گرم ندارند. همچنين پرسنل نيروي دريايي اجازه ندارند پس از ربوده شدن يك كشتي وارد آن شوند
ربودن کشتی متعلق به کشور اکراین توسط دزدان دریایی در ماه سپتامبر سال جاری میلادی
دزدان دریایی مجهز به سلاح های قدرتمندی از حمله نارنجک انداز هستند! تصویر متعلق به سال ۲۰۰۵ میلادی.
تصویر مربوط به کابین کاپیتان یک کشتی روسی که در آن کاپیتان موفق به فرار از دست دزدان دریایی شد.
ناوچه های جنگی انگلیسی، آلمانی و ترکیه ای (عضو ناتو) در حال نگهبانی از سواحل به منظور جلوگیری از حمله احتمالی
قایق کوچک متعلق به دزدان دریایی هدف قرار گرفته شده توسط ناو آمریکایی در حال غرق شدن در اقیانوس هند
گروهی از دزدان دستگیر شده توسط نیروهای انگلیسی
نشان دادن زندن بودن خدمه کشتی اکراینی ربوده شده توسط دزدان دریایی در پی اصرار نیروهایی آمریکایی مبنی بر حصول اطمینان از سلامت خدمه کشتی ربوده شده
ریشه دزدان دریایی سومالی به لندن رسید
این افشاگری در حالی است که گمانهزنیها در خصوص اینکه اقدامات دزدان دریایی سومالی با هماهنگی و سازماندهی برخی کشورهای غربی و با هدف بینالمللی کردن آبهای این منطقه صورت میگیرد.
از زمان پیدایش این دزدان دریایی در آبهای اقیانوس آرام و خلیج عدن که دردسرهای زیادی را برای کشتیهای باری، تجاری و حتی مسافربری ایجاد کرده، همواره سؤالاتی در مورد آنان مطرح بوده و این که آنها چه کسانی هستند، با چه پشتوانه مالی و اطلاعاتی کار میکنند و چه کسی از فعالیت آنها نفع میبرد.
آنچه دیروز به استناد گزارشی که در مطبوعات اسپانیایی منتشر شده و روزنامه دیلیتلگراف بخشهایی از آن را نقل کرده دزدان دریایی سومالی کلیه اطلاعات لازم برای حمله به کشتیها را از یک گروه مشوران زبده در لندن دریافت میکنند. بر اساس این گزارش یک سند ارائه شده از سوی یک سازمان اطلاعات نظامی اروپا، دزدان دریایی سومالی کشتیهایی را مورد حمله قرار میدهند که توسط گروهی از مشاوران زبده در لندن شناسایی میشوند.
این افشاگری در حالی است که گمانهزنیها در خصوص اینکه اقدامات دزدان دریایی سومالی با هماهنگی و سازماندهی برخی کشورهای غربی و با هدف بینالمللی کردن آبهای این منطقه صورت میگیرد در این سند آمده است "اطلاعاتی که کشتیهای تجاری عبوری به طور داوطلبانه در اختیار مؤسسات مختلف قرار میدادند؛ هماکنون در دستان دزدان دریایی قرار گرفته است. "
این گزارش همچنین به یک سؤال دیگر که چرا با وجودی که انگلیس یکی از بزرگترین ناوگان تجاری جهان را در اختیار دارد، کشتیهای انگلیسی سال گذشته از شدیدترین حملات دزدان نیز جان سالم بدر بردهاند نیز جواب میدهد.
منابع:
bamdadi.com
trtpersian.com
www.ghasedaknews.ir
www.centralclubs.com
ویکیپدیا
سايت موسسه فرهنگي و هنري خراسان
روزنامه اعتماد
سایت علمی دانشجویان ایران
www.abna.ir
پايگاه اطلاع رساني رفاه
www.va3onak.com
www.khabaronline.ir
www.baztabonline.com
خبرگزاری فارس
www.mardomak.org