جان کالون
چکیده:
کالون متهم شده بود که در اعدام سروتوس بدعتکار که آموزه تثلیث را انکار میکرد نقش داشته است، اما معاصرانش او را برای انجام این کار تحسین کردند. بسیاری از اشخاصی که امروز مقدس محسوب می شوند ، با شدت و حدتی بیشتر از کالون بدعتکاران بسیاری را از بین بردند.
تعداد کلمات: 1317 کلمه / تخمین زمان مطالعه: 6 دقیقه
کالون متهم شده بود که در اعدام سروتوس بدعتکار که آموزه تثلیث را انکار میکرد نقش داشته است، اما معاصرانش او را برای انجام این کار تحسین کردند. بسیاری از اشخاصی که امروز مقدس محسوب می شوند ، با شدت و حدتی بیشتر از کالون بدعتکاران بسیاری را از بین بردند.
تعداد کلمات: 1317 کلمه / تخمین زمان مطالعه: 6 دقیقه
نویسنده: تونی لِین
ترجمه: روبرت آسریان
ترجمه: روبرت آسریان
کالون چندان محبوب مردم نبود. خود وی در سال ۱۵۵۹ می نویسد که «هیچ کس به اندازه من با اتهامات مختلف، مورد حمله و استهزاء و دشنام نبوده است.» این کلمات خیلی بیشتر از آن میزانی که خودش می توانست دریابد جنبه پیشگویانه داشت. وی را به سبب اینکه مبدع آموزه از پیش برگزیدگی بوده مورد سرزنش قرار داده اند؛ در حالی که این آموزه به روشنی توسط آوگوستین، بسیاری از عالمان الهی قرون وسطا، و تمام اصلاحگران نیز مطرح شده بود. البته این صحیح است که وی بر اهمیت این آموزه تأکید کرد و آن را به شکل مدونتری در آورد، اما برخی از عالمان الهی قرون وسطا همچون برادواردین نیز همین کار را انجام داده بودند. کالون متهم شده بود که در اعدام سروتوس بدعتکار که آموزه تثلیث را انکار میکرد نقش داشته است، اما معاصرانش او را برای انجام این کار تحسین کردند. بسیاری از اشخاصی که امروز مقدس محسوب می شوند (همانند توماس مور)، با شدت و حدتی بیشتر از کالون بدعتکاران بسیاری را از بین بردند. کالون را باید با توجه به شرایط تاریخی و فرهنگی که در آن می زیست مورد نقد و داوری قرار داد. کالون همچنین متهم شده است که به دیکتاتور شهر ژنو» تبدیل شده بود، در حالی که او حتی وقتی در اوج قدرت بود، در وهله نخست از اقتداری اخلاقی برخوردار بود و نه حکومتی. او قبل از اینکه کتابهایش را منتشر کند، برای کسب تأیید شورای شهر، مطالب آن را به اعضای شورا ارائه می کرد. البته وی فرد کاملی نبود. خود او تصدیق می کرد که شخص بدخلقی است. وی فاقد مدارا و شکیبایی بود و هنگامی که با تعالیم او مخالفت می شد، سریعا فرض را بر این میگرفت که مخالفت با تعالیم او در حکم مخالفت با کلام خداست؛ یعنی مرتکب همان خطایی می شد که بسیاری تاکنون مرتکب آن شده اند. شهرت بد کالون تا حدی تقصیر پیروان وی است که غالبا با قائل شدن نقشی محوری و بنیادین برای آموزه از پیش برگزیده وی، تعادلی را که در تعلیم او وجود دارد، برهم زدهاند؛ در حالی که کالون مراقب بود تا برای این آموزه به اندازه ای که شایسته بود، اهمیت قائل شود.
بیشتر بخوانید : مسیحیان و روزگار جدید
کالون باعث به وجود آمدن تغییر و تحولات عمیقی در ژنو گشت. اصلاحگر اسکاتلندی، جان ناکس در مورد ژنو می نویسد: «کامل ترین جامعه مسیحی است که از زمان اصلاح دینی و واکنش در برابر.. رسولان بر زمین به وجود آمده است. باید اعتراف کنم که در جاهای دیگر نیز حقیقتا در مورد مسیح موعظه می شود، اما در هیچ کجای دیگری ندیده ام که طریق زندگی و مذهب بدین گونه عمیق، اصلاح شده باشند. این وضعیت، پیامد انضباط شدیدی بود که از سوی کالون اعمال می شد. وی در مورد کسانی که شرایط شهر ژنو را دوست نداشتند، چنین می گفت: «آنان باید در هر جایی که می خواهند و می توانند، شهری برای خود بنا کنند؛ زیرا نمی خواهند در اینجا زیر یوغ مسیح زندگی کنند.» در این زمان، شهر کوچک ژنو مملو از پناهندگان پروتستان فرانسوی بود که به سبب اینکه آوازۀ کالون را شنیده بودند و او را تحسین می کردند، به سوی ژنو سرازیر شده بودند. دلمشغولی اصلی کالون وطنش فرانسه بود و بسیاری از فرانسویانی که به ژنو می آمدند، پس از مدتی و بعد از کسب آموزش های لازم به فرانسه باز می گشتند تا کلیساهای رشد یابنده پروتستان فرانسه را شبانی کنند. کالون دانشگاهی را برای آموزش و تربیت این گروه بنیاد نهاد که می توان آن را سنگ بنای دانشگاه فعلی ژنو دانست. نظام آموزش و پرورشی این دانشگاه بر اساس الگویی به وجود آمد که کالون در استراسبورگ مشاهده کرده بود.
کالون چندان محبوب مردم نبود. خود وی در سال ۱۵۵۹ می نویسد که «هیچ کس به اندازه من با اتهامات مختلف، مورد حمله و استهزاء و دشنام نبوده است.» این کلمات خیلی بیشتر از آن میزانی که خودش می توانست دریابد جنبه پیشگویانه داشت. وی را به سبب اینکه مبدع آموزه از پیش برگزیدگی بوده مورد سرزنش قرار داده اند؛ در حالی که این آموزه به روشنی توسط آوگوستین، بسیاری از عالمان الهی قرون وسطا، و تمام اصلاحگران نیز مطرح شده بود. البته این صحیح است که وی بر اهمیت این آموزه تأکید کرد و آن را به شکل مدونتری در آورد، اما برخی از عالمان الهی قرون وسطا همچون برادواردین نیز همین کار را انجام داده بودند. کالون متهم شده بود که در اعدام سروتوس بدعتکار که آموزه تثلیث را انکار میکرد نقش داشته است، اما معاصرانش او را برای انجام این کار تحسین کردند.
کالون ادعا می کرد که «من ذاتا ایجاز را دوست دارم.» با وجود این، وی را می توان یکی از پرکارترین نویسندگان در طول کل تاریخ کلیسا دانست. اگر فرض کنیم که او تمام مدت زندگی خود را صرف مطالعه و تحقیق و نگارش کرده باشد، باز هم حجم آثار وی بسیار زیادند و از طرفی، کالون تمامی این آثار را در کنار انجام وظایف و فعالیت های بسیار خود به نگارش درآورده است. وی علاوه بر مسئولیت های زیادی که در شهر ژنو داشت، مهم ترین رهبر شبکه بین المللی کلیساهای اصلاح شده نیز محسوب می شد. مجموعه نامه های وی بالغ بر چندین مجلد بزرگ می شود و بررسی هویت و نام گیرندگان این نامه ها، تصویر جامع و کاملی از تمام کسانی به دست میدهد که در جنبش اصلاح دینی اروپای آن زمان فعالیت داشتند.
کالون رسالات جدلی بسیاری به نگارش درآورده است. برخی از این رسالات جدلی علیه آناباپتیست ها نوشته شده است. مهم ترین این رسالات، آنهایی هستند که علیه کلیسای کاتولیک نوشته شده اند. در سال ۱۵۳۹ که کالون از شهر ژنو تبعید شد، یکی از کاردینالهای مشهور کلیسای کاتولیک با نام کاردینال سادولت ا نامه ای خطاب به اهالی شهر ژنو نوشت و آنان را تشویق کرد تا به دامان آیین کاتولیک بازگردند. شورای شهر ژنو، این نامه را برای کالون فرستاد و وی در طی یک شبانه روز نامهای بلند تحت عنوان پاسخ به سادولت نوشت که یکی از بهترین آثار او محسوب می شود. وی همچنین با شروع جلسات شورای ترنتی نوشتاری تحت عنوان اعمال منتشر کرد. کالون این توانایی را داشت که هزلیاتی نیشدار همچون هزلیات اراسموس بنگارد. در یکی از آثار او تحت عنوان «نوشتهای تذکر آمیز» نشان داده شده است که برای مسیحیت چقدر نافع و سودمند است که بدنهای مقدسین و اشیایی متبرک را خلق کند. این اثر نوشته ای هزل آمیز است.
بیایید مجددا به بررسی این موضوع بپردازیم که چه مقدار از قطعات صلیبی که مسیح بر آن مصلوب شد، در اقصی نقاط کره زمین پراکنده اند. تنها، شمارش نمونه هایی که من اطلاعی دقیق در مورد آنها دارم در مجلدی ضخیم جای می گیرد. هیچ شهری پیدا نمی شود که هر چقدر هم کوچک باشد، تکه ای از صلیب مسیح را در آن نتوان یافت. و این قطعات نه فقط در کلیسای جامع هر شهر، بلکه در کلیساهای کوچک آن نیز یافت می شوند. در هر دیری، هر چقدر هم فقیر باشد، نمونه ای از صلیب سرخ نگهداری می شود. در برخی جاها، برای مثال در کلیسای مقدس شهر پاریس، یا در روم، قطعاتی بزرگ از صلیب مسیح نگاهداری می شود که از به هم پیوستن این چند قطعه بزرگ می توان یک صلیب بزرگ ساخت. خلاصه، اگر همه این قطعاتی را که از صلیب مسیح پیدا شده اند در مکانی جمع کنیم، توده ای عظیم حاصل می شود که می تواند انبار یک کشتی بزرگ را پر سازد، در حالی که انجیل به ما می گوید، تنها یک فرد می توانست صلیب را حمل نماید. بسی گستاخی می خواهد که در تمام جهان قطعاتی از صلیب مسیح را بپراکنیم، حال آنکه، مجموع این قطعات توده ای را می سازد که سیصد مرد نیز قادر به حمل آن نیستند! اینان نه تنها در ذهن اشخاص نادان و جاهل این عقیده را جای داده اند که قطعه ای از صلیب واقعی مسیح را مشاهده می کنند، بلکه همچنین به آنان اعلام کردهاند که این قطعات چوب سزاوار پرستشند. آموزه ای که آنان تعلیم میدهند، آموزهای شیطانی است.
کالون همچنین در شرایطی قرار گرفت که مجبور شد علیه لوتریها نیز مطالبی بنویسد. دو کشیش لوتری به نام های وستفالا و هسهوسیوس، آموزۀ کالون در مورد عشای ربانی را مورد حمله قرار دادند و او نیز بدانها پاسخ گفت. در نهایت، وی خود را از این مناظره کنار کشید، چون او خود را شاگرد لوتر می دانست و مخالفت با او، وی را بسیار اندوهگین می ساخت. همه رسالات کالون نیز جدلی نیستند. یکی از زیباترین رسالات وی رسالهای کوتاه در مورد شام خداوند نام دارد که در آن تعلیم خود را که حد وسط تعلیم لوتر و زوینگلی در این زمینه بود، به سبکی مصالحه جویانه بیان می دارد.
ادامه دارد..
منبع:
تاریخ تفکر مسیحی، تونی لِین، ترجمه روبرت آسریان، چاپ پنجم، فروزان روز، طهران (1396)
کالون چندان محبوب مردم نبود. خود وی در سال ۱۵۵۹ می نویسد که «هیچ کس به اندازه من با اتهامات مختلف، مورد حمله و استهزاء و دشنام نبوده است.» این کلمات خیلی بیشتر از آن میزانی که خودش می توانست دریابد جنبه پیشگویانه داشت. وی را به سبب اینکه مبدع آموزه از پیش برگزیدگی بوده مورد سرزنش قرار داده اند؛ در حالی که این آموزه به روشنی توسط آوگوستین، بسیاری از عالمان الهی قرون وسطا، و تمام اصلاحگران نیز مطرح شده بود. البته این صحیح است که وی بر اهمیت این آموزه تأکید کرد و آن را به شکل مدونتری در آورد، اما برخی از عالمان الهی قرون وسطا همچون برادواردین نیز همین کار را انجام داده بودند. کالون متهم شده بود که در اعدام سروتوس بدعتکار که آموزه تثلیث را انکار میکرد نقش داشته است، اما معاصرانش او را برای انجام این کار تحسین کردند.
کالون ادعا می کرد که «من ذاتا ایجاز را دوست دارم.» با وجود این، وی را می توان یکی از پرکارترین نویسندگان در طول کل تاریخ کلیسا دانست. اگر فرض کنیم که او تمام مدت زندگی خود را صرف مطالعه و تحقیق و نگارش کرده باشد، باز هم حجم آثار وی بسیار زیادند و از طرفی، کالون تمامی این آثار را در کنار انجام وظایف و فعالیت های بسیار خود به نگارش درآورده است. وی علاوه بر مسئولیت های زیادی که در شهر ژنو داشت، مهم ترین رهبر شبکه بین المللی کلیساهای اصلاح شده نیز محسوب می شد. مجموعه نامه های وی بالغ بر چندین مجلد بزرگ می شود و بررسی هویت و نام گیرندگان این نامه ها، تصویر جامع و کاملی از تمام کسانی به دست میدهد که در جنبش اصلاح دینی اروپای آن زمان فعالیت داشتند.
کالون رسالات جدلی بسیاری به نگارش درآورده است. برخی از این رسالات جدلی علیه آناباپتیست ها نوشته شده است. مهم ترین این رسالات، آنهایی هستند که علیه کلیسای کاتولیک نوشته شده اند. در سال ۱۵۳۹ که کالون از شهر ژنو تبعید شد، یکی از کاردینالهای مشهور کلیسای کاتولیک با نام کاردینال سادولت ا نامه ای خطاب به اهالی شهر ژنو نوشت و آنان را تشویق کرد تا به دامان آیین کاتولیک بازگردند. شورای شهر ژنو، این نامه را برای کالون فرستاد و وی در طی یک شبانه روز نامهای بلند تحت عنوان پاسخ به سادولت نوشت که یکی از بهترین آثار او محسوب می شود. وی همچنین با شروع جلسات شورای ترنتی نوشتاری تحت عنوان اعمال منتشر کرد. کالون این توانایی را داشت که هزلیاتی نیشدار همچون هزلیات اراسموس بنگارد. در یکی از آثار او تحت عنوان «نوشتهای تذکر آمیز» نشان داده شده است که برای مسیحیت چقدر نافع و سودمند است که بدنهای مقدسین و اشیایی متبرک را خلق کند. این اثر نوشته ای هزل آمیز است.
بیایید مجددا به بررسی این موضوع بپردازیم که چه مقدار از قطعات صلیبی که مسیح بر آن مصلوب شد، در اقصی نقاط کره زمین پراکنده اند. تنها، شمارش نمونه هایی که من اطلاعی دقیق در مورد آنها دارم در مجلدی ضخیم جای می گیرد. هیچ شهری پیدا نمی شود که هر چقدر هم کوچک باشد، تکه ای از صلیب مسیح را در آن نتوان یافت. و این قطعات نه فقط در کلیسای جامع هر شهر، بلکه در کلیساهای کوچک آن نیز یافت می شوند. در هر دیری، هر چقدر هم فقیر باشد، نمونه ای از صلیب سرخ نگهداری می شود. در برخی جاها، برای مثال در کلیسای مقدس شهر پاریس، یا در روم، قطعاتی بزرگ از صلیب مسیح نگاهداری می شود که از به هم پیوستن این چند قطعه بزرگ می توان یک صلیب بزرگ ساخت. خلاصه، اگر همه این قطعاتی را که از صلیب مسیح پیدا شده اند در مکانی جمع کنیم، توده ای عظیم حاصل می شود که می تواند انبار یک کشتی بزرگ را پر سازد، در حالی که انجیل به ما می گوید، تنها یک فرد می توانست صلیب را حمل نماید. بسی گستاخی می خواهد که در تمام جهان قطعاتی از صلیب مسیح را بپراکنیم، حال آنکه، مجموع این قطعات توده ای را می سازد که سیصد مرد نیز قادر به حمل آن نیستند! اینان نه تنها در ذهن اشخاص نادان و جاهل این عقیده را جای داده اند که قطعه ای از صلیب واقعی مسیح را مشاهده می کنند، بلکه همچنین به آنان اعلام کردهاند که این قطعات چوب سزاوار پرستشند. آموزه ای که آنان تعلیم میدهند، آموزهای شیطانی است.
کالون همچنین در شرایطی قرار گرفت که مجبور شد علیه لوتریها نیز مطالبی بنویسد. دو کشیش لوتری به نام های وستفالا و هسهوسیوس، آموزۀ کالون در مورد عشای ربانی را مورد حمله قرار دادند و او نیز بدانها پاسخ گفت. در نهایت، وی خود را از این مناظره کنار کشید، چون او خود را شاگرد لوتر می دانست و مخالفت با او، وی را بسیار اندوهگین می ساخت. همه رسالات کالون نیز جدلی نیستند. یکی از زیباترین رسالات وی رسالهای کوتاه در مورد شام خداوند نام دارد که در آن تعلیم خود را که حد وسط تعلیم لوتر و زوینگلی در این زمینه بود، به سبکی مصالحه جویانه بیان می دارد.
ادامه دارد..
منبع:
تاریخ تفکر مسیحی، تونی لِین، ترجمه روبرت آسریان، چاپ پنجم، فروزان روز، طهران (1396)
بیشتر بخوانید :
عیسی مسیح، الگوی حقیقی و مشترک میان اسلام و مسیحیت
مسیح پیامبر، الگویی برای گفت‌و‌گوی اسلام و مسیحیت
مسئله سقط جنین در مسیحیت امروز
