برخی از اسامی ممکن است هم دخترانه و هم پسرانه باشد.
برخی از اسامی با یک شکل نوشتاری یکسان و با تلفظ متفاوت معنای متفاوتی دارند.
برخی از اسامی با شکل نوشتاری و تلفظ یکسان، در فرهنگ و ریشه متفاوت دارای معنای متفاوتی هستند.
اسامی دخترانه زیبا و باکلاس به ترتیب حروف الفبا
اَنوشا معنی: بیمرگ و جاویدان
ریشه: فارسی
اُلگا
معنی: اولین قدیسه‌ی روسی، همسر و نایب
ریشه: یونانی
اِلسانا
معنی: مثل ایل، مثل مردم ایل و شهر و ولایت، چون خویشان
ریشه: ترکی
اِلناز
معنی: مایه افتخار ایل، باعث فخر و تفاخر شهر و ولایت؛ موجب نعمت و رفاه و آسایش
ریشه: ترکی
اِلیکا
معنی: هِل، دانه‌ی معطر گیاهی از تیره‌ی زنجبیل‌ها
ریشه: سنسکریت
اِلینا
معنی: نیکویی و نعمت برای ما
ریشه: عربی
ایپک
معنی: ابریشم، حریر، ابریشمی
ریشه: ترکی
آتریسا
معنی: آذرگون مانند آتش، دختری با چهره‌ای زیبا و برافروخته
ریشه: فارسی
آترین
معنی: آذرین مانند آتش، زیبا و پر انرژی
ریشه: فارسی
آتنا
معنی: در اساطیر یونان، خدای اندیشه، هنر، دانش و صنعت
ریشه: فرانسوی
آتوسا
معنی: نام دختر کوروش پادشاه هخامنشی و به معنی قدرت و توانمندی است. اسم ریشه یونانی دارد اما از گذشته دور در فرهنگ ایرانی بوده است.
ریشه: یونانی
آدرینا
معنی: آتشین، سرخ رو، دختر زیبا رو، بانوی آتشین
ریشه: فارسی
آدنیس
معنی: آدونیس، گلی به زرد و قرمز رنگ که موقع تابش خورشید باز می‌شود.
ریشه: فنیقی
آراگل
معنی: آراینده گلها، زیبا کننده گلها
ریشه: فارسی
آرالیا
معنی: نام عمومی گروهی از گیاهان علفی، درختی و درختچه‌ای که بعضی از آنها زینتی‌اند.
ریشه: انگلیسی
آرشیدا
معنی: بانوی درخشان آریایی، بانوی آراسته و درخشان (آر به دومعنی به کار می‌رود: اول مخفف آریایی و دیگری مخفف آرا به معنای آراینده)
ریشه: فارسی
آرمانا
معنی: امیدوار، آرزومند
ریشه: فارسی
آرمیتا
معنی: الهه نعمت، آرامش یافته
ریشه: اوستایی - پهلوی
آرمیس
معنی: روشن، پاک و جاودان، نام پسر زئوس و مایا
ریشه: فارسی
آرمینا
معنی: دختر همیشه پیروز، بانوی مقتدر، الهه زیبایی
ریشه: فارسی
آرنیکا
معنی: آریایی نیک خو
ریشه: فارسی
آروشا
معنی: درخشان، نورانی، باهوش، نام دختر داریوش سوم
ریشه: فارسی
آریانا
معنی: منسوب به آریا، آریایی، نام قدیم ایران
ریشه: فارسی
آریسان
معنی: مرکب از آری به معنای آریایی بعلاوه پسوند مشابهت، دختری که مانند آریاییان اصیل و نجیب است.
ریشه: فارسی
آسو
معنی: شفق، هنگام طلوع خورشید، همچنین نام شرابی مست کننده که از قند سیاه درست می‌کنند.
ریشه: کردی
آلما
معنی: سیب، کنایه از زیبایی
ریشه: ترکی
آناشید
معنی: مرکب از کلمه ترکی آنا به معنای مادر و کلمه فارسی شید به معنای خورشید. دختر زیباروی مادر، مایه دلگرمی و روشنایی زندگی مادر
ریشه: فارسی
آناهید
معنی: آناهیتا، ازبین برنده ناپاکی و پلیدی، نام ایزد آب که در اوستا به صورت دوشیزه‌ای بسیار زیبا و بلند بالا توصیف شده است.
ریشه: فارسی
آوین
معنی: عشق
ریشه: کردی
آوینا
معنی: عشق
ریشه: کردی
آیسان
معنی: آی (ترکی) + سان ( فارسی) زیبا، مانند ماه
ریشه: فارسی - ترکی
آیشن
معنی: مثل ماه، در زیبایی همانند ماه، شبیه ماه، (در مجاز زیبا)، ماهورا، زیبا رو
ریشه: ترکی
آیناز
معنی: آی (ترکی) + ناز (فارسی) موجب فخر و مباهات ماه
ریشه: فارسی - ترکی
باران
معنی: قطره‌های آب که بر اثر مایع شدن بخار آبِ موجود در جو زمین ایجاد می‌شود؛ (در عرفان) باران کنایه ازفیض حق تعالی و رحمت اوست. غلبه عنایات را نیز که در احوال سالک حاصل شود از فَرَح و تَرَح باران گویند.
ریشه: فارسی
بنیتا
معنی: دختر بی همتای من
ریشه: فارسی
بهار
معنی: فصل اول سال؛ گیاهی زینتی؛ (به مجاز) دوره‌ی شادابی هر چیز؛ (به مجاز) سبزه و علف؛ (در موسیقی ایرانی) یکی از دستگاهها یا ادوار؛ در سنسکریت بتخانه و بتکده
ریشه: فارسی
بهارناز
معنی: موجب فخر و نازش بهار
ریشه: فارسی
بهدیس
معنی: مانند به (به میوه‌ای خوش عطر و بو)
ریشه: فارسی
بیتا
معنی: بی‌مانند، بی‌همتا، یکتا
ریشه: فارسی
پَرَند
معنی: پروین، در قدیم نوعی پارچه‌ی ابریشمیِ ساده و بدون نقش و نگار، حریر ساده؛ گروهی از گیاهان
ریشه: فارسی
پَرَندیس
معنی: (پَرَن + دیس (پسوند شباهت))، شبیه به پَرَن؛ زیبارو، نرم و لطیف چون پرند
ریشه: فارسی
پَرنیا
معنی: هم معنی پرنیان
ریشه: فارسی
پَرنیان
معنی: پارچه‌ای ابریشمی دارای نقش و نگار؛ نوعی پارچه‌ی حریر که برای نوشتن به کار می‌بردند؛ پرده‌ی نقاشی.
ریشه: فارسی
پَریوش
معنی: (پری + وش (پسوند شباهت))، مانند پری در زیبایی
ریشه: فارسی
پادمیرا
معنی: جاویدان، نگهبان مهر، نگهدارنده عشق
ریشه: فارسی
پادینا
معنی: در گویش همدانی به گل پونه یا پودینه گفته می‌شود.
ریشه: فارسی
پارمیدا
معنی: پارامیدا، پارامیس، پرمیس
ریشه: فارسی
پانته‌آ
معنی: زن زیبایی از اهالی شوش که زیباترین زن آسیا به شمار میرفت؛ از اسامی باستانی.
ریشه: فارسی
پانیذ
معنی: پانید، قند مکرر، شکر، شکر برگ، شکر قلم، نوعی از حلوا که از شکر و روغن بادام تلخ و خمیر می‌ساختند.
ریشه: فارسی
پاییز
معنی: هنگام پاییز، برگ ریزان، مجازا دختر زیبا رو
ریشه: فارسی
پرستو
معنی: پرنده‌ای سیاه و سفید با بال های باریک که مهاجر است.
ریشه: فارسی
پرناز
معنی: مرکب از پر + ناز (زیبا، قشنگ)
ریشه: فارسی
پروا
معنی: ملاحظه، فرصت و زمان پرداختن به کاری، فراغت و آسایش، توجه
ریشه: فارسی
پریا
معنی: زیبا چون پری
ریشه: فارسی
پریچهر
معنی: فرشته رو، زیبا مثل پری؛ زیبارو
ریشه: فارسی
پریسان
معنی: مانند پری، دختری که مثل پری زیبا است، بانویی زیبا چون پری
ریشه: فارسی
پریشاد
معنی: زیبا روی شاد و خرم
ریشه: فارسی
پریماه
معنی: زیبا چون ماه و پری
ریشه: فارسی
پریناز
معنی: دارای ناز و کرشمه‌ای چون پری
ریشه: فارسی
پندار
معنی: فکر و اندیشه
ریشه: فارسی
پوپک
معنی: هدهد، پوپوک
ریشه: فارسی
پینار
معنی: به معنی چشمه، سرچشمه
ریشه: ترکی
تَرلان
معنی: مرغی از جنس باز شکاری را گویند؛ (در کردی) به معنی زیبا؛ نام نوعی اسب است.
ریشه: ترکی
تَرنّم
معنی: خواندن شعر، ترانه، و مانند آنها به حالت موسیقایی و معمولًا با صدای پایین، زمزمه کردن یک نغمه؛ آواز، نغمه، سرود.
ریشه: عربی
تَندیس
معنی: مجسمه؛ بت، تصویر برجسته، تمثال؛ (به مجاز) زیباروی.
ریشه: فارسی
تُرنج
معنی: بالنگ؛ طرحی مرکّب از طرح‌های اسلیمی و گل و بوته‌ای که معمولًا در وسط نقش قالی، تذهیب، و مانند آنها به کار می‌رود.
ریشه: فارسی
تِلما
معنی: گندمگون
ریشه: عربی
تابان
معنی: دارای نور و روشنی، درخشان، روشن
ریشه: فارسی
تاتیانا
معنی: تاتینا، پرنده شکاری
ریشه: فارسی
تارا
معنی: ستاره، کوکب، مردمک چشم
ریشه: فارسی
تامارا
معنی: درخت خرما؛ نام عروس یهودا چهارمین پسر حضرت یعقوب(ع)
ریشه: عبری
تامیلا
معنی: از روی امیدواری، امیدوارانه؛ در برخی منابع به معنی بخشنده
ریشه: عربی
تبسّم
معنی: لبخند، خنده‌ی بدون صدا؛ (به مجاز) درخشیدن
ریشه: عربی
ترگل
معنی: گل تازه و شاداب
ریشه: فارسی
توتیا
معنی: از آبزیان دریایی که در بستر دریا زندگی می‌کند؛ گردی که به عنوان سُرمه استفاده می‌کنند.
ریشه: فارسی
توسکا
معنی: توسا، درختی بلند و جنگلی که در مناطق مرطوب و کنار آبها می‌روید.
ریشه: فارسی
تیارا
معنی: تیه در گویش لری به معنای چشم و آرا به معنای آراینده می‌باشد، چشم آرا، زیبا
ریشه: لری
تیدا
معنی: دختر خورشید، زاییده خورشید، دختر زیبارو، مرکب از تی به معنای خورشید و دا به معنای زاییده
ریشه: اوستایی پهلوی
تیسا
معنی: در گویش مازندران خالص
ریشه: فارسی
ثَمین
معنی: گرانبها، قیمتی، گران
ریشه: عربی
ثَمینا
معنی: (ثمین + الف نسبت) منسوب به ثمین، ثمین
ریشه: عربی
جانا
معنی: ای جان، ای عزیز
ریشه: فارسی
جانان
معنی: معشوق، محبوب؛ خوب
ریشه: فارسی
جوانه
معنی: تازه، نو؛ جوان
ریشه: فارسی
جیران
معنی: آهو؛ (به مجاز) معشوقِ زیبا؛ چشمِ زیبا
ریشه: ترکی
چکامه
معنی: شعر به ویژه قصیده
ریشه: فارسی
چکاوک
معنی: پرنده‌ای خوش آواز و کمی بزرگتر از گنجشک که تاج بر سر دارد.
ریشه: فارسی
چیستا
معنی: نام فرشته دانش و معرفت
ریشه: فارسی
حریر
معنی: ابریشم؛ نوعی پارچه ی ابریشمیِ نازک؛ به عنوان نماد هر چیزِ نرم و لطیف
ریشه: عربی
حنا
معنی: گیاهی درختی که گل‌های سفید و معطر دارد، گرد بسیار نرم سبز رنگی از گیاهی به همین نام.
ریشه: عربی
حورا
معنی: حور، زن زیبای بهشتی؛ زنِ سفید پوستِ سیاه چشم و موی.
ریشه: عربی
حوردیس
معنی: حور (عربی) + دیس (فارسی) آن که چون حور زیباست.
ریشه: عربی - فارسی
حوریا
معنی: از حوری به معنی فرشته بهشتی می‌آید، آن که چون حور زیباست.
ریشه: عربی
خزان
معنی: نام سومین فصل سال، پس از تابستان و پیش از زمستان، پاییز
ریشه: فارسی
خوشیار
معنی: دوست و یار شاد و شادمان.
ریشه: فارسی
خوشین
معنی: خوش و زیبا
ریشه: فارسی
دَریا
معنی: (در جغرافیا) توده‌ی بسیار بزرگی از آب، دریاچه، (به مجاز) شخص بسیار آگاه و دانشمند، (به مجاز) (در تصوف) حقیقت یا ذات حق.
ریشه: فارسی
دُرسا
معنی: دُر= مروارید، لؤلؤ + سا (پسوند شباهت)، شبیه به دُر؛ (به مجاز) گران قیمت و ارزشمند.
ریشه: فارسی
دُرین
معنی: دُر + ین (پسوند نسبت)، از دُر، ساخته شده از دُر؛ (به مجاز) گران بها و قیمتی
ریشه: عربی
دانژه
معنی: غنچه گل نیمه باز
ریشه: کردی
دایانا
معنی: (دایا (زر سرخ و طلا) + پسوند اسم سازِ (نا)) به معنی مثل زر سرخ و (به مجاز) زیبا روی، زیبا و گرانمایه مانند زر سرخ، همچنین نام دیگر آناهیتا الهه آب
ریشه: فارسی
دریتا
معنی: در (عربی) + ی (فارسی) + تا (فارسی) مانند در، مانند مروارید
ریشه: عربی
درین
معنی: دُر + ین (پسوند نسبت)، از دُر، ساخته شده از دُر؛ (به مجاز) گران بها و قیمتی
ریشه: عربی
دلارام
معنی: (به مجاز) موجب آرامش خاطر، محبوب، معشوق، با آسودگی خاطر
ریشه: فارسی
دل‌آرا
معنی: موجب آرامش و شادی دیگران؛ محبوب، معشوق، نام همسر دارا (داریوش سوم) و مادر روشنک بنا بر روایات ایرانی.
ریشه: فارسی
دنیز
معنی: دریا، بحر
ریشه: ترکی
دیانا
معنی: (اوستایی) نیکی رسان، نیکویی بخش؛ (در اسطورههای رومی) الهه‌ی ماه، جنگلها، جانوران و زایمان، همتای آرتمیس یونانی
ریشه: فارسی
دیبا
معنی: نوعی پارچه‌ی ابریشمی معمولًا رنگین
ریشه: فارسی
رَسپینا
معنی: فصل پاییز
ریشه: فارسی
رَستا
معنی: رَستن، رهیدن + ا (پسوند)، رستگار شده، رهایی یافته و خلاص شده
ریشه: فارسی
رَها
معنی: نجات یافته و آزاد، با آزادی، آزادانه، رهایی
ریشه: فارسی
رُزا
معنی: رز
ریشه: فرانسوی
رُکسانا
معنی: روشنک، نام دختر دارا که اسکندر به موجب وصیت دارا او را به ازدواج خود در آورد.
ریشه: یونانی
رُومینا
معنی: زدوده و صیقل کرده شده و جلا داده؛ پاک و پاکیزه کرده
ریشه: فارسی
رامونا
معنی: مظهر عشق، لاتین نگهبان عاقل
ریشه: فارسی
رایا
معنی: اسم دخترانه و پسرانه به معنی آنکه مورد توجه خداوند است، فکر و اندیشه
ریشه: عبری
رایان
معنی: نام کوهی در حجاز در زبان سانسکریت به معنی شاهزادهٔ کوچک است، در هند قدیم به معنای دارای قدرت و در خاورمیانه قدیم به مردان رایان گفته میشد، بسیار باهوش
ریشه: عربی
روناک
معنی: روشن، تابناک
ریشه: کردی
رونیکا
معنی: روی زیبا، زیباروی
ریشه: فارسی
رویا
معنی: رویا، مجموعه‌ای از تصاویر، افکار و احساسات که در حالت خواب بطور غیرارادی از ذهن می‌گذرد، آنچه واقعیت ندارد و فقط در عالم خیال می‌یابد.
ریشه: عربی
زُلفا
معنی: (زلف = موی بلندِ سر، گیسو + الف (پسوند نسبت))، منسوب به زلف؛ (به مجاز) زیبایی زلف معشوق؛ (در عربی، زلفی)
ریشه: عربی
زوفا
معنی: گیاهی پایا و معطر از خانواده نعناع
ریشه: عربی
ژالین
معنی:ئشعله آتش
ریشه: ترکی
ژرفا
معنی: عمیق، عمیق ترین یا دورترین نقطه جایی
ریشه: فارسی
ژیکان
معنی: قطره‌ی باران (به مجاز) زلال و شفاف، زیبا و آرامش بخش
ریشه: کردی
ژینا
معنی: باهوش، نابغه، ژنیک
ریشه: فرانسه
ژینوس
معنی: باهوش، نابغه، ژینا
ریشه: فرانسه
سَروناز
معنی: سرو نورسته، سروی که شاخه‌های آن به هر طرف مایل باشد؛ نام نوایی در موسیقی ایرانی
ریشه: فارسی
سَروین
معنی: شبیه سَرو؛ (در کردی) روسری و چارقد
ریشه: فارسی
سَلین
معنی: سیل مانند؛ نام رودخانه‌ای در آذربایجان
ریشه: ترکی
ساتیا
معنی: از نامهای باستانی
ریشه: فارسی
سارا
معنی: خالص، نام زن حضرت ابراهیم(ع) و مادر اسحاق(ع)
ریشه: عبری
سارگل
معنی: گل زرد
ریشه: فارسی
سارینا
معنی: خالص، پاک
ریشه: فارسی
سامینا
معنی: مانند مینا؛ نام گلی
ریشه: فارسی
ساناز
معنی: نام گلی؛ کمیاب، نادره
ریشه: ترکی
سایان
معنی: منسوب به سایه، نام رشته کوهی در آسیای مرکزی
ریشه: کردی
سپینود
معنی: در شاهنامه دختر پادشاه هند (شنگل) و زن بهرام گور
ریشه: فارسی
سونیا
معنی: (سو = نور + نیا) نورِ نیاکان، (در یونانی) خرد و عقل، دختر نور، دختری که در اجتماع رتبه بالایی داشته باشد.
ریشه: ترکی
شِیدا
معنی: عاشق، دلداده؛ آشفته و پریشان
ریشه: فارسی
شادگل
معنی: آن که چون گل شاداب است.
ریشه: فارسی
شارونا
معنی: سرزمین پربار و حاصلخیز
ریشه: آشوری
شایلی
معنی: بی همتا
ریشه: ترکی
شکوفا
معنی: ویژگی گل یا غنچه‌ای که باز شده است، شکفته؛ (به مجاز) با رونق، پیشرفته، رشد یافته
ریشه: فارسی
شکیبا
معنی: صبور، برد بار، باشکیبایی.
ریشه: فارسی
شوکا
معنی: نوعی گوزن بومی اروپا و آسیا؛ در مازندرانی به معنی آهو و غزال.
ریشه: فارسی
شهگل
معنی: بهترین گل، گلِ شاهانه
ریشه: فارسی
صُراحی
معنی: ظرف شراب، ظرف شیشه‌ای شراب؛ شراب زلال؛ در تصوف مقام انس را گویند.
ریشه: عربی
صبرا
معنی: بردباری کردن در برابر سختیها و ناملایمتها، شکیبایی
ریشه: عربی - فارسی
صوفیا
معنی: منسوب به صوفی
ریشه: عربی - فارسی
طَراوت
معنی: تر و تازگی؛ (به مجاز) سامان و رونق
ریشه: عربی
طیلا
معنی: می پخته شده، شرابی که از جوشاندن فشرده انگور، مویز، یا خرما به دست می‌آید.
ریشه: عربی
عسل
معنی: مایعی خوراکی که زنبور عسل می‌سازد، بسیار شیرین و دوست داشتنی
ریشه: عربی
غَزل
معنی: نوعی شعر، شعر عاشقانه؛ در موسیقی ایرانی هر نوع سخن آهنگین که به آواز یا همراه سازها خوانده می‌شده است.
ریشه: عربی
فاطیما
معنی: فاتیما
ریشه: عربی
فرانک
معنی: پروانه، از شخصیت های شاهنامه، نام دختر برزین و زن بهرام گور، نام مادر فریدون پادشاه پیشدادی و همسر آبتین
ریشه: فارسی
فرگل
معنی: دارای شکوه و زیبایی گل
ریشه: فارسی
فرمهر
معنی: کسی که شکوه و عظمتی چون خورشید دارد. اسم دختر
ریشه: فارسی
فریال
معنی: دارای اندام و هیکل باشکوه، قوی و باشکوه، مرکب از فر (شکوه) + یال (گردن، بالای بازو)
ریشه: فارسی
فلورا
معنی: فلوریا، در رم باستان، الهه گل ها و بارآوری
ریشه: لاتین
کاترین
معنی: پاک، بی آلایش
ریشه: فرانسه
کارولین
معنی: نام ناحیه ای در آمریکای شمالی
ریشه: فرانسه
کاملیا
معنی: گلی درشت و زیبا سفید و صورتی رنگ که در بهار ظاهر می شود.
ریشه: فرانسه
کامیلا
معنی: محافظ معبد، نام دختری جنگجو در افسانه تروا اسم دختر
ریشه: لاتین
کیارا
معنی: اندوه و ملالت، میل شدید به خوردن انواع خوردنی جات
ریشه: فارسی
کیانا
معنی: طبیعت
ریشه: سریانی
کیمیا
معنی: اکسیر، هر چیز نایاب و دست نیافتنی، افسون
ریشه: فارسی
کیناز
معنی: به کسر کاف، موجب افتخار پادشاه، دختری که پادشاه نازکش اوست، بانویی که در بین بزرگان عزیز است.
ریشه: فارسی
گلاره
معنی: مردمک چشم، به معنی هر دو چشم هم بکار می‌رود.
ریشه: کردی
گلاسا
معنی: مانند گل، مرکب از گل و پسوند مشابهت
ریشه: فارسی
گلسان
معنی: گلسا، مانند گل
ریشه: فارسی
گلوریا
معنی: فرانسه از لاتین، مجلل، بزرگ، سرافراز
ریشه: لاتین
گندم
معنی: دانه خوراکی غنی از نشاسته
ریشه: اوستایی - پهلوی
لامیا
معنی: نام شهری است از تسالی این شهر نام خود را به جنگ «لامیاک» که میان یونان و مقدونیه پس از مرگ اسکندر (323) درگرفت داده است امروز لامیا شهری است نزدیک خلیج لامیا
ریشه: عبری
لنیا
معنی: (فارسی- سنسکریت) دختر ملیح، نمکین، مرکب از لن (سنسکریت) + ی نسبت (فارسی) + الف تانیث
ریشه: سنسکریت
لیانا
معنی: بانوی درخشان و زیباروی، مرکب از لیان به معنای درخشان و الف تأنیث
ریشه: فارسی
لیدا
معنی: خانم، بانوی گرامی
ریشه: لاتین
لیندا
معنی: قشنگ، زیبا
ریشه: لاتین
مَهشید
معنی: پرتو ماه، ماهتاب
ریشه: فارسی
مَهگل
معنی: (مَه = ماه + گل)، 1- گلِ ماه؛ 2- (به مجاز) زیبارو
ریشه: فارسی
مِهرسا
معنی: (مهر = خورشید + سا (پسوند شباهت))، مثل خورشید؛ (به مجاز) زیبارو
ریشه: فارسی
مِهرنیا
معنی: (مهر = مهربانی، محبت + نیا)، از نژادِ مهربانان؛ 2-(به مجاز) مهربان و با محبت
ریشه: فارسی
ماتیسا
معنی: ماهتیسا، در گویش مازندران ماه تنها
ریشه: فارسی
ماریا
معنی: مریم، ماریا نوعی گشتار آوا شناختی از مریم در زبان‌های اسپانیایی و آسیایی است.
ریشه: عبری
مانِلی
معنی: پری دریایی برایم بمان (بمان به نام علی، امام اول شیعیان)، در گویش مازندران بمان برایم، نامی دخترانه در شمال ایران، نام پسری در شعری از نیما یوشیج
ریشه: فارسی
مانا
معنی: (دخترانه و پسرانه) ماندنی، پایدار؛ (در پهلوی) مانند و مانند بودن
ریشه: فارسی
مانیا
معنی: (پسرانه و دخترانه) (در پارسی باستان) خانه، سرای، (در پهلوی) برابر با واژه ی مان به معنی خانه و مسکن، معرب از یونانی، دیوانگی، جنون
ریشه: یونانی
ماهک
معنی: خوبروی کوچک، معشوقک زیباروی و یا خوبروی دوست داشتنی
ریشه: فارسی
ماهناز
معنی: (ماه + ناز = قشنگ، زیبا) ماهروی زیبا
ریشه: فارسی
مرسانا
معنی: هدیه خداوند
ریشه: عبری
ملیکا
معنی: گروهی از گیاهان علفی چند ساله از خانواده‌ی گندمیان که خودرو هستند. معشوقه زئوس
ریشه: یونانی
مونا
معنی: تک، یکتا، در متون ایران باستان به مُحبَّت هم معنا شده است، گل یاس، امید
ریشه: عربی
مهرآنا
معنی: (مهر = محبت و دوستی، مهربانی + آنا (ترکی)= مادر)، مهربانی و محبت و دوستی مادر؛ (به مجاز) مهربان و بامحبت
ریشه: فارسی
مهسان
معنی: مهسا، مانند ماه، زیبا
ریشه: فارسی
مهستا
معنی: (مهست = بزرگترین، مهمترین + ا (پسوند نسبت))، (به مجاز) دختر بزرگتر و مهمتر؛ دارای قدر و مرتبه ی عالی.
ریشه: فارسی
میترا
معنی: مهر، خورشید؛ پیمان؛ مهر
ریشه: اوستایی - پهلوی
نادیا
معنی: امید، آرزو
ریشه: فرانسوی
نارمیلا
معنی: (ترکی- فارسی) شکوفه، غنچه، خصوصا شکوفه گل انار
ریشه: فارسی
نارینا
معنی: دختر ظریف، بانوی تر و تازه، همچنین دختر بر افروخته و آتشین
ریشه: فارسی - عربی
نازلی
معنی: ناز (فارسی) + لی (ترکی) دارای ناز و عشوه
ریشه: فارسی
نانسی
معنی: نام شهری در فرانسه
ریشه: فرانسوی
نایریکا
معنی: برگزیده، پسندیده، از اسامی قدیمی ایرانی
ریشه: فارسی
نکیسا
معنی: نام موسیقیدان مشهور در زمان خسروپرویز پادشاه ساسانی
ریشه: فارسی
نگار
معنی: نقش، تصویر، زیور، زینت، دختر یا زن زیباروی
ریشه: فارسی
نگین
معنی: سنگ قیمتی و زینتی که بر روی انگشتر، گوشواره، و جز آنها کار می‌گذارند.
ریشه: فارسی
نگینا
معنی: موسیقی، آواز
ریشه: عبری
نوا
معنی: صدای آهنگین، نغمه،آواز، نام یکی از لحنهای قدیم موسیقی ایرانی
ریشه: فارسی
نورا
معنی: نور (عربی) + ا (فارسی)، مؤنث انور درخشان، تابان
ریشه: فارسی - عربی
نوژان
معنی: درخت صنوبر و کاج
ریشه: فارسی
نوشاد
معنی: نام شهری که زیبارویان آن معروف بوده‌اند.
ریشه: فارسی
نوشین
معنی: شیرین، خوشایند، دلپذیر، گوارا، خوش گوار
ریشه: فارسی
نونا
معنی: برج حوت، نام مادر ابراهیم(ع)
ریشه: سریانی
نیکا
معنی: چه خوب است، خوشا، نام رودی در شمال ایران
ریشه: فارسی
نیکو
معنی: خوب، زیبا
ریشه: فارسی
نیکی
معنی: خوب بودن، خوبی، نیکوکاری، احسان
ریشه: فارسی
نینا
معنی: زیبایی، خوش اندامی و ظرافت
ریشه: عبری
نیوشا
معنی: شنوا، شنونده
ریشه: فارسی
وانیا
معنی: هدیه با شکوه خداوند
ریشه: فارسی
ورونیکا
معنی: نام تیره‌ای از گیاهان که پوپک از آن دسته است.
ریشه: فارسی
وناز
معنی: با وقار، متین
ریشه: کردی
ونوس
معنی: الهه زیبایی یونان، ستاره زهره
ریشه: فرانسوی
ونوش
معنی: گل بنفشه
ریشه: کردی
ویانا
معنی: فرزانگی، بخردی، دانایی
ریشه: اوستایی پهلوی
ویدا
معنی: آشکار و هویدا
ریشه: فارسی
ویشکا
معنی: نام روستایی نزدیک رشت
ریشه: فارسی
وینا
معنی: رنگارنگ، همچنین روشن و آشکار
ریشه: فارسی
ویونا
معنی: منسوب به وَیو، (به مجاز) عروس، دختری که عروس شده، نام روستایی در نزدیکی کاشان
ریشه: فارسی
هانا
معنی: پناه، نفس، امید، فریاد
ریشه: فارسی
هلما
معنی: ستاره درخشان
ریشه: عربی
هلن
معنی: فرانسه از یونانی روشنایی، نور، در اساطیر یونان همسر منلاس پادشاه اسپارت که جنگ تروا به خاطر او روی داد.
ریشه: یونانی
هلنا
معنی: هلن
ریشه: یونانی
هلیا
معنی: خورشید
ریشه: یونانی
هلینا
معنی: هلن، فرانسه از یونانی روشنایی، نور، در اساطیر یونان همسر منلاس پادشاه اسپارت که جنگ تروا به خاطر او روی داد.
ریشه: یونانی
هورناز
معنی: خورشید زیبا
ریشه: فارسی
هیلدا
معنی: نیرومند، قوی
ریشه: لاتین
یافا
معنی: زیبایی، جمال، نام شهری قدیمی در ساحل مدیترانه
ریشه: عبری
یسنا
معنی: پرستش، بخشی از اوستا
ریشه: فارسی
یگانه
معنی: صمیمی، همدل، یکرنگ، بی همتا، بی نظیر، تنها و منحصر به فرد
ریشه: فارسی
لنا
معنی: نصیب و بهره
ریشه: عربی
یارا
معنی: (دخترانه و پسرانه) توانایی، قدرت
ریشه: فارسی
امیدواریم این مجموعه از اسامی دخترانه مورد پسند و توجه شما قرار گرفته باشد.
منبع: سایت ستاره
