نویسنده : سهیلا بهشتى
دین اسلام، نظام جامعی برای سعادت دنیا و آخرت دارد که به جنبههای گوناگون زندگی فرد و جامعه توجه میکند. یکی از اصول نظام اقتصادی اسلام، الزام و پایبندی فرد به رعایت اخلاق اقتصادی است که مصرف، یکی از مصداقهای آن است.
امام خمینی(ره) که یکی از پرورشیافتگان مکتب انسانساز اسلام بود، در سیره عملی خود، رفتار و منش اخلاقی داشت. این ویژگی امام(ره) نهتنها در امور اجتماعی و سیاسی وجود داشت، بلکه ایشان در امور اقتصادى، چه در جنبه فردی و چه اجتماعی نیز به اصول اخلاقی پایبند بودند.
امام خمینی(ره) که از اوضاع دنیای معاصر بهخوبی آگاه و به مسائل آن دقیق بود، یکی از علتهای توسعهنیافتگی جوامع مسلمان را وابستگی اقتصادی آنان میدانست. ایشان برای رهایی مسلمانان از این بند و بحران ذلتآور، عمل به آموزههای اسلامی را که متضمن زندگی شرافتمندانه است، چارهساز میدانست.
از دیدگاه امام خمینی(ره) ایجاد فرهنگ مصرفزدگى، نقشهای حسابشده و استعماری برای غارت و چپاول ثروتهای دنیای اسلام است که به تبع آن، جوامع اسلامی از رشد و پیشرفت بینصیب میمانند.
در ایران پس از انقلاب اسلامى، به برکت وجود رهبران دلسوز و هدایت خردمندانه آنان و خودباوری مردم و حضور آنها در صحنههای گوناگون کشور از نظر اقتصادی با وجود مشکلات فراوان، رشد بسیاری یافته است. با این همه، رسوبات فرهنگهای غیراسلامی بهطور مطلق از بین نرفته است. مثلاً در مصرف، جامعه و مردم به لحاظ اقتصادی خسارتهای سنگینی میبینند.
هدایت و هوشیاری رهبران و رهنمودهای آنان به جامعه در زمینه رعایت الگوی مصرف، امری راهگشا و ضروری است. ازاینرو، دیدگاههای امام خمینی(ره)، بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران را درباره مصرفزدگی و مصرفگرایی که برگرفته از وصیتنامه و سخنان ایشان است، مرور میکنیم.
قصه این امر غمانگیز طولانی و ضربههایی که از آن خورده و اکنون نیز میخوریم، کُشنده و کوبنده است؛ و غمانگیزتر اینکه آنان ملتهای ستمدیده زیرسلطه را در همهچیز عقب نگهداشته و کشورهایی مصرفی بار آوردند. ... وارد کردن کالاها از هر قماش و سرگرمکردن بانوان و مردان، خصوصاً طبقه جوان، به اقسام اجناس وارداتى، از قبیل ابزار آرایش و تزئینات و تجملات و بازیهای کودکانه، و به مسابقه کشاندن خانوادهها و مصرفی بار آوردن هر چه بیشتر، که خود داستانهای غمانگیز دارد، و سرگرم کردن و به تباهی کشاندن جوانها، که عضو فعال هستند... و دهها از این مصائب حساب شده، برای عقب نگهداشتن کشورهاست».[1]
و از جوانان، دختران و پسران، میخواهم که استقلال و آزادی و ارزشهای انسانی را، ولو با تحمل زحمت و رنج، فدای تجملات و عشرتها و بیبندوباریها و حضور در مراکز فحشا، که از طرف غرب و عمال بیوطن به شما عرضه میشود، نکنند، که آنان، چنانکه تجربه نشان داده، جز تباهی شما و اغفالتان از سرنوشت کشورتان و چاپیدن ذخایر شما و به بند استعمار و وابستگی کشیدنتان و مصرفی نمودن ملت و کشورتان به چیز دیگر فکر نمیکنند؛ و میخواهند با این وسایل و امثال آن، شما را عقبمانده و به اصطلاح آنان «نیمه وحشی» نگه دارند».[3]
منبع:http://www.hawzah.net
/س
امام خمینی(ره) که یکی از پرورشیافتگان مکتب انسانساز اسلام بود، در سیره عملی خود، رفتار و منش اخلاقی داشت. این ویژگی امام(ره) نهتنها در امور اجتماعی و سیاسی وجود داشت، بلکه ایشان در امور اقتصادى، چه در جنبه فردی و چه اجتماعی نیز به اصول اخلاقی پایبند بودند.
امام خمینی(ره) که از اوضاع دنیای معاصر بهخوبی آگاه و به مسائل آن دقیق بود، یکی از علتهای توسعهنیافتگی جوامع مسلمان را وابستگی اقتصادی آنان میدانست. ایشان برای رهایی مسلمانان از این بند و بحران ذلتآور، عمل به آموزههای اسلامی را که متضمن زندگی شرافتمندانه است، چارهساز میدانست.
از دیدگاه امام خمینی(ره) ایجاد فرهنگ مصرفزدگى، نقشهای حسابشده و استعماری برای غارت و چپاول ثروتهای دنیای اسلام است که به تبع آن، جوامع اسلامی از رشد و پیشرفت بینصیب میمانند.
در ایران پس از انقلاب اسلامى، به برکت وجود رهبران دلسوز و هدایت خردمندانه آنان و خودباوری مردم و حضور آنها در صحنههای گوناگون کشور از نظر اقتصادی با وجود مشکلات فراوان، رشد بسیاری یافته است. با این همه، رسوبات فرهنگهای غیراسلامی بهطور مطلق از بین نرفته است. مثلاً در مصرف، جامعه و مردم به لحاظ اقتصادی خسارتهای سنگینی میبینند.
هدایت و هوشیاری رهبران و رهنمودهای آنان به جامعه در زمینه رعایت الگوی مصرف، امری راهگشا و ضروری است. ازاینرو، دیدگاههای امام خمینی(ره)، بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران را درباره مصرفزدگی و مصرفگرایی که برگرفته از وصیتنامه و سخنان ایشان است، مرور میکنیم.
ایجاد فرهنگ مصرفزدگى، نقشه استعمارى
«از جمله نقشهها، که معالاسف تأثیر بزرگی در کشورها و کشور عزیزمان گذاشت و آثار آن باز تا حد زیادی به جا مانده، بیگانه نمودن کشورهای استعمارزده از خویش، و غربزده و شرقزده نمودن آنان است. ...قصه این امر غمانگیز طولانی و ضربههایی که از آن خورده و اکنون نیز میخوریم، کُشنده و کوبنده است؛ و غمانگیزتر اینکه آنان ملتهای ستمدیده زیرسلطه را در همهچیز عقب نگهداشته و کشورهایی مصرفی بار آوردند. ... وارد کردن کالاها از هر قماش و سرگرمکردن بانوان و مردان، خصوصاً طبقه جوان، به اقسام اجناس وارداتى، از قبیل ابزار آرایش و تزئینات و تجملات و بازیهای کودکانه، و به مسابقه کشاندن خانوادهها و مصرفی بار آوردن هر چه بیشتر، که خود داستانهای غمانگیز دارد، و سرگرم کردن و به تباهی کشاندن جوانها، که عضو فعال هستند... و دهها از این مصائب حساب شده، برای عقب نگهداشتن کشورهاست».[1]
اسلام تنها راه نجات از فرهنگ مصرفزدگی و ستمپذیرى
«وصیت مشفقانه میکنم که از اسلام، که یگانه استقلال و آزادیخواهی است و خداوند متعال همه را با نور هدایت آن به مقام والای انسانی دعوت میکند، چنانچه امروز وفادارید، در وفاداری استقامت کنید، که شما را و کشور و ملت شما را از ننگ وابستگیها و پیوستگیها به قدرتهایی که شما را جز برای بردگی خویش نمیخواهند و کشور و ملت عزیزتان را عقبمانده و بازار مصرف و زیر بار ننگین ستمپذیری نگه میدارند، نجات میدهد؛ و زندگی انسانی شرافتمندانه را، ولو با مشکلات، بر زندگانی ننگین اجانب، ولو با رفاه حیوانى، ترجیح دهید و بدانید مادام که در احتیاجات صنایع پیشرفته دست خود را پیش دیگران دراز کنید و به دریوزگی عمر را بگذرانید، قدرت ابتکار و پیشرفت در اختراعات در شما شکوفا نخواهد شد؛ و بهخوبی و عینیت دیدید که در این مدت کوتاهِ پس از تحریم اقتصادى، در همانها که از ساختن هر چیز خود را عاجز میدیدند و از راه انداختن کارخانهها آنان را مأیوس مینمودند، افکار خود را به کار بستند، و بسیاری از احتیاجات ارتش و کارخانهها را خود رفع نمودند».[2]وظیفه جوانان و دولتها در برابر فرهنگ مصرفزدگى
«بر دولتها و همه دستاندرکاران است، چه در نسل حاضر و چه در نسلهای آینده، که از متخصصین خود قدردانی کنند و آنان را با کمکهای مادی و معنوی تشویق به کار نمایند؛ و از ورود کالاهای مصرفساز و خانهبرانداز جلوگیری نمایند؛ و به آنچه دارند بسازند تا خود همهچیز بسازند.و از جوانان، دختران و پسران، میخواهم که استقلال و آزادی و ارزشهای انسانی را، ولو با تحمل زحمت و رنج، فدای تجملات و عشرتها و بیبندوباریها و حضور در مراکز فحشا، که از طرف غرب و عمال بیوطن به شما عرضه میشود، نکنند، که آنان، چنانکه تجربه نشان داده، جز تباهی شما و اغفالتان از سرنوشت کشورتان و چاپیدن ذخایر شما و به بند استعمار و وابستگی کشیدنتان و مصرفی نمودن ملت و کشورتان به چیز دیگر فکر نمیکنند؛ و میخواهند با این وسایل و امثال آن، شما را عقبمانده و به اصطلاح آنان «نیمه وحشی» نگه دارند».[3]
کالاهای دشمنان در بازار مسلمانان
«اکنون بازارهای کشورهای اسلامى، مراکز رقابت کالاهای غرب و شرق شده است، و سیل کالاهای تزیینی مبتذل و اسباببازیها و اجناس مصرفی بهسوی آنها سرازیر شده است. همه ملتها را آنچنان مصرفی بار آوردهاند که گمان میکنند بدون این اجناس امریکایی و اروپایی و ژاپنی و دیگر کشورها زندگی نمیتوان کرد. معالاسف، مکه معظمه و جده و مشاهد مشرفه حجاز، ... مملو از کالاهای بیگانگان و بازار برای دشمنان اسلام و پیامبر بزرگ شده است».[4]پی نوشت :
[1]. وصیتنامه موضوعی امام خمینی(ره)، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره)، 1377، صص28-30.
[2]. همان، ص 44.
[3]. همان، صص 30 و 31.
[4]. صحیفه امام، ج 19، ص 344.
منبع:http://www.hawzah.net
/س