این مسئله در زندگی زناشویی و امور خانواده بیشتر خودنمایی می کند. زن و مرد نیز مانند دیگر انسان‌ها به رفاه، آسایش و آرامش، با تهیه و تدارک برخی وسایل و ابزار زندگی نیازمندند. البته خانم ها بیش از مردان در این امور حساسیت نشان می دهد و این مسئله برای آنان حیاتی تر می نماید. اسباب و اثاثیه منزل و آشپزخانه، لباس و اجناس ویژه زنان، از جمله وسایلی اند که تهیه و تدارک آنها برای زنان اهمیت دارد و موجب آسایش جسمی و آرامش روحی و روانی آنان می شود. به همین دلیل، تهیه و تدارک این وسایل به دست مرد برای زن بسیار اهمیت دارد؛ چراکه نشان عشق و علاقه او به همسرش خواهد بود. در نتیجه، آسایش و آرامش وی را نیز در پی خواهد داشت.
در جریان ازدواج مبارک حضرت علی و فاطمه الزهراء (سلام الله علیهما) ، امیر مؤمنان (علیه السلام)از سوی پیامبر اسلام و مأمور شدند تا پیش از بردن همسرشان به خانه بخت، منزلی تهیه کنند و فضای آن را برای ورود همسرشان آماده سازند. ایشان نیز اتاقی محقر را تهیه کردند و برخی اسباب و اثاثیه لازم و ضروری خانه را خریدند و هرکدام را در جای خود قرار دادند. از سوی دیگر، بلال حبشی به همراه برخی از صحابه مأمور شدند تا جهیزیه مختصر و مفیدی را برای حضرت فاطمه الزهراء (سلام الله علیها) تهیه کنند. همه این اقدام ها نشان این حقیقت است که تدارک این امور و اسباب برای انسان در زندگی، به ویژه برای زنان، آن هم در آغاز زندگی اهمیت دارد.
همچنین مردان وقتی خسته از فعالیت های روزمره به خانه باز می گردند، به آرامش روحی و روانی در کنار راحتی و آسایش جسمی نیازمندند. در چنین وضعیتی، همسر مرد می تواند با تدارک ابزار و وسایل یا انجام برخی اقدام های لازم در خانه، عشق و علاقه خود را به همسرش ابراز کند و در نتیجه، زمینه ساز آسایش و آرامش بیشتری برای وی شود.
نیازهای همسر را به خوبی بر آوریم
خداوند انسان را همراه با برخی نیازمندی ها آفریده است. البته راههای درست پاسخ گویی به این نیازها را نیز به شکل های گوناگون به انسان ابلاغ کرده و نشان داده است. ارضای درست و کامل این نیازها، موجب شکوفایی استعدادها، ایجاد توانمندی و قدرت های جدید و به کمال رسیدن انسان در ابعاد گوناگون می شود و شاید به همین دلیل نیز خوشایند انسان است.از آفاتی که گریبان گیر بسیاری از خانواده ها می شود، بی صداقتی و دورنگی است که موجب حاکمیت فضای بدگمانی و بی اعتمادی می شود و خود، زمینه ساز بسیاری از درگیری ها و مشکلات خانوادگی خواهد بود.ازدواج و زندگی زناشویی، یکی از راههای درست ارضای برخی از این نیازهاست. مرد یا زن وقتی با کمک همسرش به ارضای غریزه یا نیازی موفق می شود، حالتی از رضامندی درونی در وی پیدا می شود. به همین سبب، احساس خوشایندی به همسرش که او را در این اقدام کمک کرده است، پیدا می کند. بنابراین، هرگاه زن یا مرد به همسرش در ارضای این نیازها کمک می رساند، به گونه ای علاقه و محبت خود را به وی ابراز کرده است.در صفحه های پیشین، به داستان شکایت بردن سه تن از زنان مدینه نزد رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) اشاره کردیم. در آن رخداد، آنان از همسرانشان شکایت داشتند که به نیازهای مادی و معنوی شان بی توجه بودند. توجه داشته باشیم که این سه زن، از زنان مؤمن و مسلمان مدینه بودند. پس شوهرانشان نیز از یاران و اصحاب رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) بوده اند. آنان افراد مؤمنی بودند که در اثر آموزه های تأثیرگذار رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) در امر زهد و خودسازی و البته بر اثر کم توجهی و یک سونگری، به این اقدامات دست زده بودند. در برابر، حضرت ا با چنان خروشی از جای برخاستند و آن گونه از سنت حسنه خویش و راه درست بندگی دفاع کردند. حضرت توجه به نیازهای همسران و ارضا و پاسخ گویی درست و کامل به آن را بهترین شیوه معرفی کردند. گویی راهی جز این نیست و نمی توان با بیراهه رفتن به مقصد رسید. رهبانیت، دنیا گریزی و دیگر شیوه های نادرست و انحرافی، نه تنها انسان را به جایی نمی رساند، که او را از مقصد باز می دارد و از هدف دورتر می سازد.
صداقتمان را به همسر نشان دهیم
صداقت و راستی، از ویژگی‌های برجسته اخلاقی است و نشان دادن این حسن خلق در رفتار، از کمالات انسانی است. در متون دینی از رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) و امامان معصوم من امتیازهای برجسته ای درباره این ویژگی پسندیده و کسانی که وجود خود را به این ویژگی خوب آراسته اند، بیان شده است.در بیانی زیبا، مولای سخن و امیر بیان ، صداقت و راستی را حقیقت ایمان معرفی کرده اند. در روایتی دیگر، صدق را نشان کمال ایمان دانسته اند. امام صادق (علیه السلام) صداقت را در کنار ویژگی‌های نیکوی دیگر چون بر، یقین، رضا، وفا، علم و حلم، سهمی از سهام هفت گانه ایمان برشمرده اند.
اما از همه سخنان زیباتر و رساتر، مطلب مهمی است که پیامبر اسلام در وصیت به حضرت علی بر آن تأکید فرموده اند. حضرت خطاب به ایشان می فرمایند:
على جان، از دروغ گویی و بی صداقتی بپرهیز؛ چراکه انسان را روسیاه می کند و انسان دروغ گو نزد حق تعالی با عنوان دروغگو مشهور خواهد شد. اما صداقت و راستی انسان را روسفید می کند و نام او نزد خداوند سبحان صادق و راست گو نوشته خواهد شد. علی جان، آگاه باش که صداقت و راستی مبارک و میمون است و بی صداقتی و دروغ گویی شوم و بدیمن است. (ما روی عن البی فی وصیته لأمیر المؤمنین : یا على إیاک والکذب فإن الکذب یسود الوجه ثم یکتب عند الله کذابة وإن الصدق یبیض الوجه ویکتب عند الله صادق واعلم أن الصدق مبارک والکذب مشئوم..)(1)
البته هر انسانی از این اخلاق و رفتار پسندیده خشنود می شود و از برکات میمون و مبارک آن نیز حظ و بهره خواهد برد. دارندگان این ویژگی ها و رفتار، در اجتماع انسان ارج و قربی ویژه دارند. حاکمیت صداقت، راستی و یکرنگی میان هر قوم و قبیله و در هر مملکتی برکاتی را در پی خواهد داشت و آنان را از بسیاری پیامدهای شوم و نامیمون بیمه خواهد کرد.
خانه و خانواده نیز از جمله این جوامع و گروه‌های انسانی است. از آفاتی که گریبان گیر بسیاری از خانواده ها می شود، بی صداقتی و دورنگی است که موجب حاکمیت فضای بدگمانی و بی اعتمادی می شود و خود، زمینه ساز بسیاری از درگیری ها و مشکلات خانوادگی خواهد بود. اگر روح صداقت و یک رنگی میان اعضای خانواده، به ویژه بین زن و شوهر حاکم باشد، خانه و اعضای خانواده نیز از برکات آن بهره مند می شوند. هریک از زن و مرد در خلال زندگی، صداقت و درستی، دیگری را در می یابد. همچنان که بی صداقتی یا نفاق و دورویی را نیز از گفتار و رفتار او خواهد شناخت. اگر رفتار و گفتار مرد یا زن با همسرش صادقانه باشد، همسرش آن را نشان عشق و علاقه وی به خود خواهد دانست. بنابراین، صداقت و راستی در برخورد با همسر، نوعی اظهار علاقه و محبت به او به شمار می آید.
پی‌نوشت:
- حسن بن شعبه الحرانی، تحف العقول، ص۱۳؛ محمدباقر مجلسی، بحار الأنوار، ج 74، ص۹
