باربیتورات ها
این آرام بخش ها داروهایی همچون فنوباربیتال، پنتوباربیتال (نمبوتال)، و سکوباربیتال (سکونال) می باشند.آنها به اضطراب، مشکلات خواب، و برخی از تشنج ها کمک میکنند. اما اگر بیش از آنچه تجویز شده است مصرف کنید، ممکن است به آن اعتیاد پیدا کنید.
دوزهای بالا می توانند موجب مشکلات تنفسی شوند.
اگر نمی توانید بدون باربیتورات عملکرد خوبی داشته باشید، از یک پزشک کمک بگیرید. ترک کردن میتواند خطرناک باشد.
بنزودیازپین ها
والیوم (دیازپام) و زاناکس (آلپرازولام) دو نمونه از بنزودیازپین ها هستند.بنزودیازپین نوع دیگری از آرام بخش ها است که می تواند به اضطراب، حملات هراس و مشکلات خواب کمک کند.
آنها به خوبی کار می کنند و از باربیتورات ها بی خطرتر هستند. اما مصرف بیش از حد آنها نیز می تواند به وابستگی جسمی و اعتیاد منجر شود.
داروهای تجویزی نباید به اشتراک گذاشته شوند. آنها تنها برای فردی که برای وی نسخه شده است مناسب هستند.
داروهای خواب آور
اگر دچار مشکل خواب هستید، داروهایی مانند زولپیدم (امبین)، اسزوپیکلون (لانستا) و زالپلون (سونات) میتوانند به شما کمک کنند تا خواب کافی داشته باشید.اما اگر آنها را طولانی تر از آنچه پزشک توصیه کرده است، مصرف کنید، ممکن است به این باور برسید که برای خواب به آنها نیاز دارید.
اگر چه آنها به اندازه برخی از انواع قرص های خواب آور اعتیاد آور نیستند، اگر طبق تجویز استفاده نشوند، پزشکان در مورد سوء مصرف آنها نگران هستند.
کدئین و مورفین
برخی از رایج ترین داروهای تجویزی که مورد سوء مصرف قرار میگیرند، مسکن ها به خصوص، افیونی ها (داروهای دارای مواد مخدر) هستند.این داروها درد را کاهش میدهند، اما در دوزهای بالا می توانند موجب سرخوشی نیز شوند که یکی از عوارض جانبی خطرناک است.
پزشکان معمولا مورفین را برای درد شدید و کدئین را برای درد یا سرفه خفیف تجویز می کنند.
برند های مورفین شامل اوینزا، کادیان، و ام اس کانتین میباشند.
اکسی کدون، پرکوست
دیگر مسکن افیونی اکسی کدون است.این مسکن در داروهایی مانند اکسی کونتین، پرکوست، پرکودون و راکسی کدون است.
افرادی که دچار سوء مصرف اکسی کدون هستند و گاهی اوقات آن را میکوبند، از راه بینی بالا میکشند و یا آن را تزریق میکنند، تا حد زیادی خطر ابتلا به اُوردوز در آنها بالا میرود.
نام های خیابانی این دارو عبارتند از: “اکسی”، “O.C.” و “اکسی کوتون” برای اکسی کونتین و “پرک” برای پرکوست یا پرکدون.
ویکودین، لورتاب، لورست
این داروها حاوی هیدروکودون افیونی به علاوه استامینوفن است.مصرف داروهای افیونی موجب خواب آلودگی و یبوست میشود. دوزهای بالا می توانند مشکلات تنفسی خطرناک ایجاد کنند.
نام های خیابانی ویکودین عبارتند از: “ویک” و “واتسون-۳۸۷٫”
آمفتامین
هنگامی که محرک های مانند داروهای آمفتامین و دکسدرین تجویز میشوند، می توانند به افراد مبتلا به ADHD کمک کنند.اما برخی از افراد از آمفتامین برای سرحال شدن، افزایش انرژی و هوشیاری، یا برای پایین نگه داشتن وزن خود استفاده میکنند.
شما می توانید به محرک ها معتاد شوید. دوزهای بالا می توانند موجب بالا رفتن خطرناک درجه حرارت بدن، ضربان قلب نامنظم، و حتی ایست قلبی شوند.
نام های مستعار برای آمفتامین شامل “بنیس”، ” بلک بیوتی” و “اسپید” می باشند.
متیل فنیدیت
این ماده یک محرک در داروهای ADHD مانند کنسرتا، متادیت، متیلین و ریتالین است. نام های مستعار آن شامل MPH، R-ball، SKIPPY ، داروی هوشمند، و ویتامین R هستند.اگر محرک ها را مصرف میکنید، ترکیب آنها با ضد احتقان های رایج می تواند موجب فشار خون بالا و خطرناک و یا ضربان قلب نامنظم شود.
دکسترومتورفان (DXM)
تنها داروهای تجویزی حاوی این ماده دردسرساز نیست.دکسترومتورفان ماده تشکیل دهنده رایج در داروهای سرماخوردگی و سرفه بدون نسخه است ، این ماده به جلوگیری از سرفه کمک میکند.
اما دوزهای بالا می توانند شما را مست کنند و باعث توهم شوند. این دارو در میان نوجوانان محبوب است، زیرا پیدا کردن شربت سرفه در خانه ها بسیار راحت است.
دوزهای بالا موجب استفراغ، ضربان قلب سریع، و به ندرت آسیب های مغزی میشوند.
سوء مصرف داروها
چه باید کرد؟
آیا در مورد سوء مصرف داروها توسط یکی از عزیزان خود نگران هستید؟ بهترین کار این است که به طور مستقیم از خود او بپرسید.چشم ها نشانه هایی از سوء مصرف و اعتیاد، مانند تغییرات رفتاری یا داروهای گم شده را آشکار می سازند.
بسیاری از بچه ها فرض میکنند که داروهای معمول خانگی و یا حتی داروهای تجویزی بی خطرتر از داروها و مواد مخدر خیابانی هستند زیرا آنها قانونی هستند.
خطرات آنها را توضیح دهید. مانع بروز مشکلات شوید و قفسه دارو خود را تمیز کنید، داروهایی را که نیازی به آنها ندارید دور بریزید، و تنها آنهایی را که لازم دارید نگه دارید.
منبع: سایت راستینه
