ثواب و اهمیت سلام کردن در روایات

در اینجا اهمیت سلام کردن از دیدگاه روایات بررسی می شود.
سه‌شنبه، 9 مهر 1398
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
ثواب و اهمیت سلام کردن در روایات
سـلام کـردن در فـرهـنـگ اسـلامـی از نشانه های تواضع شمرده شده است. سلام دهنده خود را در سـطـح هـمـکـیشان خود می بیند، برای خویشتن، شخصیت کاذب و دروغین نمی سازد و خود را یک سـر و گـردن بـالاتـر از دیـگـران نـمـی بـیـنـد، بـه آسانی با آنان انس می گیرد، با صفاو صمیمیت آنها را دیدارمی کند و بدین وسیله به تکبر و خودبزرگ بینی دچار نمی شود.

امام صادق علیه السلام می فرماید:
(مِنَ التَّواضُعِ اَنْ تُسَلِّمَ عَلی مَنْ لَقیتَ)[1]
از نشانه های تواضع این است که هر کس را که ملاقات کردی، به او سلام کنی.

سلام، روح اخوّت و برادری را در جامعه اسلامی حکمفرما می کند. از این رو، بیشترین پاداش، از آنِ کسی است که ابتدا به دیگری سلام کند، زیرا سلام ارتباط دوستانه و پرمهر ایجاد کرده و بذر محبّت را در جامعه می کارد. سرور شهیدان امام حسین علیه السلام می فرماید:
(لِلسَّلامِ سَبْعُونَ حَسَنَةً تِسْعٌ وَ سِتُّونَ لِلْمُبْتَدِی ءِ وَ واحِدَةٌ لِلرّادِّ)[2]
سـلام کـردن، هـفـتاد حسنه دارد که شصت و نُه تا برای سلام کننده و یکی برای پاسخ دهنده آن است.

پـس سـلام کـنـنده به رحمت الهی نزدیکتر و از عنایت بیشتری برخوردار است، زیرا تکبر را در خـود شـکـسـته است و با فروتنی در مقابل برادر خود، به خدا تقرّب جسته و مورد آمرزش الهی قرار می گیرد. رسول خدا صلی الله علیه وآله می فرماید:
(اِنَّ مِنْ مُوجِباتِ الْمَغْفِرَةِ بَذْلُ السَّلامِ وَ حُسْنُ الْکلامِ)[3]
ادای سلام و گفتار نیکو، از عوامل آمرزش گناهان است.

امام صادق (ع ) نیز می فرماید:
(اَلْبادی بِالسَّلامِ اَوْلی بِاللّهِ وَ بِرَسُولِهِ)[4]
شروع کننده سلام، به خدا و رسولش نزدیکتر است.

مـسـلمـانـان بـر اسـاس تـعـالیـم اسـلامـی، مـوظـفـنـد در دیـدار بـا بـرادران دیـنـی، قـبـل از شـروع بـه سـخـن، بـه آنـان سـلام کـنـنـد. بـر ایـن اسـاس، کـسـی کـه قـبـل از سـلام، شـروع بـه سـخـن کـنـد، شـایـسـتـه پـاسـخ نـیـسـت. رسول خدا(ص ) می فرماید:
(مَنْ بَدَاءَ بِالْکلامِ قَبْلَ السَّلامِ فَلا تُجیبُوهُ)[5]
هر کس قبل از سلام، شروع به سخن کرد، پاسخ او را ندهید.

بـطـور کـلی، سـلام کـردن، کمترین ابراز احترام و محبّتی است که هر مسلمان، می تواند نسبت بـه دیـگـران انـجـام دهـد و کـاری بـی دردسـر تـر و بـی زحـمـت تـر از آن نـیـسـت. حال اگر کسی آنقدر نسبت به برادران دینی خود بی اعتنا و بی توجه باشد که حتّی از سلام کـردن هـم دریـغ ورزد، آیـا مـی تـوان بـرای ایـن حـالت او نـامـی جـز بُخل گذاشت؟ رسول خدا(ص ) می فرماید:
(...اِنَّ اَبْخَلَ النّاسِ مَنْ بَخِلَ بِالسَّلامِ)[6]
بخیل ترین مردم، کسی است که از سلام کردن، خودداری کند.


پی نوشت:
[1]  بحارالانوار، ج 76، ص 3
[2] همان ، ج 78 ، ص 121 .
[3] بحارالانوار ، ج 76 ، ص 11 .
[4]  اصول کافى ، ج 2 ، ص 645 .
[5] بحارالانوار ، ج 76 ، ص 3 .
[6] همان ، ص 4.

منبع: حوزه نت


نظرات کاربران
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.