او یکی از مخترعین امریکایی بسیار مورد اعتنا است. خلاقیت‌های ادیسون به پیشرفت مردم در همه جنبه‌های زندگی کمک کرده است. وی مسئول اختراع چندین محصول است که از عرف معمول تا بالاترین انتهای مهارت را شامل می‌شوند. در این جا چند واقعیت جالب در مورد توماس ادیسون آورده شده است.
توماس آلوا ادیسون در 11 فوریه 1847 در میلان در اوهایو متولد شد. او مردی است که در پشت لامپ الکتریکی، دوربین متحرک، گرامافون و موارد دیگری قرار دارد.
علی رغم تلاش برای حفظ شهرت جهانی او به عنوان یک مخترع فوق العاده، باید گفت که ادیسون یک ترک تحصیلی بود. او به دلیل ذهن کنجکاو خود، در تمرکز مشکل داشت، و این باعث شد معلمانش فکر کنند که مشکلی در رابطه با او وجود دارد.
توضیح عکس: دستگاه تلگراف برقی
محبوب‌ترین اختراعات وی در مورد بهبود دستگاه‌های تلگراف، تکرار کننده خودکار و دستگاه تلگراف برقی بود.
اولین اختراعات ادیسون شامل یک دستگاه ثبت رأی برقی و یک تیک زننده سهام بود. وی همچنین باتری ادیسون را اختراع کرد، که از یک الکترولیت قلیایی استفاده می‌کرد.
وقتی ادیسون 9 ساله بود، کتابی درباره فیزیک دریافت کرد. «نبوغ یک درصد الهام، و 99 درصد عرق ریختن است.» حتی در آن سن کم، او آزمایش‌های کتاب را، تا زمانی که خودش آنها را آزمایش نکرد، باور نکرد. او برای انجام تمام آزمایشات از زیرزمین خانه خود استفاده کرد. بعداً، وی در یک کالسکه قطار آزمایشگاهی موقتی ساخت.
توماس ادیسون تا حدی ناشنوا بود. حداقل سه دلیل جداگانه ناشنوایی برای او ارائه شده است: این که یک راهنمای قطار وقتی که یک واکنش شیمیایی در آزمایشگاه قطار وی باعث ایجاد آتش سوزی شد او را به سختی سیلی زد، این که وی توسط گوش توسط یک راهنمای قطار به داخل یک قطاردر حال حرکت کشیده شد، و این که دچار یک دوره تب سرخک و عفونت‌های مکرر گوش شد. اگرچه شنوایی او از 12 سالگی مختل شده بود، اما می‌گفت که این مسئله او را آزار نمی‌دهد، زیرا این امر به او کمک می‌کرد که تمرکز کند.
وی در سن 14 سالگی پسری 3 ساله - جیمی مک کنزی - را از برخورد با قطار نجات داد. پدر کودک (که یکی از عوامل ایستگاه بود) آن قدر سپاسگزار او شد که توماس ادیسون را آموزش داد که اپراتور تلگراف باشد. این موضوع، کانال نبوغ ادیسون را به سمت زمینه تلگراف هدایت کرد و وی چندین نوآوری در این زمینه ایجاد کرد.
توضیح عکس: گرامافون
وی با اختراع گرامافون در 1877، شهرت خود را به عنوان جادوگر منلو پارک به دست آورد. ادیسون همچنین به عنوان اولین مخترعی شناخته شده است که از اصول تولید انبوه برای اختراعات استفاده می‌کرد.
وی اولین نیروگاه برقی نوری جهان را در منهتن تحتانی راه اندازی کرد. وی شرکت نوری الکتریکی ادیسون را در سال 1878 در شهر نیویورک تشکیل داد. این کار با کمک چندین سرمایه دار دیگر انجام شد.
وی ویلیام جی هامر را پیشگام روشنایی لامپ‌های رشته‌ای می‌دانست. هامر یک مهندس برق مشاور بود که در دسامبر سال 1879 به ادیسون کمک کرد. وی در آزمایش های مختلف (ضبط صوت، راه آهن برقی، تلفن، روشنایی الکتریکی، و غیره) به ادیسون کمک کرد، اما در درجه اول به دنبال تحقیق در مورد لامپ‌های روشنایی رشته‌ای بود.
گفته می‌شود که وی حدود 6000 رستنی گیاهی را آزمایش کرد. این امر به این منظور بود که به عنوان رشته در لامپ‌های او مورد استفاده قرار گیرند.
مربی وی فرانکلین لئونارد پاپ بود. او به ادیسون اجازه داد تا در خانه‌اش در نیوجرسی زندگی و آزمایش کند.
ادیسون میکروفون کربنی را بین دوره 1877 تا 1878 اختراع کرد. این میکروفون در تمام تلفن‌های آن دوره استفاده می‌شد.
او یکی از محققان پیشگام در زمینه دوربین‌های متحرک بود و یکی از اولین طرح‌ها را برای همین کار ایجاد کرد.
ادیسون نیای دستگاه خالکوبی مدرن را اختراع کرد!
با وجود اختراعات و نوآوری‌های درخشان بی نظیر وی، بسیاری از ایده‌های او مطلقاً معیوب بودند. یکی از این ایده‌ها ساخت خانه‌هایی بود که در آن همه چیز با بتون قالب ریزی می‌شد - از دیوارها گرفته تا وان‌ها. علی رغم تلاش برای حفظ شهرت جهانی او به عنوان یک مخترع فوق العاده، باید گفت که ادیسون یک ترک تحصیلی بود. وی با معرفی این گزینه به عنوان گزینه‌ای مقرون به صرفه برای یک فرد معمولی، این پروژه را به عنوان راه حلی برای مشکلات مسکن در نیویورک راه اندازی کرد. با این حال، این ایده ناکام ماند و از بین 11 خانه بتنی که ساخته شده بود، حتی یک خانه هم فروخته نشد. ادیسون همچنین به سراغ ساخت وسایل بتونی دیگر مانند پیانو و کمد رفت. در کمال تعجب، آنها نیز هیچ خریداری پیدا نکردند
.
ادیسون با همسر اول خود مری استیلوِل در 24 سالگی ازدواج کرد. او کارمند او بود. آنها 3 فرزند پیدا کردند. پس از درگذشت مری، ادیسون با مینا میلر ازدواج کرد. یک واقعیت جالب در مورد پیشنهاد ازدواج وی به میلر این بود که پیشنهاد کرد که از کد مورس استفاده کند.
کار خستگی ناپذیر ادیسون به شکل مدال طلای کنگره در سال 1928 پاداش داده شد.
توماس ادیسون در 18 اکتبر 1931 به دلیل عوارضی که ناشی از دیابت بود درگذشت. وی 16 سال بیش از همسرش زنده مانده بود.
ادیسون به عنوان یک مسیحی بزرگ شد، اما ذهن منطقی و علمی او با تصاویر متعدد مفاهیم غیر طبیعی مانند معجزه و تولد دوباره موافق نبود. به همین دلیل، او صرفاً خود را یک خداپرست قلمداد می‌کرد. او طبیعت را یک قدرت بزرگ جهانی می‌دانست.
«نبوغ یک درصد الهام، و 99 درصد عرق ریختن است.»
این سخنان توماس ادیسون نشان از اراده عظیم او به انجام کار داشت.
از تلفن‌ها تا خال کوبی‌ها، نشانه‌ی ادیسون بر روی پیشرفت علمی جامعه ما به گونه‌ای غیر قابل تغییر برجسته است. چنین ذهن پرتحرک درخشانی شایسته چیزی جز تکریم کامل نیست.
منبع: کاشمیرا لاد - ScienceStruck
.jpg)
