سوره حشر
سوره حشر پنجاه و نهمین سوره قرآن جمع آوری شده مرسوم بعد از سوره مجادله و قبل از ممتحنه در جزء بیست و هشتم قرار دارد.از نظر ترتیب نزول، یکصد و یکمین سوره قرآن با ۲۴ آیه که به اتفاق تمام مورخین و مفسرین در مدینه نازل شده و پانزدهمین سوره ای است که در مدینه نازل گردیده است.
محتواى سوره حشر را مى توان در شش بخش خلاصه کرد:
در بخش اول که تنها یک آیه است و مقدمه اى براى مباحث مختلف این سوره محسوب مى شود سخن از تسبیح و تنزیه عمومى موجودات در برابر خداوند عظیم و حکیم است.در بخش دوم که از آیه 2 تا آیه 10 (مجموعا 9 آیه) است ماجراى درگیرى مسلمان را با یهود پیمان شکن مدینه بازگو مى کند.
در بخش سوم که از آیه 11 تا 17 را تشکیل مى دهد داستان منافقان مدینه آمده است که با یهود در این برنامه همکارى نزدیک داشتند.
بخش چهارم که چند آیه بیشتر نیست مشتمل بر یک سلسله اندرزها و نصایح کلى نسبت به عموم مسلمانان است و در حقیقت به منزله نتیجه گیرى از ماجراهاى فوق مى باشد.
بخش پنجم که فقط یک آیه است (آیه 21) توصیف بلیغى است از قرآن مجید و بیان تأثیر آن در پاکسازى روح و جان.
و بالآخره در بخش ششم که آخرین بخش این سوره است و از آیه 22 شروع و به 24 ختم مى شود قسمت مهمى از اوصاف جمال و جلال خدا و اسماء حسناى او را بر مى شمرد که به انسان در طریق معرفة اللَّه کمک شایان مى کند.
ضمنا نام این سوره از آیه دوم آن گرفته شده که سخن از حشر یعنى اجتماع یهود براى کوچ کردن از مدینه، و یا حشر مسلمین براى بیرون راندن آنها به میان آمده است، و از اینجا روشن مى شود که این حشر ارتباطى با حشر در قیامت ندارد. بعضى نام این سوره را سوره" بنى نضیر" گفته اند، چرا که قسمت عمده آیاتش پیرامون آنها است.
و بالاخره این سوره نیز یکى از سوره هاى مسبحات است، که با تسبیح خداوند شروع شده، و اتفاقا پایان آن نیز با تسبیح الهى است.
فضائل قرائت سوره حشر
از نبی مکرم اسلام صلی الله علیه وآله وسلم روایت شده است: هر کس سوره حشر را قرائت کند بهشت و جهنم و عرش و کرسی و حجاب های آن و آسمان های هفتگانه و زمین های هفتگانه و هوا و بادها و پرندگان و درختان و کوه ها و خورشید و ماه و فرشتگان، همگی بر او درود و صلوات می فرستند و برای او طلب مغفرت و آمرزش می کنند و اگر همان روز یا شب قرائت سوره حشر، از دنیا برود شهید محسوب می شود. ۱در سخنی از امام صادق علیه السلام آمده است:هر کس در عصرها سوره الرحمن و حشر را قرائت نماید خداون فرشته ای را با شمشیر برهنه مأمور می کند تا صبح از او مراقبت نماید. ۲
در روایت دیگری از رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم روایت شده: هر کس سوره حشر را قرائت نماید عضو حزب الله است که رستگارانند. ۳
نس بن مالک از رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم روایت کرده است که به مردی فرمود: هر گاه می خواهی به رختخواب بروی سوره حشر را قرائت کن و اگر مردی شهید محسوب می شوی. ۴
اسم اعظم خداوند اسمی است که با دستیابی به آن بسیاری از مشکلات مادی و معنوی را حل کرده و به بسیاری از مقامات می توان دست یافت. نبی مکرم اسلام صلی الله علیه وآله وسلم فرمودند: اسم اعظم خدا در شش آیه آخر سوره حشر است.۵
و نیز فرمودند هر کس آیات آخر سوره حشر را در شب و روز بخواند و در آن روز یا همان شب بمیرد بهشت بر اوواجب می شود. ۶
هر کس در عصرها سوره الرحمن و حشر را قرائت نماید خداون فرشته ای را با شمشیر برهنه مأمور می کند تا صبح از او مراقبت نماید.
آثار و برکات سوره
۱) شفای بیمار
هرگاه این سوره را با خلوص بر بیمار بخوانند انشاءالله شفابخش است. در روایتی از نبی مکرم اسلام صلی الله علیه وآله وسلم آمده است: هنگام قرائت سه ایه آخر سوره حشر دست را بر سر بگذارید و آیات را قرائت نمایید که این دستور جبرییل است از جانب خداوند . و این عمل شفای همه بیماری هاست به جز مرگ.(۷)۲) حفظ و امان
امنیت یابی و آسایش از خواص قرائت و کتابت این سوره عظیم الشأن است . پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم در این باره فرمودند: هر کس سوره حشر را در شب جمعه قرائت نماید تا صبح از انواع بلاها در امان خواهد بود.۸۳) تقویت حافظه و هوش
امام صادق علیه السلام در روایتی فرمودند: هر کس سوره حشر را بنویسد و با آب پاک بشوید و بیاشامد حافظه ای قوی و هوشی سرشار نصیب او خواهد شد.۹۴) بخشش گناهان
از رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم روایت شده است: هر کس سه آیه پایانی سوره حشر را قرائت کند گناهان گذشته و آینده اش بخشیده خواهد شد.۱۰۵) جهت ورم پا
امام محمد باقر علیه السلام خطاب به جابر فرمودند: وقتی جایی از پایت ورم کرد برای آن آیه آخر سوره حشر را سه مرتبه بخوان که به اذن الله آن درد و ورم خوب خواهد شد. ۱۱پی نوشت ها :
(۱)ثواب الاعمال، ص۱۱۷
(۲)مجمع البیان، ج۹، ص۴۲۳
(۳)تفسیرالبرهان، ج۵، ص۳۳۱
(۴) الدر المنثور، ج۶، ص۱۸۷
(۵)کنزالعمال, ج۵، ص۱۹۴
(۶) الدر المنثور، ج۶، ص۱۸۷
(۷)بحارالانوار، ج۸۹،
(۸) تفسیرالبرهان، ج۵، ص۳۳۱
(۹)همان
(۱۰)مجمع البیان، ج۹، ص۴۳۹
(۱۱)وسائل الشیعه، ج۲، ص424.
منبع: سایت بیتوته
