آیا رسانه‌های اجتماعی بر روابط خانوادگی تأثیر منفی می‌گذارند؟

اجازه دهید به طور مفصل تأثیرات بد رسانه‌های اجتماعی بر روی روابط و به ویژه روابط خانوادگی را مورد بحث قرار دهیم.
 

رسانه‌های اجتماعی به منبع جهانی سرگرمی تبدیل شده‌اند. این رسانه‌ها عموماً به ذهن آسیب رسانده و بطور منفی و بدون آنکه متوجه شویم بر رفتار ما تأثیر می‌‌گذارند. بایستی بگوییم که نقش قوی‌ای که رسانه‌های اجتماعی بر ذهن و رفتار افراد دارند، بسیار فراتر از تصور می‌باشد.

در نتیجه وجود این رسانه‌ها، اکنون اهمیت کمتری برای اعضای خانواده قائل بوده و به جای گذراندن وقت گرانبهای خود با آنها، مشغول استفاده از واتس آپ، اینستاگرام، تلگرام و غیره هستیم. دیدن چنین رفتار نسنجیده‌ برای اعضای خانواده بسیار دردناک است. به نظر می‌رسد که دیگر برای کسی اهمیت ندارد که چه اتفاق خوب یا بدی در خانه رخ می‌دهد و این در واقع یک وضعیت کاملاً غم انگیزی است.
 

همچنین مشاهده شده است افرادی که عادت به استفاده از شبکه‌های اجتماعی دارند، افراد فراموشکار و حواس پرتی هستند.  چنانچه از آنها چیزی بپرسید، مدت زمان زیادی طول می‌کشد به خود بیایند و پاسخ شما را بدهند. این افراد نشان می‌دهند که حواسشان کاملاً به جای دیگری متمرکز است.

این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که فرد به شدت به رسانه‌های اجتماعی عادت کرده باشد. مطالب موجود در این شبکه‌ها ذهن آنها را تمام مدت اشغال کرده و به همین دلیل است که پاسخگویی آنها تا این اندازه طول می‌کشد. همچنین مشاهده شده است که جشنهای مختلفی از جمله جشن تولد برادر کوچکتر، جشن قبولی دانشگاه خواهر بزرگتر، روز مادر یا پدر و غیره را فراموش می‌کنند.
 

افراد حاضر در شبکه‌های اجتماعی از گفتگو و صحبت با اعضای خانواده خودداری می‌کنند زیرا آنها را افراد مهمی برای صحبت نمی‌دانند. آنها تمایلی به تبادل نظر و شنیدن عقاید دیگران ندارند.
این افراد فکر می‌کنند که گفتگو با دوستان خود در شبکه از صحبت با والدین‌شان جالب‌تر استاین افراد فکر می‌کنند که گفتگو با دوستان خود در شبکه از صحبت با والدین‌شان جالب‌تر است. همچنین گفته می‌شود که این اتفاق در شرایطی رخ می‌دهد که آنها تصور می‌کنند دوستان مجازی آنها از والدینشان باهوشتر و امروزی‌تر هستند.
 

این افراد معمولاً سعی می‌کنند وقت خود را با خانواده سپری نکرده و در عوض با دوستانشان باشند و در مهمانی‌های دوستانه شرکت کنند. اگر والدین از آنها بخواهند با بقیه اعضای خانواده در اتاق نشسته و با یکدیگر صحبت و تبادل نظر کنند، بلافاصله بهانه‌ای آورده و آرام از انجام این کار سرباز‌ می‌زنند.
 

در بعضی مواقع  به نظر می‌رسد که این افراد در ذهن خود حس برتری نسبت به دیگران داشته و آنها را باهوش‌تر و کارآمدتر از خود نمی‌دانند. به عبارت دیگر بعضی اوقات با تحقیر و رفتار خشن با دیگران برخورد کرده و آنها را از خود ناراحت می‌کنند. گاهی نیز این رفتار و حس را در صحبتهای خود نشان داده و قلب و احساس شخص مقابل را جریحه‌دار می‌سازند.
 

افرادی که به افراط از رسانه‌های اجتماعی استفاده می‌کنند در دنیای وهم و خیال بسر می‌برند. آنها می‌خواهند شیوه زندگی افراد مختلفی که در پستها و شبکه‌های اجتماعی می‌بینند را پیش گیرند، شیوه زندگی که داشتن آن در دنیای واقعی برای آنها  غیر ممکن است.

این افراد بعضی شخصیت‌های تأثیر گذار را ایده‌آل خود ساخته و سپس سعی می‌کنند مانند آنها باشند و سبک زندگی خاص آنها را در خانه‌های خود پیاده کنند.
 

اغلب دیده می‌شود که کودکان مطالبات غیر واقعی از والدین خود دارند. زمانی خواسته‌های آنها شکلات، اسباب بازی و از این دست بود. اما اکنون از والدین خود می‌خواهند گوشی‌های زیبا و گران قیمت بخرند یا برای آنها تبلتهای با کیفیت و جدید با قابلیتهای مختلف تهیه کنند. آنها حاضر به کوتاه آمدن از خواسته‌های خود نیستند، چرا که فکر می‌کنند این امکانات بسیار عادی بوده و همه از آن برخوردارند.
 

این اعتیاد کمتر از اختلالی تحت عنوان اسکیزوفرنی نیست. اعتیاد به رسانه‌های اجتماعی گاهی اوقات ارتباط شما را با دنیای واقعی قطع کرده و باعث نارضایتی دیگران می‌شود. البته برای سایر اعضای خانواده آزار دهنده است که شما تمام مدت گوشی همراه خود را در دست گرفته و دائم و در هر شرایطی از آن استفاده کنید. اضافه می‌کنم که باور نخواهید کرد اما واقعیت دارد که این اعتیاد اکنون منجر به قطع روابط زناشویی و طلاق شده است. خانمهای متأهل از دست همسران خود که تمام مدت سر در گوشی داشته و در شبکه‌های اجتماعی حضور دارند، بسیار ناراضی هستند.

اینها شوهرانی هستند که به هیچ وجه متوجه اعتیاد خود نیستند. استفاده غیر ضروری از این واسطه‌ها جوی را میان روابط زن و شوهر ایجاد می‌کند که می‌تواند باعث ایجاد شکاف و جدایی میان آنها شود.
 

مشاهده شده است که عادت استفاده از گوشی‌های همراه به والدین هم کشیده شده است. این واقعیت بسیار تکان دهنده است، اما معدودی از والدین نمی‌توانند این عادت را کنار گذاشته و از حضور در شبکه‌های اجتماعی خودداری کنند.

طرح‌های جدید لباس، دکوراسیون خانه، برنامه‌های آشپزی و از این دست اکنون توجه مادران را به سمت خود جلب کرده است. آنها از تماشای سریالهایی که موفق به دیدن آنها نشده بودند یا فیلمهای قدیمی لذت می‌برند. از سوی دیگر پدرانی که در شبکه‌های اجتماعی حضور دارند اکنون وقت خود را به جستجوی برنامه‌های مختلف گفتگو محور، مباحث سیاسی و سخنرانی‌ها می‌گذرانند.

آنها به اشتراک گذاری پستهای مختلف با دوستان خود علاقمند هستند. اما هیچ کس متوجه ناآرامی و اغتشاشی نیست که در خانه به دلیل این اعتیاد بوجود آمده است. این کار به طور مستقیم بر ذهن کودکان تأثیر می‌گذارد، چرا که توجه کافی از والدین خود دریافت نمی‌کنند. آنها در تصمیم گیری‌های مهم دچار سردرگمی می‌شوند. همچنین تکالیف خود را نمی‌توانند به موقع انجام دهند. گاهی دیر به مدرسه و دانشکده خود می‌رسند.
والدینی که وقت کافی برای فرزندان خود نمی‌گذارند به راحتی آسایش خانه را از بین می‌برنداین کودکان بدخلق و عصبانی بوده و دلشان نمی‌خواهد به حرف کسی گوش کنند. آنها گاهی به مواد مخدر اعتیاد پیدا کرده و وقت باارزش خود را با همراهان بد می‌گذرانند. والدینی که وقت کافی برای فرزندان خود نمی‌گذارند به راحتی آسایش خانه را از بین می‌برند.
آیا می‌دانید اگر رئیس خانواده مشغول گذراندن وقت خود در شبکه‌های اجتماعی باشد، چه کسی به تمام امور خانه و خانواده رسیدگی خواهد کرد؟  

 
منبع: relationadvisors