آزمایشگاه تحقیقاتی واقعیت ترکیبی

آزمایشگاه تحقیقاتی واقعیت ترکیبی (MRRL) یک جامعه عملی است که از فناوری نرم افزارهایی که آزادانه در دسترس است و تجربه و تخصص و دانش انضباط جمعی برای توسعه راه حلهای واقعیت ترکیبی برای حل مشکلات دشوار آموزشی استفاده می‌کند.
شنبه، 3 اسفند 1398
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
آزمایشگاه تحقیقاتی واقعیت ترکیبی
کار مبتنی بر همکاری MRRL نشان دهنده یک اعتقاد در حال رشد است که فعالیت‌های یاد گیری همه جانبه همراه با فن آوری‌های نو ظهور، فرصتی قدرتمند برای ارتقاء آموزش و تعامل با فراگیران است. MRRL شامل دو مؤسسه آموزش عالی (دانشگاه باند و CQUniversity) است که از طریق چندین رشته در علوم رایانه و اطلاعات، محیط ساخته شده، طراحی بصری ، علوم بهداشتی و پزشکی با هم در ارتباط هستند.
 
نمونه‌ای از نو آوری در پاسخ MRRL به چالش زیر از مربیان پیراپزشکی مشهود است: "چگونه دانش آموزانِ آموزش از راه دور می‌توانند مهارت‌های نجات زندگی در مانکن‌های هوایی را برای بهبود آشنایی و ضبط در حافظه ماهیچه‌ها تمرین کنند؟" MMRL کارشناسان منحصر به فردی ازICT ، آموزش، طراحی و پیراپزشکی را برای برطرف کردن این چالش فراهم می‌کند تا یک برنامه طراحی آزادانه در دسترس برای تقویت ابزارهای چاپی سه بعدی از طریق یک برنامه تلفن هوشمند را فراهم کند. تجربه واقعیت مجازی به کاربر اجازه می‌دهد تا در تجارب خاص دست اول (به عنوان مثال یاد گیری پرواز با یک هواپیمای دست اول در یک شبیه ساز واقعیت مجازی) شرکت کند. این نوآوری با هزینه ای کمتر از 5000 دلار (AUD) تحقیق شده و توسعه یافته است و باعث افزایش مهارت‌های کلی و درک بیشتر آموزشی از چگونگی واقعیت ترکیبی، که می‌تواند در آموزش مهارت‌ها، مشارکت یاد گیرنده و آموزش از راه دور مؤثر باشد، می‌شود.
 
در زیر شرح برخی از فن آوری‌ها و پروژه‌هایی که در حال حاضر در آزمایشگاه تحقیقاتی واقعیت ترکیبی انجام شده‌اند، آورده شده است.
 

واقعیت مجازی

واقعیت مجازی (VR) راجع است به محیط‌های مجازی‌ای که به طور خاص طراحی شده است که کاربر می‌تواند با استفاده از فرم های بصری، شنیداری و لمسیِ کاملاً طراحی شده، با روش‌های به ظاهر واقع گرایانه با آنها ارتباط برقرار کند. این نوع تجربه‌های افزایش یافته توسط واقعیت مجازی، از طریق ارائه تجربیات تقلید از مکان‌های واقعی زندگی و رویدادهایی که امکان کاوش شخصی را در مورد موضوعات فراهم می‌کنند، امکان یادگیری را فراهم می‌آورند و معمولاً فقط با مشاهده تجربه‌های دیگری یا بازگو کردن گذشته می‌توانند مورد کاوش قرار گیرند. تجربه واقعیت مجازی به کاربر اجازه می‌دهد تا در تجارب خاص دست اول (به عنوان مثال یاد گیری پرواز با یک هواپیمای دست اول در یک شبیه ساز واقعیت مجازی) شرکت کند که ترکیبی از محتوای شنیداری، بصری و جنبشی را ارائه می‌دهد صرف نظر از این که کاربر چه سبک یاد گیری‌ای را ترجیح می‌دهد.
 

واقعیت افزوده

واقعیت افزوده (AR) از یک محیط مجازی استفاده می‌کند که در آن تصاویر تولید شده توسط رایانه بر نمای واقعی از یک محیط فیزیکی که از طریق یک دوربین زنده تحویل داده می‌شود قرار می‌گیرد. هدف اصلی واقعیت افزوده آوردن عناصر از دنیای مجازی به واقعیت است. این امر عمدتاً با استفاده از نشانگرهای فیزیکی در محیط جسمی تسهیل می‌شود، که از طریق تغذیه زنده فیلم شناسایی و رد یابی می‌شوند تا دلالت بر جایگذاری محتوای دیجیتالی در فضای سه بعدی داشته باشند. یا این کار از طریق سیستم‌های رد یابی متناوب مانند GPS صورت می‌گیرد که محتویات دیجیتالی موقعیت فیزیکی تخمین زده شده را نسبت به موقعیت کاربر و چرخش در محیط فیزیکی رد یابی می‌کنند.
 

ساخت سه بعدی

ساخت سه بعدی، فرآیندِ مفهوم سازی، ساخت، چاپ و مونتاژ اشیاء سه بعدی است. اشیاء برای چاپ معمولاً از ابتدا از طریق نرم افزار مدل سازی سه بعدی تراش می‌خورند، یا از فرمت‌های سه بعدی موجود تبدیل می‌شوند. از بین این قالب‌های دیجیتالی، آنها از طریق فرآیندی به نام تولید مواد افزودنی موجودیت پیدا می‌کنند، که در آن مدل به صورت افقی به لایه‌هایی تقسیم می‌شود که مستقیماً با استفاده از رشته‌های مخصوص طراحی شده بر روی یک دیگر چاپ می‌شوند.
 

پروژه‌ها

آزمایشگاه تحقیقاتی واقعیت ترکیبی تحقیقات پژوهشی را در تعدادی از حوزه‌های مختلف انجام می‌دهد. برخی از این پروژه‌ها در زیر توضیح داده شده است و تمرکز بر هزینه‌های ارائه شده توسط واقعیت ترکیبی در زمینه‌هایی مانند توسعه مهارت‌ها، ارتباطات طراحی فضایی و مدل سازی نظری گذشته شده است.
 
ارتباطات مکانی
شرح
مهارت‌ها و تفسیرهای تجسم فضایی بسیار مهم هستند، اما ارتباط برقرار کردن به طور سنتی دشوار است. هدف از این پروژه بررسی تأثیری است رسانه‌های ابعاد بالاتر مانند واقعیت مجازی (VR) ، واقعیت افزوده (AR) و چاپ سه بعدی می‌توانند در ارتباطات ذینفعان، طراحی و مهارت‌های مرتبط با آموزش داشته باشند. در حال حاضر طراحان و داوران در حال برقراری ارتباط با مفاهیم پیچیده فضایی از طریق رسانه‌های در درجه 2 هستند که ذاتاً نیاز به پیشرفت توانایی ترجمه ذهنی رسانه به 3 بعد برای ارتباط و گفتگو و بازگشت به 2 بعد برای ارزیابی بازخورد دارند. در حال حاضر طراحان و داوران در حال برقراری ارتباط با مفاهیم پیچیده فضایی از طریق رسانه‌های در درجه 2 هستند که ذاتاً نیاز به پیشرفت توانایی ترجمه ذهنی رسانه به 3 بعد برای ارتباط و گفتگو و بازگشت به 2 بعد برای ارزیابی بازخورد دارند. با این وجود با ادغام VR ، AR  و چاپ سه بعدی می‌توان با همه ذینفعان در 3 بعد یا ابعاد بیشتر ارتباط برقرار کرد. با این وجود با ادغام VR ، AR  و چاپ سه بعدی می‌توان با همه ذینفعان در 3 بعد یا ابعاد بیشتر ارتباط برقرار کرد، که این امر به نحوی دقیق‌تر واقعیت جسمی و فیزیکی‌ای که در آن کار صورت می‌گیرد را نشان می‌دهد. هدف، راهنمایی استفاده از تجسم چند حالته مقایسه‌ای در حال ظهور به صورت آموزش از طریق ویژگی‌های رسانه، تعیین توالی دروس و تأمل برای اطلاع رسانی از آموزش مؤثر و یادگیری این است که پس آیا تغییر تحقیقات به سمت دور کردن از تکنولوژی، شبیه سازی یا تجسم بر یادگیری و انتقال دانش تأثیر می‌گذارد یا نه.
 
مهارت‌های پیراپزشکی
شرح
این پروژه با استفاده از آموزش کمک‌های اولیه و آموزش علوم پیراپزشکی به عنوان یک مطالعه موردی، مداخلات یاد گیری را با استفاده از تجسم واقعیت ترکیبی (چاپ سه بعدی، واقعیت مجازی و شبیه سازی واقعیت افزوده) به منظور ارتقاء مهارت‌های فراگیران ارائه می‌دهد. هدف از این تحقیق ارائه مهارت‌های بیشتر در مهارت‌های متداول به دانشجویان و همچنین افزایش پاسخ مهارت‌های کلی و حفظ مهارت است با پاسخ به این سؤال که "استفاده از واقعیت ترکیبی چگونه می‌تواند بر پیشرفت مهارت در یاد گیرندگان تأثیر بگذارد؟" نتیجه مورد انتظار این کار، درک بیشتر این است که چگونه واقعیت ترگیبی می‌تواند به پیشرفت مهارت‌ها و بینش این موضوع کمک کند که آیا این تکنیک‌ها می‌توانند منجر به نتایج بهتر یاد گیری از راه دور و آموزش چهره به چهره شوند.
 
منبع: M.R.R. LAB


مقالات مرتبط
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مقالات مرتبط