اختلال کندن مو (تریکوتیلومانیا)
کشیدن مو از پوست سر اغلب لکه های بدون مو پراکنده ای ایجاد می کند که باعث ایجاد آشفتگی شدید می شود و می تواند عملکرد اجتماعی یا شغل را مختل کند. افراد مبتلا این اختلال ممکن است موهای خود را از دست بدهند.برای برخی افراد، تریکوتیلومانیا می تواند خفیف و به طور کلی قابل کنترل باشد. برای برخی دیگر، تمایل وسوسه انگیز برای کشیدن مو، اجتناب ناپذیر است.
برخی از گزینه های درمانی به بسیاری از افراد در کاهش کشیدن موها و یا به طور کامل متوقف کردن آن کمک میکنند.
علائم اختلال کندن مو (تریکوتیلومانیا)
اختلال کندن مو معمولا شامل موارد زیر می شود:کشیدن مداوم مو معمولا موی سر، ابرو یا مژه، اما گاهی اوقات فرد ممکن است از سایر قسمت های بدن نیز موهای خود را بکشد که ممکن است در طول زمان قسمتی که موی آن را میکشد متغیر باشد.
افزایش احساس تنش قبل از کشیدن یا زمانی که سعی می کنید در برابر کشیدن احساس مقاومت کنید.
احساس لذت یا آرامش پس از اینکه مو کشیده میشود.
ریزش موی قابل توجه، مانند موی کوتاه شده یا مناطق نازک یا طاس بر روی پوست سر و یا سایر نقاط بدن، از جمله مژه ها یا ابرو های کم پشت و ریخته شده.
ترجیح دادن انواع خاصی از مدل مو، آداب و رسوماتی که همراه با کشیدن مو و یا الگوهای کشیدن مو هستند.
گاز گرفتن، جویدن یا خوردن موهای کشیده شده.
بازی با موی کشیده شده یا مالش دادن آن روی لب ها یا صورت.
تلاش مکرر برای جلوگیری از کشیدن موهای خود یا تلاش برای کمتر کردن این کار که اغلب این تلاش ها بدون موفقیت باقی می مانند.
ناراحتی یا مشکلات قابل توجه در محل کار، مدرسه یا در موقعیت های اجتماعی که به کشیدن مو مرتبط میشود.
بسیاری از افرادی که تریکوتیلومانیا دارند پوست خود را می کَنند، ناخن ها خود را گاز می زنند، لبهایش را می جوند.
بعضی اوقات کشیدن مو از حیوان خانگی یا عروسک ها یا از چیزهایی مانند لباس یا پتو میتواند نشانه ای از این اختلال باشد.
اکثر افراد مبتلا به تریکوتیلومانیا موهای خود را در تنهایی می کشندن و به طور کلی سعی دارند این اختلال را از دیگران پنهان کنند. 1
علت های بیماری تریکوتیلومانیا
علت تریکوتیلومانیا هنوز نامشخص است اما بسیاری از این اختلالات پیچیده ممکن است در نتیجه ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی باشد.عوامل خطرناک آن می تواند خطر تریکوتیلومانیا را افزایش دهند و سابقه خانوادگی ژنتیک می تواند نقش بسیار مهمی در پیشرفت این اختلالات داشته باشد و این موضوع در افراد بیشتر اتفاق می افتد که خانواده ها و اطراف نزدیک ایشان به این اختلال مبتلا بودند.
عوامل دیگر بیماری تریکوتیلومانیا
افرادی که درگیر تریکو تیلو مانیا هستند، ممکن است اختلال های دیگری را تجربه کرده باشند مثل افسردگی، عصبانیت، نگرانی های بیش از حد یا اختلالات روانی.استرس های شدید یا اتفاقاتی که باعث شوک استرسی به فرد شده می تواند این اختلال را در او به وجود بیاورد و معمولاً تعداد خانم های درمان شده در این اختلال بیشتر از آقایان هستند و دلیل آن این است که شاید خانم ها بیشتر تمایل به درمان دارند و دختران و پسران در دوران کودکی به طور مساوی در معرض این اختلال قرار می گیرند.
عوارض و مشکلات بیماری تریکوتیلومانیا
این اختلال ها شاید در ظاهر موضوعی خیلی جدی به نظر نرسد اما تریکو تیلومانیا می تواند تاثیر منفی بر روی زندگی فرد داشته باشد که از سختی های این اختلال شامل موارد زیر می باشد:اختلالات عاطفی در بیماری تریکوتیلومانیا
بسیاری از افرادی که مبتلا به تریکوتیلومانیا هستند، احساساتی مثل خجالت ترس و شرمندگی را تجربه می کنند و آنها فاقد اعتماد به نفس کافی هستند و معمولاً دچار افسردگی عصبانیت شدید و رو آوردن به مواد مخدر و الکل می شوند.مشکلات مربوط به قرار گرفتن در اجتماع و محل کار خجالت و شرمندگی آنها به حد زیاد می شود که می تواند مانع فعالیت های اجتماعی آن ها شود و این فرصت های شغلی را از دست بدهد و افرادی که به این اختلال مبتلا هستند، معمولاً کلاه به سر می گذارند و موهای خود را پراکنده می کنند تا کمبود آنها مشخص نشود و معمولا از مژه های مصنوعی استفاده می کنند.
آسیب به مو و پوست
اگر به طور مداوم موهای خود را بکنید، این اتفاق می تواند باعث مشکلات غیرقابل جبران می شود که شامل عفونت ها، ریزش مو است.گلوله مویی
کندن موها ممکن است باعث ایجاد یک غده مویی بزرگ در بدن افراد شود و در طول سال ها این غده مویی می تواند باعث کاهش وزن، حالت تهوع و اختلالات گوارشی در فرد شود. 2تشخیص
ارزیابی برای تعیین اینکه آیا شما اختلال کندن مو دارید یا نه ممکن است شامل موارد زیر باشد:بررسی میزان ریزش مو
پرسش سوالات و بحث در مورد ریزش مو با فرد
حذف علل احتمالی کشیدن مو یا ریزش مو از طریق آزمایشات تعیین شده توسط پزشک
تعیین هرگونه مشکل سلامت روانی یا جسمی که ممکن است با کشیدن مو مرتبط باشد.
استفاده از معیارهای تشخیصی در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5). 1
درمان اختلال کندن مو
از آنجایی که اضطراب همواره به عنوان عامل ایجاد و تشدید بیماری مطرح میباشد، ایجاد محیطی امن و به دور از تنش در کم شدن علائم بیماری بسیار مؤثر است. لازم است کسانی که با بیمار در ارتباطند، از سرزنش یا توبیخ وی بپرهیزند و با روش‌های حمایتی که توسط درمانگر به آنها آموزش داده میشود، فرد را در راستای بهبودی یاری نمایند. درمان‌های دارویی متداول عبارتند از داروهای ضد اضطراب، ضد افسردگی‌ها و داروهای آنتی‌سایکوتیک و تثبیت کننده خلق که البته هر کدام از درمانها موردی میباشد.درمان‌های غیردارویی موفق تریکوتیلومانیا (اختلال کندن موی سر) عبارتند از هیپنوتراپی و درمان‌های رفتاری (مانند بیوفیدبک، پایش و کنترل خود، حساس‌سازی، معکوس سازی رفتار عادتی و درمان‌های بیزار کننده).
چیزی که مهم است این است که این ناراحتی میتواند همراه با خیلی دیگر از ناراحتی های اعصاب و روان همزمان باشد و یا حتی خود عارضه ای از سایر ناراحتی های اعصاب و روان باشد لذا تشخیص اولیه دقیق بسیار در درمان صحیح موثر است. 3
پی نوشت:
1.www.rastineh.com
2.www.namnak.com
3.www.jameesalamat.com
