اتحاد ملي و انسجام اسلامي در کلام امام راحل (3)
امام خمینی (قدس سره الشریف) می فرمایند:
تا وحدت کلمه نباشد، تا رؤسای اسلام، وحدت کلمه در خودشان ایجاد نکننند، تا فکر نکنند بر بدبختی های ملت های اسلام، غربت اسلام و قرآن کریم، سیادت نمی توانند بکنند. باید فکر بکنند، عمل کنند، تا سیادت کنند. و اگر این مطلب را انجام بدهند، سید دنیا خواهند شد. اگر اسلام را آن طوری که هست به دنیا معرفی کنند و آن طوری که هست عمل بکنند، سیادت با شماست؛ بزرگی با شماست: (... لله العزّه و لرسوله و للمؤمنین... ) (1) و (2)
ما وطنمان اسلام است. ما تابع احکام اسلام هستیم . اسلام به ما اجازه نمی دهد که یک کشور مسلمی را ما تحت سلطه قرار بدهیم و ما نخواهیم [خواست] هیچ وقت؛ توجه به این نخواهیم پیدا کرد؛ شماها چه داعی دارید که دائما دم از این می زنید که ایران خطر است برای ما؟ ایران خطر است برای امریکا... (3)
امروز چاره چیست و برای شکستن این بت ها چه تکلیفی متوجه مسلمانان جهان و مستضعفان می باشد؟ یک چاره که اساس چاره هاست و ریشه ی این گرفتاری ها را قطع می کند و فساد را از بن می سوزاند، وحدت مسلمانان، بلکه تمامی مستضعفان و دربند کشیده شدگان جهان است. و این وحدت، که اسلام شریف و قرآن کریم بر آن پافشاری کرده اند، با دعوت و تبلیغ دامنه دار باید به وجود آید. (4)
اسلام همه ی افرادی که ایمان به خدا آورده اند، همه ی آن ها را برادر می داند و حساب جداگانه ندارد که حسابی برای عرب باز کرده باشد، یک حسابی برای عجم باز کرده باشد، یک حسابی برای ایران باز کرده باشد و یک حسابی برای کجا، حساب ها، این حساب هایی که پیش مردم مادی مطرح است، که ما ایرانی هستیم و برای ایران باید چه بکنیم، و آنی که بگوید ما عراقی هستیم و برای چه، این حساب ها در اسلام نیست. ... و لهذا، ما مکرّر این معنا را گفته ایم که این قضیه ای که شاید صحبتش در همه جا هست که ملت ایران- مثلاً- جدا، ملت عراق جدا، هر کدام یک عصبیّتی برای او داشته باشنند و حتی به اسلام کار نداشته باشند، به ملت و به ملیّت کار داشته باشند، این یک امر بی اساسی است که در اسلام، بلکه مضادّ (5) با اسلام است. (6)
تا وحدت کلمه نباشد، تا رؤسای اسلام، وحدت کلمه در خودشان ایجاد نکننند، تا فکر نکنند بر بدبختی های ملت های اسلام، غربت اسلام و قرآن کریم، سیادت نمی توانند بکنند. باید فکر بکنند، عمل کنند، تا سیادت کنند. و اگر این مطلب را انجام بدهند، سید دنیا خواهند شد. اگر اسلام را آن طوری که هست به دنیا معرفی کنند و آن طوری که هست عمل بکنند، سیادت با شماست؛ بزرگی با شماست: (... لله العزّه و لرسوله و للمؤمنین... ) (1) و (2)
ما وطنمان اسلام است. ما تابع احکام اسلام هستیم . اسلام به ما اجازه نمی دهد که یک کشور مسلمی را ما تحت سلطه قرار بدهیم و ما نخواهیم [خواست] هیچ وقت؛ توجه به این نخواهیم پیدا کرد؛ شماها چه داعی دارید که دائما دم از این می زنید که ایران خطر است برای ما؟ ایران خطر است برای امریکا... (3)
امروز چاره چیست و برای شکستن این بت ها چه تکلیفی متوجه مسلمانان جهان و مستضعفان می باشد؟ یک چاره که اساس چاره هاست و ریشه ی این گرفتاری ها را قطع می کند و فساد را از بن می سوزاند، وحدت مسلمانان، بلکه تمامی مستضعفان و دربند کشیده شدگان جهان است. و این وحدت، که اسلام شریف و قرآن کریم بر آن پافشاری کرده اند، با دعوت و تبلیغ دامنه دار باید به وجود آید. (4)
اسلام همه ی افرادی که ایمان به خدا آورده اند، همه ی آن ها را برادر می داند و حساب جداگانه ندارد که حسابی برای عرب باز کرده باشد، یک حسابی برای عجم باز کرده باشد، یک حسابی برای ایران باز کرده باشد و یک حسابی برای کجا، حساب ها، این حساب هایی که پیش مردم مادی مطرح است، که ما ایرانی هستیم و برای ایران باید چه بکنیم، و آنی که بگوید ما عراقی هستیم و برای چه، این حساب ها در اسلام نیست. ... و لهذا، ما مکرّر این معنا را گفته ایم که این قضیه ای که شاید صحبتش در همه جا هست که ملت ایران- مثلاً- جدا، ملت عراق جدا، هر کدام یک عصبیّتی برای او داشته باشنند و حتی به اسلام کار نداشته باشند، به ملت و به ملیّت کار داشته باشند، این یک امر بی اساسی است که در اسلام، بلکه مضادّ (5) با اسلام است. (6)
پي نوشت ها :
1. المنافقون (63): 8.
2. صحیفه امام، ج 2، ص 35.
3. همان، ج 16، ص 392.
4. همان، ج 18، ص 91.
5. مخالف.
6. صحیفه امام، ج 13، ص 167و 168.