از علت تا درمان بیماری کندن پوست یا درماتیلومانیا

بیماری کندن پوست چیست؟

بیماری کندن پوست یا dermatillomania و یا درماتیلومانیا یک بیماری روانپزشکی است که به صورت کندن تکراری و اجباری پوست خود را نشان می دهد. این یک بیماری کنترل تکانه و یکی از چندین رفتار تکراری متمرکز بر بدن (BFRB) است که در حال حاضر در DSM-5 تحت بیماری های وسواسی-اجباری طبقه بندی می شود. درماتیلومانیا تا 1.4 درصد از کل جمعیت را تحت تأثیر قرار می دهد و تقریباً 75 درصد از مبتلایان زن هستند.

تفاوتی بین درماتیلومانیا و لایه برداری طبیعی از نقص و بی نظمی پوست وجود دارد. درماتیلومانیا مزمن است، منجر به آسیب شدید بافتی و پریشانی و بیماری در عملکرد فرد می شود.

این بیماری منجر به ضایعات پوستی می شود و مشکلات زیادی در زندگی فرد می شود. افراد مبتلا به این بیماری از روی عادت یا انگیزه، پوست خود را می کنند. حتی ممکن است پوست سالم و یا ضایعات کوچک پوستی بدن خود مانند جوش و یا آکنه های روی پوست خود را بکنند.

کندن مرتب پوست شامل کشیدن، فشردن، خراشیدن و حتی گاز گرفتن پوست سالم و آسیب دیده از قسمت های مختلف بدن است. افراد مبتلا به درماتیلومانیا اغلب صورت، دست ها، انگشتان، بازوها و پاها را هدف قرار می دهند. آنها ممکن است از انگشتان خود یا از ابزاری مانند موچین یا سنجاق استفاده کنند.

این بیماری معمولاً مزمن است و دارای دوره های بهبودی متناوب می باشد. حتی در صورت عدم درمان، ممکن است هفته ها، ماهها یا سالها طول بکشد. افراد مبتلا به این بیماری معمولاً مقدار قابل توجهی از وقت خود را، حتی گاهی چند ساعت در روز از وقت خودشان را، صرف این رفتار می کنند.1

علل ابتلا به وسواس پوست کنی

- اختلالات همایند

بعضی از اختلالات مانند وسواس فکری عملی (OCD)، افسردگی و اضطراب می‌توانند علت زیر بنایی اختلال وسواس پوست کنی باشد. برای اطلاعات بیشتر پیشنهاد می‌کنیم به مقاله وسواس فکری عملی و افسردگی مراجعه کنید.

- نظریه روانکاوی

این نظریه معتقد است که فردِ مبتلا به اختلال پوست کنی، خشم زیادی از وقایع و روابط خود دارد و این خشم را در رفتار‌های پوست کنی نشان می‌دهند.

- ناتوانی در مدیریت استرس

افرادی که به این اختلال مبتلا هستند نمی‌توانند به درستی هیجانات و استرس خود را مدیریت کنند و راه‌های نادرستی را برای کنترل استرس در پیش می‌گیرند، مانند کندن پوست.

- افزایش دوپامین

تحقیقات نشان داده است که موادی که سبب افزایش دوپامین در مغز می‌شوند مانند شیشه و کوکائین، می‌توانند باعث شوند که فرد حس کند چیزی روی پوستش راه می‌رود و با رفتار‌های پوست کنی می‌خواهند این حس را از بین ببرند. برای آگاهی در مورد پیامدهای اعتیاد به شیشه کلیک کنید.2

علائم ابتلا به اختلال کندن پوست چیست؟

تشخیص این که آیا فرد به اختلال کندن پوست دچار شده است یا نه واقعا دشوار است. تعیین مرز برای برای مشخص کردن این که عادات کندن پوست از حالت طبیعی خود خارج شده است کار آسانی نیست. بنابراین قبل از برچسب زدن این اختلال به خود و یا دیگران بهتر است این سوالات را از خود بپرسیم:

آیا کندن پوست بدن در طول روز وقت زیادی از شما می‌گیرد؟

آیا زخم‌های مشخصی حاصل از کندن پوست بدن خود دارید؟

آیا از فکر اینکه چقدر پوست بدن خود را می‌کنید ناراحت و افسرده می‌شوید؟

آیا کندن پوست، زندگی حرفه‌ای و یا اجتماعی شما را تحت تاثیر قرار داده است؟ برای مثال آیا پیش آماده که از رفتن به باشگاه و یا شنا کردن خودداری کنید تنها به این علت که ممکن است کسی زخم‌های شما را ببیند؟ و یا قبل از آماده شدن برای رفتن به سر کار چه میزان از وقت خود را صرف پوشاندن زخم‌های خود می‌کنید؟3

بیماری درماتیلومانیا چگونه تشخیص داده می شود؟

بررسی و شناخت علائم و نشانه های بیماری کندن پوست می تواند در تشخیص این بیماری موثر باشد. به عنوان مثال، کندن گاه به گاه و موقت به ندرت به عنوان یک بیماری تشخیص داده می شود.

با این حال، افراد مبتلا به بیماری کندن پوست احتمال دارد تبخال، برجستگی ها، جوش ها یا سایر ضایعات پوستی خود را بکنند. همچنین مبتلایان به این بیماری ممکن است پوست اطراف ناخن و انگشتان پا را در نظر بگیرند.

گاهی اوقات، افراد مبتلا به این بیماری اجازه می دهند تا مناطق برداشت شده بهبود یابند تا دوباره بتوانند پوست بهبود یافته را بکنند. این یک چرخه عادت و انگیزه است که فرد باید با آن مقابله کند.

بیماری کندن پوست را خود فرد نمی تواند تشخیص دهد. پزشک باید برای تشخیص این بیماری سایر بیماریات مشابه را تایید و یا رد کند. بر همین اساس در مرحله اول برای تشخیص بیماری معاینه جسمی را انجام می دهد.

پس از انجام معاینه جسمی، پزشک در مورد رفتارها و احساساتی که فرد در هنگام کندن پوست خود دارد سوالاتی را می پرسد.

اگر پزشک به بیماری در پوست مشکوک باشد، احتمال دارد فرد را به یک روان شناس راجاع دهد. برای تشخیص بهتر متخصصان داخلی هم می توانند به روان شناس کمک کنند.1

بیماری درماتیلومانیا چگونه درمان می شود؟

افرادی که پوست خود را انتخاب می کنند معمولاً تلاشهای مکرر و ناموفق را برای متوقف کردن خود انجام می دهند، زیرا شرم و خجالت ناشی از درماتیلومانیا ممکن است آنها را از مراجعه به درمان حرفه ای باز دارد. در حقیقت، تصور می شود کمتر از یک نفر از هر پنج نفر مبتلا به درماتیلومانیا به دنبال درمان هستند.

گزینه های درمانی موجود برای بیماری کندن پوست به دو دسته اصلی دارو و درمان تقسیم می شوند.

یک متخصص یا مشاور بهداشت روان می تواند در شناسایی محرک هایی که منجر به کندن پوست می شوند به فرد کمک کند. روان پزشک می تواند راه هایی را برای مقابله با این رفتار ها پیشنهاد کند. به عنوان مثال، فشار دادن توپ استرس، بازی با مکعب روبیک، نقاشی یا سایر رفتارهایی که دست را مشغول می کند، گاهی برای جلوگیری از کندن استفاده می شود.

علاوه بر آن، روان شناس می تواند به فرد آموزش دهد که در هنگام بروز علائم، گزینه های دیگری را جایگزین کند. استفاده از دستکش یا بانداژ چسب برای پوشاندن پوسته یا بریدگی نیز می تواند در جلوگیری از کندن پوست کمک کند.

دارو درمانی برای بیماری کندن پوست بدن

داروهای ضد افسردگی می تواند به کنترل رفتارهای کندن پوست کمک کنند. مهارکننده های انتخابی جذب مجدد سروتونین (SSRI) معمولاً در این شرایط تجویز می شوند. سایر داروها، از جمله داروهای روانپزشکی و ضد تشنج، احتمال دارد برای درمان این بیماری تجویز می شوند. این بدان معنی است که اگرچه این دارو در درجه اول برای درمان بیماری دیگری تجویز می شود، اما می تواند برای درمان بیماری کندن پوست هم کاربرد داشته باشد.

پزشک یا روان شناس می تواند بعد از تشخیص بیماری، یک برنامه درمانی مشخصی را برای بیمار مشخص کند؛ اما برنامه درمانی می تواند متناسب با نیازهای بیمار تغییر پیدا کند و پزشک مجبور به بازنگری در برنامه درمانی در طول دوره درمان شود.2

پینوشتها
1.www.pezeshket.com
2.www.honarehzendegi.com
3.www.fullfekr.com