آخرین پروژهDamien Hirst ، هنرمند انگلیسی، "The Currency" ، یک اثر هنری به دو شکل است. فرم فیزیکی آن 10 هزار ورق A4 منحصر به فرد نقاشی شده با دست است که با نقاط رنگارنگ پوشانده شده است. به همان شیوه پول کاغذی، هر برگ شامل یک تصویر هولوگرافیک از هرست، یک امضا، یک ریز نقطه و به جای یک شماره سریال - یک پیام کوچک فردی است.
قسمت دوم این کار هنری این است که هر یک از این ورق های نقاشی شده با دست دارای یک NFT (توکن یا علامت رمزی غیر قابل تعویض) مربوطه هستند. NFT ها گواهی های مالکیت دیجیتالی هستند که در دفترهای آنلاین ایمن که به عنوان بلاکچین شناخته می شوند وجود دارند.
تا آن جا که به بانک های رمز نگاری مربوط می شود، مشخص نیست چه اتفاقی می افتد اگر که یک سقوط ناگهانی و طولانی مدت در بازار رمز نگاری رخ دهد، به طوری که ارزش سپرده های این بانک ها به طور قابل توجهی کمتر از آن چه که وام داده بودند شود، یا اگر راه های گرفتن وام خشک شود.روشی که "ارز" کار می کند این گونه است که گرد آورندگان فوراً کارهای هنری فیزیکی را نمی خرند. در عوض، آنها 2000 دلار آمریکا (1،458 پوند) برای NFT پرداخت می کنند و سپس یک سال فرصت دارند تا تصمیم بگیرند که آیا نسخه دیجیتال را می خواهند یا نسخه فیزیکی را. هنگامی که جمع کننده یکی را انتخاب کرد، دیگری نابود خواهد شد.
بنا بر این این جا چه خبر است و چه چیزی در مورد هنر و پول به ما می گوید؟
پول چیست؟
هرست اساساً تنوعی از پول ایجاد کرده است، با این استدلال که پول در درجه اول یک پدیده اجتماعی است که حول ایمان و اعتماد بنا شده است. با این کار، او یک تناقض جالب را لمس می کند. "غیرقابل تعویض" به معنای قابلیت تنها یک بار استفاده از رمز است. این کار برای مقایسه آن با اقلام قابل تعویض مانند دلار است که همه یکسان هستند و می توانند مانند یک دیگر معامله شوند - که همان روشِ بسیاری از ارزهای رمز پایه مانند اتر یاdogecoin است. مطابق با اقتصاد سنتی، خاصیت تعویض پذیری یکی از خواص اساسی هر ارز است.اما آیا آن همان چیزی است که به نظر می رسد؟ با ایجاد 10 هزار واحد مجزا که از ارزهای واقعی تقلید می کنند، هرست با نشان های منحصر به فرد هر اثر این را برجسته می کند که حتی ارزهای قابل تعویض نیز دارای برخی از خواص غیر قابل تعویض هستند - به عنوان مثال، در اکثر ارزها شماره سریال های مختلفی وجود دارد و تاریخ انتشار آنها روی هر اسکناس درج شده است. این، به فهم این موضوع کمک می کند که پول مفهومی است که وقتی دقیق تر به پول نگاه می کنید، سخت تر می شود.
مدل اساسی یک بانک رمز نگاری این است که سرمایه را با نرخ بهره ای که به سپرده گذاران می پردازد وام بگیرد و سپس آن را با نرخ بالاتر وام دهد.
تصویر: "The Currency"، قطعه ارزDamien Hirst ، با قلم مو و اسکناس های بیست پوندی پوشانده شده است. با هزینه تقریبی 10 پوند برای هر نقطه. mundissima / Alamy
این کار به علاوه با طرح سؤالاتی در مورد یکی دیگر از ویژگی های اساسی آن - ویژگی واسطه مبادله – به مناقشه با حس ما از این که پول چیست بر می خیزد. به ندرت می توان اثری از یک هنرمند مشهور را وسیله تبادل دانست. در عوض ، به طور معمول به عنوان ذخیره ارزش کمیاب مانند طلا با آن رفتار می شود.
هرست می پرسد که آیا واقعاً باید این گونه باشد؟ او با تولید 10 هزار اثر به سبک ارز، و با نشان دادن این که چقدر پول قابل انعطاف است و بسته به زمینه تغییر شکل می دهد، به وضوح سرگرم می شود.
هیچ نرخ بهره بانکی رمز نگاری برای هر مدت زمانی تضمین نمی شود. بنا بر این در حالی که نرخ سالانه را نقل قول می کنید، بدانید که می تواند روز به روز نوسان داشته باشد.
هنر چیست؟
چه چیزی بیشتر اهمیت دارد، هنر فیزیکی یا دیجیتال؟ هرست اولین کسی نیست که این سؤال را در زمینه NFT می پرسد. چند ماه پیش، شرکتی به نام Injective Protocol یک کار 2006 بنکسی به نام Morons را که حراج هنری را به باد طنز می گیرد، به قیمت 95000 دلار آمریکا خریداری کرد. سپس این قطعه را به صورت زنده در توییتر سوزاند تا فقط یک نسخه دیجیتالی از طریق NFT زنده بماند. سپس NFT را به قیمت 380،000 دلار آمریکا فروخت.من قبلاً در مورد این که چگونه افراد درInjective به گونه ای زیرکانه تصمیم گرفتند روی ترجیح ما برای نسخه فیزیکی نسبت به نسخه دیجیتالی بازی کنند بحث کرده ام. با از بین بردن نسخه فیزیکی و سپس ادعای امضای NFT برای کار هنری، این توجه را جلب کردند که یک NFT توسط خرابکارانی مانند خودشان نابود نمی شود.
در زمانی که تقاضایی انفجاری برای هنر NFT و دیگر کالاهای کلکسیونی، با برخی دست های معامله گر میلیون ها پوندی، وجود داشت، اظهار نظری وجود داشت در مورد این سؤال مداوم که آیا NFT ها واقعاً به معنای مالکیت هستند. برای بسیاری، معما این مسئله است که چرا کسی باید احساس کند که داشتن یک نسخه دیجیتالی و نه یک اثر هنری "واقعی" به معنای مالکیت کامل است.
واضح است که هرست به آن پی می برد. او با تقطیر آن به خالص ترین شکل اقتصادی و تجاری آثار هنری - به معنای واقعی کلمه آثار هنری به عنوان پول - به مسئله مالکیت نزدیک می شود. وقتی مردم در مورد NFT ها ابراز تعجب می کنند، واقعاً منظور آنها این است که چگونه می توانید برای چیزی خیلی بی ارزش پول خرج کنید؟ این ایده که مالکیت دیجیتالی معادل مالکیت فیزیکی است، هنوز برای اکثر مردم قابل قبول نیست.
آنچه هرست برجسته می کند این است که چگونه "معما" به راحتی حل می شود با تشخیص این که دو جامعه به کارهای هنری او علاقه مند هستند: کسانی که برای قطعات فیزیکی سنتی او ارزش قائل هستند و کسانی که برای قطعات NFT او ارزش قائل هستند. فکر می کنم او این کار را می کند تا نشان دهد که چگونه ارزش هرگز معنا نخواهد داشت هنگامی که آن ارزش از جامعه فرهنگی ای برداشته شود که آن ارزش را تعیین کرده است. هر جامعه برای یک جامعه دیگر رمز و راز است. با این وجود بزرگ نمایی کنید و آنها نزدیک تر از آن چیزی خواهند شد که تصور می کنند و در نهایت به عنوان طرفداران Hirst به هم پیوند می خورند.
برای اکثر مردم، معما همچنان جامعه NFT است. این فرهنگ توسط علاقه مندان پر شور بلاکچین و رمزنگاری های بومی، جوانانی که با ارزهای رمز پایه بزرگ شده اند، پرجمعیت شده است. برای آنها، یک کیف پول بلاکچین ارزش آنها را ذخیره می کند. این می تواند به معنای ارزهای قابل قبول مانند بیت کوین یا اتر باشد، اما همچنین، بیشتر و بیشتر ، مجموعه های هنری آنها است. این مجموعه ها سلیقه و علایق آنها را نشان می دهد و کمی هم در مورد این که چه کسی هستند و چه ارزشی دارند به ما می گوید.
برخی از بانک های رمز نگاری نیز بهترین نرخ های خود را برای پرداخت سود با ارز رمز نگاری شده خودشان ارائه می دهند.یک مثال کاملاً واضح در این مورد کسی است که بعد از گذشت یک سال تصمیم می گیرد NFT کار Hirst را ادعا کند و نسخه فیزیکی آن را رد کند. چه اقدامی بهتر از این برای نشان دادن تعهد به آینده بلاکچین است؟ وقتی سال به پایان می رسد و می بینیم که چه تعداد افراد به نگهداری NFT تصمیم گرفته اند، این حتی ممکن است نشانه جالبی باشد در مورد این که این نسل دیجیتال جدید تا چه اندازه به نسل غالب تبدیل شده است.
ایمنی رمز ارزها
تصویر: نرخ های بزرگ، نه ریسک های ناچیز. ولیشچوک یوهن
بانک های رمز نگاری پیشرو مانند BlockFi و Nexo توجه بسیاری را به خود جلب می کنند. مشتریان می توانند یک APY (درصد سود سالانه (annual percentage yield)) تا 12٪ به دست آورند، که این، حساب پس انداز خیابان های اصلی، که نرخ سود آنها زیر 1٪ است، را خیلی کوچک جلوه می دهد. اما قبل از عجله در انتقال پس اندازهای خود که به سختی به دست آورده اید، نکات مهمی وجود دارد که باید از آنها آگاه باشید.
ابتدا باید بدانید که این بانک ها به چه چیزی سود می دهند. به غیر ازNexo ، که تا 12 درصد سود پوند، دلار و یورو پرداخت می کند، اکثر بانک های رمز نگاری فقط به مشتریان اجازه می دهند تا در ارزهای رمز نگاری شده مانند بیت کوین و اتریوم یا پول های ثابت مانند Tether یاUSDC ، که یکی را برای یکی با دلار آمریکا معامله می کنند، پس انداز کنند.
اگر در ارزهای رمز پایه پس انداز کنید، هر چه مقدار بیشتری پس انداز کنید، نرخ بهره نیز به میزان قابل توجهی کاهش می یابد.بالاترین نرخ آنها برای پول های ثابت پرداخت می شود: به عنوان مثال، Nexo تا 12٪ روی USDC و Tether اما 8٪ روی بیت کوین پرداخت می کند، در حالی که USDC 8.8% روی BlockFi ، 9.3% رویTether، و 5٪ روی بیت کوین پرداخت می کند. به عبارت دیگر، شما می توانید 1000 دلار آمریکا (720 پوند) را به 1000 USDC تبدیل کنید اگر آن را به مدت یک سال در یک حساب BlockFi بگذارید، و سپس 1086 دلار آمریکا را مطابق با تئوری برداشت کنید.
از آن جا که بیشتر بانک های رمز نگاری فقط با ارزهای رمز پایه یا استیک کوین معامله می کنند، ابتدا باید پول خود را به این فرم منتقل کنید. این کار را می توان از طریق مبادله رمز نگاری مانند Coinbase یا Binance یا به روش محدودتری از طریق بانک رمز نگاری انجام داد: به عنوان مثال، می توانید دلارهای آمریکا را به BlockFi منتقل کنید و آنها به طور خودکار آنها را به یک بیت کوین دیگر به نام Gemini USD تبدیل می کنند (همچنین با پرداخت 8.6 APR).
تصویر: تاجری که آرم Tether را در دست دارد. سکه های ثابت مانند Tether بالاترین نرخ ها را به خود اختصاص می دهند. اسکورزویاک
بیشتر بانک های رمز پایه این امکان را دارند که پول شما را در سیستم عامل خود معامله کنند - به عنوان مثال از Gemini USD به بیت کوین. اما علی رغم افتخار هزینه های صفر برای این تسهیلات، نرخ ها لزوماً بهترین نیستند. BlockFi خاطر نشان می کند که هزینه خرید رمز نگاری ممکن است 1٪ بیشتر از قیمت بازار باشد.
اکثر بانک های رمز نگاری فقط به مشتریان اجازه می دهند تا در ارزهای رمز نگاری شده مانند بیت کوین و اتریوم یا پول های ثابت مانند Tether یاUSDC ، که یکی را برای یکی با دلار آمریکا معامله می کنند، پس انداز کنند.اگر در ارزهای رمز پایه پس انداز کنید، هر چه مقدار بیشتری پس انداز کنید، نرخ بهره نیز به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. به عنوان مثال درBlockFi ، نرخ بیت کوین 5٪ فقط برای سپرده های حداکثر 0.5 بیت کوین است. برای مقادیر بالاتر به 2٪ و در نهایت 0.5٪ کاهش می یابد.
برخی از بانک های رمز نگاری نیز بهترین نرخ های خود را برای پرداخت سود با ارز رمز نگاری شده خود ارائه می دهند. به عنوان مثال، 12٪ APR برای Tether و USDC از Nexo فقط برای کسانی است که در توکن های Nexo پرداخت به آنها صورت می گیرد.. توکن های Nexo پولی ثابت نیستند و از نظر ارزش بالا و پایین می شوند. برای پرداخت سود در Tether یاUSDC ، نرخ 10٪ است.
سرانجام، هیچ نرخ بهره بانکی رمز نگاری برای هر مدت زمانی تضمین نمی شود. بنا بر این در حالی که نرخ سالانه را نقل قول می کنید، بدانید که می تواند روز به روز نوسان داشته باشد.
مدل تجاری
با این وجود، نرخ ها بسیار بالا هستند. بنا بر این این بانک ها چگونه این کار را انجام می دهند؟مدل اساسی یک بانک رمز نگاری این است که سرمایه را با نرخ بهره ای که به سپرده گذاران می پردازد وام بگیرد و سپس آن را با نرخ بالاتر وام دهد. بانک های رمز نگاری به دو روش اساسی به دنبال حفظ موقعیت خود هستند. اول، با وام دادن کمتر از سپرده هایشان. دوم، آنها وام گیرندگان را وادار می کنند تا وام خود را وثیقه دهند که این شامل یک محاسبه وام به ارزش (LTV) (loan-to-value) برای بررسی میزان وثیقه برای تأمین وام است. به عنوان مثال، BlockFi حق انحلال وثیقه را به محض رسیدن به 80٪ LTV برای خود محفوظ می داند.
برای گرفتن 5000 دلار ازBlockFi ، در حال حاضر باید BTC0.25بگذارید که در حال حاضر 9448 دلار ارزش دارد. اگر این مقدار بیت کوین به 6250 دلار آمریکا کاهش یابد، بانک مقداری از وثیقه شما را می فروشد تا LTV را به سطح سالم بازگرداند.
در زمان های خوب، این یک مدل تجاری است که می تواند درآمد قابل توجهی به همراه داشته باشد. بدون شک بانک های سطح بالای خیابان نیز می توانند نرخ پس انداز بالاتری را ارائه دهند، اما آنها از برخی از این پس انداز استفاده می کنند تا در عوض در نرخ وام خود رقابتی تر باشند.
بانک های رمز نگاری پیشرو مانند BlockFi و Nexo توجه بسیاری را به خود جلب می کنند. اما تا آن جا که به بانک های رمز نگاری مربوط می شود، مشخص نیست چه اتفاقی می افتد اگر که یک سقوط ناگهانی و طولانی مدت در بازار رمز نگاری رخ دهد، به طوری که ارزش سپرده های این بانک ها به طور قابل توجهی کمتر از آن چه که وام داده بودند شود، یا اگر راه های گرفتن وام خشک شود.
اگر قرار باشد یکی از سناریوهای فوق اجرا شود، پس برخلاف حساب پس اندازتان در یک بانک خیابانی، این پس انداز رمز نگاری شده شما است که بیمه نیست. به عنوان مثال BlockFi که در ایالات متحده مستقر است نه توسط شرکت بیمه سپرده فدرال (FDIC) و نه شرکت محافظت از سرمایه گذاران اوراق بها دار (SIPC) بیمه نمی شود، به این معنی که در صورت ورشکستگی بانک، باز یابی وجوه بسیار دشوارتر است.
BlockFi همچنین در شرایط خدمات خود یاد آوری می کند که هرگاه آن یا شرکای شخص ثالث، حملات سایبری، شرایط شدید بازار یا سایر مشکلات عملیاتی یا فنی را تجربه کنند، ممکن است بلافاصله انتقال یا برداشت ارز رمز نگاری شده را به طور موقت یا دائمی متوقف کنند.
همچنین در قبال ضرر و زیان وارده در نتیجه آنها هیچ گونه مسئولیتی نخواهند داشت. این امر خصوصاً درد سر ساز است زیرا به صلاحدید گسترده بانک رمز نگاری کمک می کند تا وجوه شما را در صورت تقاضا پس ندهد، و در جایی که شرایط بازار حکم می کند، آنها را نگه دارد (باید گفت که وجوه سپرده BlockFi توسط مخازن بزرگ Gemini در سرد خانه نگه داری می شود و باید در مقابل هک شدن نسبتاً ایمن باشد). اپراتورهای دیگر مانند Celsius و Nexo چنین شرایطی ندارند، اما این فقط موضع آنها را در چنین موقعیت هایی مبهم می گذارد.
آیا NFT ها واقعاً به معنای مالکیت هستند. برای بسیاری، معما این مسئله است که چرا کسی باید احساس کند که داشتن یک نسخه دیجیتالی و نه یک اثر هنری "واقعی" به معنای مالکیت کامل است.
تصویر: عکس مونتاژBlockFi. بانک هایی مانند BlockFi در صورت خراب شدن، وجوه شما را تضمین نمی کنند. کاسمیرو / علامی
ارزش هرگز معنا نخواهد داشت هنگامی که آن ارزش از جامعه فرهنگی ای برداشته شود که آن ارزش را تعیین کرده است.در مورد برخی از پول های ثابت نیز اختلاف نظرهایی وجود داشته است. به عنوان مثال، این سؤال وجود داشته است که اپراتورهای Tether تا چه میزان ذخایر دلار آمریکا برای اطمینان از نرخ یک به یک دارند. این مسئله باعث نگرانی می شود که مشتریان برای دست یابی به بالاترین نرخ بهره به داشتن چنین سکه هایی وادار می شوند. جدا از سناریوهای روز رستاخیز ، محدودیت هایی نیز در مورد برداشت از نظر حجم و قاعده وجود دارد، با هزینه هایی که برای معاملات فراتر از این محدودیت ها پرداخت می شود.
همان طور که در بازار گسترده رمز نگاری وجود دارد، به نظر می رسد تمایل به مشارکت در این زمینه به اشتهای مخاطره آمیز فرد بستگی دارد. اگر می خواهید ارز رمز نگاری خود را برای سود به بانک تحویل دهید، خود را برای احتمال از دست دادن آن برای همیشه آماده کنید. اگر شما آماده پذیرش این ریسک هستید و مایلید سرمایه گذاری و سرمایه های خود را نگه دارید و نه مانند یک حساب جاری با آن رفتار کنید، یک حساب پس انداز رمز نگاری ممکن است برای شما مناسب باشد.
این ایده که مالکیت دیجیتالی معادل مالکیت فیزیکی است، هنوز برای اکثر مردم قابل قبول نیست.
منبع: پل دیلن-انیس، University College Dublin، متیو شیلیتو، University of Liverpool
