بررسیِ امکانِ استفاده‌ از فروسیال‌ در جلیقه‌های نظامی

در مورد امکان استفاده از فروسیال به عنوان دَمپِر یا کاهنده‌ی انرژیِ پرتابه های برخورد کننده به هدف ، توضیحات تفصیلی زیر ارائه می‌گردد:
 

فروسیال همچون سیالی عمل می‌کند که در غیاب میدان مغناطیسی مایعی روان است و در یک میدان مغناطیسی نسبتاً قوی در جهت خطوط میدان نظم گرفته و تقریباً جامد و سخت می‌شود. از این خاصیتِ سفت‌شدگیِ این ماده در حضور میدان مغناطیسی می‌توان به عنوان سدی در مقابل نفوذ تمامِ انرژی جنبشی گلوله به هدف استفاده کرد. اما فروسیال باید خاصیت دیگری نیز داشته باشد تا به‌عنوان دَمپر ترجیح داده شود زیرا اگر صِرفِ سد بودن در مقابل نفوذ مطرح باشد این کار را مثلاً صفحه‌ای فولادی بهتر انجام می‌دهد. خاصیتی که آن را ارجح می‌سازد یکی مایع بودن آن در حالت عادی و دیگری قابلیت هدایت آن با اِعمال و تغییر میدان مغناطیسی‌ای است که ایجاد می‌کنیم. این مطالب در طرحی که در زیر توضیح داده می‌شود روشن می شود.
لوله‌ا‌ی سبک، باریک و بلند با دیواره‌ای نازک را در نظر بگیرید، a در شکل 1.

فرض کنید با پیچیدن سیم در اطراف آن، سیملوله‌ای می‌سازیم، b. یک سر این سیملوله را به طور قائم در ظرفی محتوی فروسیال قرار می‌دهیم، c. هنگامی‌که جریان الکتریکی از سیملوله رد شود در دو سر سیملوله شیب میدان مغناطیسی به‌وجود می‌آید که در صورتی که ماده‌ای مغناطیسی در آن فضا وجود داشته باشد آنرا به داخل سیملوله می‌کشد. در انتهای بالایی سیملوله چنین ماده‌ای وجود ندارد اما در انتهای پایینی آن که ذرات مغناطیسی فروسیال وجود دارد فروسیال به داخل سیملوله کشیده می‌شود و در آنجا سفت می‌شود. با قطع جریان الکتریکی و بالتبع ازبین رفتن میدان مغناطیسی و شیب آن، فروسیال بر اثر وزن خود به داخل ظرف، c، بازمی‌گردد. همین خاصیت همچنان وجود خواهد داشت درصورتی‌که حتی چنانکه در شکل 2 می‌بینیم لوله‌ی a یا در واقع سیملوله لزوماً مستقیم و قائم نباشد.

از این خاصیت می‌توان برای ساخت الیاف ظریف سیملوله‌ای برای ساخت زره یا جلیقه‌های قابل انعطاف استفاده کرد. فرض کنید تار و پودهای چنین جلیقه‌ای در واقع یک یا تعدادی معدود سیملوله‌ی ظریف و بلند حول لوله‌هایی ظریف و قابل انعطاف باشند که انتهای آن یا آنها در منبعی حاوی فروسیال قرار دارد. روشن است که چنین زره یا جلیقه‌ی قابل انعطافی امکان تحرک لازم را برای نفرِ پوشنده‌ی آن در شرایط عادی فراهم می‌آوَرَد. اما در شرایط اضطراری که نفر، در معرض پرتاب گلوله است با دادن جریان به این سیملوله(ها) یا در واقع به جلیقه یا زره باعث می‌شویم فروسیال از منبع به داخل سیملوله(ها) یا در واقع به میان الیاف جلیقه یا ذره کشیده شده و در آنجا سفت شود تا در صورت اصابت گلوله مقدار قابل توجهی از انرژیِ جنبشیِ آن جذب شده و به بدن نفر منتقل نشود. پس از رفع خطر، جریان الکتریکی را قطع می‌کنیم و جلیقه از فروسیال بر اثر وزن فروسیال تخلیه می‌شود.
علاوه بر این طرحِ ابتکاری، می‌توان از طرح ابتکاری دیگری نیز برای این پوشش‌ها استفاده کرد که هم جلیقه را کم‌وزن‌تر می‌کند و هم احتمالاً امکان تخلیه‌ی سریع‌ترِ فروسیال را پس از رفع خطر می‌دهد.

با توجه به طرح شماتیک ارائه شده در شکل 3 فرض کنید تارهای پوشش مورد نظر همان لوله‌های (منعطف) مذکور در شکل 1 باشند که (حتی‌الامکان) به‌صورت قائم قرار گرفته‌اند و انتهای پائین آنها به‌صورت مستقیم یا غیرمستقیم به منبع فروسیال وصل است، لوله‌های a1، a2، a3، a4، a5، ... در شکل 3. فرض کنید پودهای این پوشش، سیم‌های b باشند که به نحوی که در شکل 3 دیده می‌شود در اطراف لوله‌های a به‌طور پی‌درپی پیچ خورده‌ و بازگشته‌اند. چنانکه در شکل دیده می‌شود با برقراری جریان الکتریکیِ مشابه و هم‌زمان در تمام پودها، بر گرد هر تار، یا هر لوله‌ی a، حلقه‌ی (ناپیوسته‌ی) جریان مشابهی تشکیل می‌شود که در مجموع ( شیب ) میدان معناطیسی‌ای تولید می‌کند که فروسیال را به داخل لوله‌ها یا تارها بالا می‌کشد و پس از قطع جریان و بالتبع قطع میدان مغناطیسی به‌دلیل اینکه لوله‌های a در این حالت نسبت به طرح قبلی قائم‌ترند فروسیال سریع‌تر از داخل لوله‌ها تخلیه می‌شود.
/ن