زايمان طبيعي 9 - 0 سزارين

شيوع سزارين در ايران به طور متوسط، سه برابر بيش از آمارهاي جهاني است
 

80 تا 85 درصد زايمان‌ها نياز به هيچ‌گونه مداخله درماني ندارند و به‌طور طبيعي رخ مي‌دهند و تنها در کمتر از 15 درصد آنها، اقدام به مداخلات تهاجمي‌ طبي ضروري است چرا که اگر در اين موارد سزارين صورت نگيرد جان نوزاد و حتي در مواردي جان مادر در مخاطره خواهد بود. طبق آمارهاي اعلام شده وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکي، شيوع سزارين در ايران به‌طور متوسط، سه برابر بيشتر از آمارهاي جهاني است و در مراکز شهري 9/41 درصد و در شهر تهران، 50 درصد گزارش شده است. اين در حالي است که در آمريکا و کشورهاي غربي، تعداد عمل‌هاي سزارين، از 5/4 درصد در سال 1965 ميلادي به 25 درصد در سال 1998 افزايش يافته و از اين سال به بعد، آمار سزارين اندکي کاهش يافت يا تقريباً ثابت ماند. به همين مناسبت به مقايسه اين دو روش زايمان پرداخته‌ايم که از نظرتان مي‌گذرد.
در ايران زنان باردار اين تصور نادرست را دارند که با انتخاب سزارين، هيچ‌گونه درد و مشکلي را تحمل نخواهند کرد. حال آنکه درد و عارضه پس از انجام سزارين ايجاد خواهد شد. از طرفي در کشور ما، تمايل متخصصان زنان و زايمان به انجام دادن سزارين، بيشتر از زايمان طبيعي است. چرا که هدايت زايمان طبيعي تا مرحله آخر در حدود پنج برابر بيشتر از جراحي سزارين زمان نياز دارد اما تعرفه دريافتي از آن به مراتب کمتر است. مساله قابل توجه ديگر، تبديل شدن سزارين، به اقدامي‌تجملي و لوکس است. متأسفانه زنان کشور ما با چنين ديدي به جراحي بزرگ و خطرناک سزارين نگاه مي‌کنند و آن را روشي جهت تسکين درد زايمان تلقي مي‌کنند.

واقعيت‌هاي سزارين
 

گروهي از مردم تصور مي‌کنند که ضريب هوشي افراد حاصل از زايمان سزارين بالاتر از کساني است که با زايمان طبيعي متولد شده‌اند. اما در واقع ارتباطي ميان بهره هوشي افراد و شيوه تولد آنان وجود ندارد و حتي در برخي از تحقيقات، ضريب هوشي نوزادان حاصل از زايمان طبيعي، نسبت به نوزادان سزاريني، بالاتر گزارش شده است. برخي از زنان نيز صدمات و ضربه‌هاي زايماني را مختص به زايمان طبيعي مي‌دانند. گزارش‌هاي زيادي از فلج اعصاب بازويي، شکستگي جمجمه و ساير استخوان‌ها در نوزاداني که به طريق سزارين به دنيا مي‌آيند، وجود دارد. تحت فشار قرار گرفتن قفسه صدري جنين طي زايمان طبيعي، مايع داخل حبابچه‌هاي ريه نوزاد را خارج مي‌کند و در نتيجه، تنفس وي عميق‌تر و سريع‌تر شروع مي‌شود. از طرف ديگر، اغلب عوارض سزارين در دراز مدت خود را نشان مي‌دهند. چسبندگي احشاء و نازايي از اين قبيل عوارض هستند. ميزان خون از دست رفته در حين عمل سزارين، حدود دو برابر زايمان طبيعي است. همچنين امکان آسيب ديدن مثانه و روده‌ها نيز وجود دارد. عفونت‌هاي رحمي ‌و دستگاه ادراري، با شيوع 12 درصد، از شايع‌ترين عوارض سزارين هستند. سزارين نه تنها داراي خطرات و عوارض ناشي از اعمال جراحي و بيهوشي است بلکه به علت بستري طولاني‌مدت پس از زايمان، بازگشت به فعاليت‌هاي عادي، طولاني‌تر خواهد بود و علاوه بر آن هزينه‌هاي گزاف لوازم جراحي و اتاق عمل و بستري طولاني مدت در بيمارستان، بار مالي زيادي را به خانواده‌ها و جامعه تحميل مي‌کند.

يک مقايسه و 9 نکته
 

مدت بستري شدن و توانايي بازگشت به کارهاي عادي و روزمره بعد از زايمان طبيعي خيلي کمتر از سزارين است و مادراني که زايمان طبيعي داشته‌اند زودتر به خانواده خود ملحق مي‌شوند.
حجم خوني که مادر طي زايمان طبيعي از دست مي‌دهد تقريباً نصف يک عمل سزارين است لذا خطر خون‌ريزي و کم خوني، در يک زايمان طبيعي خيلي کمتر از زايمان به طريق سزارين مي‌باشد.
خطرات و ريسک بي‌هوشي براي زايمان طبيعي وجود ندارد، درحالي که براي مادراني که به روش سزارين زايمان مي‌نمايند اين خطرات اجتناب‌ناپذير است.

از نظر اقتصادي زايمان طبيعي به نفع مادر، بيمارستان و جامعه مي‌باشد.
 

درصد ابتلا به عفونت در بين مادران سزارين شده بيشتر از مادراني است که زايمان طبيعي نموده‌اند.
مادراني که زايمان طبيعي داشته‌اند در دادن آغوز به نوزاد خود موفق‌تر هستند چرا که خوردن آغوز يا کلستروم به‌عنوان اولين واکسن براي کودک منافع بسياري دارد.
مادراني که زايمان طبيعي نموده‌اند در امر شيردهي به نوزاد خود موفق‌تر از مادراني مي‌باشند که به طريقه سزارين نوزاد خود را به دنيا آورده‌اند.
پس از زايمان طبيعي، مادران با انجام ورزش‌هاي مناسب به مراتب سريع‌تر از زماني که سزارين مي‌شوند، مي‌توانند تناسب اندام خود را به دست آورند.
به‌طور متوسط مدت اقامت مادران سزاريني در بيمارستان دو برابر و نيم مادراني است که زايمان طبيعي داشته‌اند.

پي نوشت ها :
 

*جراح زنان و زايمان
 

منبع: http://www.salamat.com
ae