تلخي‌هاي قند
عوارض مزمن ديابت در گفتگو با دکتر ايرج خسرونيا*
ديابت يکي از مرموزترين بيماري‌هايي است که مي‌تواند بر عملکرد کلي بدن تاثير بگذارد. تاثيرات نامطلوب بيماري ديابت مي‌تواند به طور حاد يا مزمن باشد که هر کدام مشکلات خاص خود را دارند. در اين مقاله مي‌خواهيم با مشکلات مزمن يا طولاني‌مدت بيماري ديابت و تاثير آن بر بدن آشنا شويم. به همين دليل به سراغ دکتر ايرج خسرونيا، متخصص داخلي و عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشکي شهيد بهشتي رفته‌ايم تا با اين مشکلات بيشتر آشنا شويم و راهي براي آنها بيابيم.
به همين دليل است که اغلب بيماران ديابت از گزگز و بي‌حسي اندام شاکي هستند؟
بله. شبکه پيچيده عصبي در سراسر بدن ما گسترده شده است و مغز را به عضلات، پوست و ساير اعضا مرتبط مي‌کند. قندخون بالا مي‌تواند به اين اعصاب ظريف آسيب بزند و توانايي پيام‌رساني آنها را تحت تاثير قرار دهد. اندام‌هاي تحتاني و اندام‌هاي فوقاني ممکن است دچار لغزش، گزگز يا احساس بي‌حسي شوند که به اين حالات نوروپاتي محيطي مي‌گويند. همچنين در طول زمان ممکن است فرد ديابتي احساس نواحي گرفتار را از دست بدهد و اين موضوع باعث قرار گرفتن در معرض احتمال بيشتر آسيب و عفونت شود.
برخي اوقات با بيماران ديابتي هم مواجه مي‌شويم که پاي متورم و تغيير شکل يافته دارند. در اين باره هم توضيح مي‌دهيد؟
اين موضوع، مربوط به اعصاب مفصل موسوم به شارکو است. در اين اختلال استخوان‌هاي کوچک پا به تدريج يکپارچگي خود را از دست مي‌دهند و پاي فرد ديابتي متورم و دچار تغيير شکل شده و خيلي صاف مي‌شود. اگرچه اين اختلال موجب دردي مختصر مي‌شود ولي مي‌تواند فلج‌کننده باشد که خوشبختانه اين موضوع بين بيماران ديابتي فراگير نيست.
يکي از مشکلات شايعي که بيماران ديابتي از آن مي‌نالند، مشکلات چشمي است. نظر شما چيست؟
بيماري چشمي ديابت شامل رتينوپاتي (درگيري شبکيه) ديابتي است. عروق خوني نازک در پشت چشم (شبکيه) ممکن است توسط قندخون بالا آسيب ببيند و اختلالاتي از مشکلات جزيي بينايي تا کوري ايجاد کند. بعد از 20 سال از ابتلا به بيماري تقريبا هر فرد داراي ديابت نوع يک و شش نفر از هر ده بيمار مبتلا به ديابت نوع دو دچار درجاتي از آسيب چشمي مي‌شوند. همچنين اگر فردي به ديابت مبتلا باشد در معرض خطر ايجاد آب مرواريد و آب‌سياه نيز هست. بيماري چشمي نيز در مراحل اوليه اغلب نشانه‌اي توليد نمي‌کند تا اينکه کاملا پيشرفت نمايد. به اين منظور بيمار بايد به‌طور ساليانه توسط چشم‌پزشک بررسي شود تا مشکلات قبل از آسيب دايمي شناخته و درمان گردند.
/ک
ديابت يکي از مرموزترين بيماري‌هايي است که مي‌تواند بر عملکرد کلي بدن تاثير بگذارد. تاثيرات نامطلوب بيماري ديابت مي‌تواند به طور حاد يا مزمن باشد که هر کدام مشکلات خاص خود را دارند. در اين مقاله مي‌خواهيم با مشکلات مزمن يا طولاني‌مدت بيماري ديابت و تاثير آن بر بدن آشنا شويم. به همين دليل به سراغ دکتر ايرج خسرونيا، متخصص داخلي و عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشکي شهيد بهشتي رفته‌ايم تا با اين مشکلات بيشتر آشنا شويم و راهي براي آنها بيابيم.
عوارض طولاني‌مدت ديابت چطور بروز مي‌کنند؟
به همين دليل است که اغلب بيماران ديابت از گزگز و بي‌حسي اندام شاکي هستند؟
بله. شبکه پيچيده عصبي در سراسر بدن ما گسترده شده است و مغز را به عضلات، پوست و ساير اعضا مرتبط مي‌کند. قندخون بالا مي‌تواند به اين اعصاب ظريف آسيب بزند و توانايي پيام‌رساني آنها را تحت تاثير قرار دهد. اندام‌هاي تحتاني و اندام‌هاي فوقاني ممکن است دچار لغزش، گزگز يا احساس بي‌حسي شوند که به اين حالات نوروپاتي محيطي مي‌گويند. همچنين در طول زمان ممکن است فرد ديابتي احساس نواحي گرفتار را از دست بدهد و اين موضوع باعث قرار گرفتن در معرض احتمال بيشتر آسيب و عفونت شود.
آيا کنترل نکردن قندخون در فرد ديابتي روي جريان خون هم تاثير دارد؟
برخي اوقات با بيماران ديابتي هم مواجه مي‌شويم که پاي متورم و تغيير شکل يافته دارند. در اين باره هم توضيح مي‌دهيد؟
اين موضوع، مربوط به اعصاب مفصل موسوم به شارکو است. در اين اختلال استخوان‌هاي کوچک پا به تدريج يکپارچگي خود را از دست مي‌دهند و پاي فرد ديابتي متورم و دچار تغيير شکل شده و خيلي صاف مي‌شود. اگرچه اين اختلال موجب دردي مختصر مي‌شود ولي مي‌تواند فلج‌کننده باشد که خوشبختانه اين موضوع بين بيماران ديابتي فراگير نيست.
کنترل نکردن ديابت در طولاني مدت چه بلايي بر سر کليه‌ها مي‌آورد؟
چه توصيه‌اي براي بيماران مبتلا داريد؟
يکي از مشکلات شايعي که بيماران ديابتي از آن مي‌نالند، مشکلات چشمي است. نظر شما چيست؟
بيماري چشمي ديابت شامل رتينوپاتي (درگيري شبکيه) ديابتي است. عروق خوني نازک در پشت چشم (شبکيه) ممکن است توسط قندخون بالا آسيب ببيند و اختلالاتي از مشکلات جزيي بينايي تا کوري ايجاد کند. بعد از 20 سال از ابتلا به بيماري تقريبا هر فرد داراي ديابت نوع يک و شش نفر از هر ده بيمار مبتلا به ديابت نوع دو دچار درجاتي از آسيب چشمي مي‌شوند. همچنين اگر فردي به ديابت مبتلا باشد در معرض خطر ايجاد آب مرواريد و آب‌سياه نيز هست. بيماري چشمي نيز در مراحل اوليه اغلب نشانه‌اي توليد نمي‌کند تا اينکه کاملا پيشرفت نمايد. به اين منظور بيمار بايد به‌طور ساليانه توسط چشم‌پزشک بررسي شود تا مشکلات قبل از آسيب دايمي شناخته و درمان گردند.
سلامت قلب بيماران ديابتي را چه‌طور ارزيابي کنيد؟
بنابراين براي تضمين سلامت قلب چه توصيه‌اي داريد؟
پي نوشت ها :
*متخصص داخلي
منبع:www.salamat.com
/ک
