سلامت جسماني و تندرستي کودک

از ميان عواملي كه به كودك شما براي رسيدن به خود شكوفايي كمك مي كنند تندرستي از همه مهمتر است، زيرا به كودك كمك مي كند با قدرت بيشتري نسبت به وقتي كه سلامتي او مختل باشد، با مشكلات دست و پنجه نرم كند. عاري بودن از هر گونه نقص جسماني جدي كه كودك را در تلاشهاي خود زمين گير مي كند، يك امتياز است.
بيشتر ما آن گونه كه بايد متوجه تندرستي كودكان خود نيستيم، ولي اين موضوع نقش بسيار مهمي در رشد و تكامل آنها دارد. اين مساله را مي توان با نگاهي به آثار شايع عدم سلامتي دريافت. با وجود اينكه بيماريهاي معمول دوران كودكي به ندرت عوارض درازمدت يا دائمي بر رشد و تكامل كودك دارند، ولي يك بيماري شديد و طولاني، اگر همزمان با دوره اي از رشد سريع رخ دهد ممكن است سبب وقفه در اين روند شود.
اكثر كودكان در زمان بيماري غير فعال مي شوند و ممكن است عضلات بدن آنها، قسمتي از توان خود را از دست بدهند و به سادگي خسته شوند، بنابراين احتمال دارد رشد و تكامل كودك موقتا متوقف گردد.
بيماري تقريبا هميشه كودك را تحريك پذير مي كند و احتمال اينكه مضطرب شود و كج خلقي كند افزايش مي يابد. بيماري و نقاهت غالبا با محدوديت فعاليت همراه است و اين امر كودك را بسيار سرخورده مي كند تا جايي كه بعضي اوقات اعتماد به نفس خود را به عنوان يك فرد و نيز در ارتباط با ساير كودكان از دست مي دهد.
به طور كلي اين كه شما نسبت به بيماري جسمي فرزندتان واكنشي بيش از حد مثبت يا منفي نشان دهيد از جمله مراقبت و توجه بيش تر يا مواخذه و سرزنش، هر دو مي تواند عوارض منفي به جاي بگذارد.
در طول بيماري طولاني يا مكرر، كودك ممكن است آنقدر به توجه خاص شما به خودش عادت كند كه پس از بهبودي، حالت تهاجمي و طلبكارانه اي پيدا كند. اگر اين رفتار استمرار يابد مسلما بر رشد و تكامل او در همه زمينه ها و به ويژه در زمينه ارتباط با ديگران تاثير مي گذارد.
بيماري هاي مزمن، خصوصا مواردي مانند صرع و ديابت، در صورتي كه برخورد مناسبي با آنها نشود، عمدتا به خاطر اينكه سبب بي ثباتي عاطفي و گاهي احساسات منفي نيرومند مي شوند، ممكن است موانعي در رشد كودك ايجاد كند. اين بيماريها به اين دليل كه سبب وابستگي عاطفي به ساير اعضاي خانواده مي شوند مي توانند بر رشد استقلال در كودك اثر منفي بگذارند.

چگونه مي توانيد به كودك خود كمك كنيد؟
 

برخي از عوارض جسماني خاص مثل خستگي و كوفتگي بيش از حد، ممكن است كودك را تحريك پذير و ستيزه جو سازند. اين حالت قطعا بر واكنشهاي او و واكنش مردم نسبت به او تاثير مي گذارد. برنامه ريزي مناسب جهت انجام فعاليت هاي روزانه، بازي و استراحت كافي از وظايف اصلي والدين است. خستگي بيش از حد يا قرار گرفتن مكرر در محيطهاي پر تنش و دير خوابيدن ممكن است كودك را بيش از اندازه تحريك كند و به عصبيت وي منجر شود.
سوء تغذيه و نداشتن رژيم غذايي متعادل ممكن است سبب كاهش سطح انرژي شود كه نه تنها فعاليتهاي جسماني و خصوصياتي از قبيل كنجكاوي و ماجراجويي را كاهش مي دهد، بلكه قدرت، استقامت و در نتيجه شادابي و يادگيري را نيز كم مي كند. سوء تغذيه و فقدان توازن غذايي همچنين ممكن است سبب كمرويي، تحريك پذيري، افسردگي و رفتار ضد اجتماعي شود. بنابراين يكي از وظايف اصلي شما بعنوان مادر يا پدر اين است كه با دقت رژيم غذايي مناسب روزانه و هفتگي او را تنظيم كنيد و با نظارت مناسب مواد مغذي و انرژي مورد نياز براي رشد و فعاليتهاي او را فراهم كنيد.
يك ناراحتي جزئي مانند اگزما يا ساير بثورات پوستي مي تواند سبب تحريك و رنج جسماني كودك شود كه اين خود ممكن است باعث واكنشهاي احساسي افراطي، ناتواني در تمركز و فقدان اراده براي تعقيب يك موضوع تا به آخر يا انجام كامل كارها شود. توجه به سلامت كودك و استفاده از روشهاي مناسب درماني علاوه بر اينكه موانع رشدي او را از ميان برمي دارد بلكه نگرش مثبتي در مورد حفظ سلامت جسماني، مراجعه پزشكي و استفاده از داروها در وي ايجاد مي كند.
برخي از بيماريها يا نقص عضوهايي كه بطور معمول توسط سايرين قابل مشاهده است، ممكن است نگاه هاي ترحم انگيز را به سمت كودك جلب كند و در صورتيكه برخورد مناسب با وي صورت نگرفته باشد تاثيرات عمده اي در شكل گيري شخصيت وي در آينده خواهد داشت. اگر كودك شما به چنين بيماري مبتلاست، بهتر است با مشورت تخصصي بهترين روش برخورد با اين وضعيت را پيدا كنيد و علاوه بر سلامت جسماني، به سلامت رواني و روابط اجتماعي او نيز بها بدهيد.
منبع: www.ninisite.com
ae