درآمد موکب عيد همايون

درآمد موکب عيد همايون شاعر : انوري که بر صاحب مبارک باد و ميمون درآمد موکب عيد همايون ز مجدش ملک را کردند قانون سپهر مجد مجدالدين که شاهان کند گل را ز خون فتنه گلگون عدو بندي که کلکش در دهاده بغلطد گاه کينش مرگ در خون بکاهد وقت خشمش عمر در مرگ ازو حاسد چو ضحاک از فريدون ازو دشمن چو دارا از سکندر زهي آز از تو در نعمت چو قارون زهي جود از تو در قوت چو قارن نهيبش بر زبان آرد شبيخون عتابش بر زمين بارد صواعق مطيعان تو بيداران گردون...

شنبه، 28 اسفند 1389

تخمین زمان مطالعه:

موارد بیشتر برای شما

درآمد موکب عيد همايون

شاعر : انوري

که بر صاحب مبارک باد و ميمون		درآمد موکب عيد همايون
ز مجدش ملک را کردند قانون		سپهر مجد مجدالدين که شاهان
کند گل را ز خون فتنه گلگون		عدو بندي که کلکش در دهاده
بغلطد گاه کينش مرگ در خون		بکاهد وقت خشمش عمر در مرگ
ازو حاسد چو ضحاک از فريدون		ازو دشمن چو دارا از سکندر
زهي آز از تو در نعمت چو قارون		زهي جود از تو در قوت چو قارن
نهيبش بر زبان آرد شبيخون		عتابش بر زمين بارد صواعق
مطيعان تو بيداران گردون		اميران تو جباران گيتي
خلايق تشنه و دست تو جيحون		زمانه تيره و راي تو روشن
چرا را کشت امرت بر در چون		غلط را سوخت حکمت بر در سهو
يکي در آفرينش بيني افزون		چه عالي همتي يارب که هردم
نبستي وهم در والا و در دون		ندادي دل به دنيي و به عقبي
که بر ذات تو گشت اقبال مفتون		قضا تدبير دور چرخ مي‌کرد
که بر عرش تو شد اقبال مقرون		قدر ساز وجود دهر مي‌ساخت
نيابد از دو عالم نيم کانون		چو گيرد آتش خشم تو بالا
نبيند کس مگر محرور و مدفون		چو از تو بگذري نزديک آن قوم
غلام آلتي مولاي التون		چه خيزد آخر از قومي که هستند
در انگشت تو اين يک مشت مرهون		به مردي و مروت کي رسيدند
زبان رمح گردان خواند افسون		در آن موقف که از مصروع پيکار
به ايوان مسيح و جيش ذوالنون		رساند آتش کوشش حرارت
نمايد کوه کوه اطراف هامون		ز پشته پشته گشته ناظران را
همه ميدان کني جيحون و سيحون		ز اشک بيدل و خون دلاور
رخ رنگ مرا رنگ طبر خون		خداوندا ز مدح تست حاصل
بزرگي خواند شعر قافيه خون		شنيدستم که پيش تخت اعلي
در آخر کرد ذکر آب و صابون		نه بر وجهي که باشد رونق او
ربيع نطق را در ربع مسکون		جهان داند که معزولي نيابد
خرد را گوش درج در مکنون		هنوز از استماع شعر نيکوست
که افزون باشدش راوي موزون		سزاي افتخار آن شعر باشد
نمي‌گفته است حقي تا به‌اکنون		ز شعر باطل هر کس زبانم
مثلها شاهد از ليلي و مجنون		هميشه تا که حسن و عشق باشد
طعام دشمنانت باد طاعون		جناب دوستانت باد جنت
خزانت خرم و عهدت همايون		شبت فرخنده و روزت خجسته