مقبلي آنکه روز و شب ادبار

مقبلي آنکه روز و شب ادبار شاعر : انوري از سر و ريش او همي ريزد مقبلي آنکه روز و شب ادبار روح او از عروق بگريزد دست بر نبض هر کسي که نهاد درزمان بانگ مرگ برخيزد هر کجا کو نشست از پي طب اندر آن دارويي که آميزد ملک‌الموت کوفته دارد