کم عيالي سعادتيست که مرد

کم عيالي سعادتيست که مرد شاعر : انوري نرود جز براي خويش بدان کم عيالي سعادتيست که مرد جز عيال گران مدان به جهان مرد رد نيز بند تخته و غل نتواند شد از ميان به کران گرچه مردانگي به جهد کند تا ببيني دليل اين به عيان در کواکب نگاه کن به شگفت مي‌کند گرد آسمان جولان ماه تنهاست زين سبب شب و روز گاه در حوت و گاه در سرطان گاه باشد به شرق و گاه به غرب لاجرم والهست و سرگردان نعش مسکين که دختران دارد صعب کاريست اين عيال گران نه طلوعست...