هر زمان زين سبز گلشن رخت بيرون مي‌برم

هر زمان زين سبز گلشن رخت بيرون مي‌برم شاعر : خاقاني عالمي از عالم وحدت به کف مي‌آورم هر زمان زين سبز گلشن رخت بيرون مي‌برم طور آتش ني و در اوج انا الله مي‌پرم تخت و خاتم ني و کوس رب هب‌لي مي‌زنم هر چه نقد عقل مي‌يابم در آتش مي‌برم هرچه نقش نفس مي‌بينم به دريا مي‌دهم گه به قدر همت از شعري شعاري مي‌برم گه به حد منزل از سدره سريري مي‌کنم زاده‌ي شش روز را بر خوان يک شب مي‌خورم داده‌ي نه چرخ را در خرج يکدم مي‌نهم ورچه دهر از لاجورد آسمان کرد...