در کام صبح از ناف شب مشک است عمدا ريخته

در کام صبح از ناف شب مشک است عمدا ريخته شاعر : خاقاني گردون هزاران نرگسه از سقف مينا ريخته در کام صبح از ناف شب مشک است عمدا ريخته بر شب شبيخون ساخته، خونش به عمدا ريخته صبح است گل‌گون تاخته، شمشير بيرون آخته خون شب است اين بي‌گمان بر طاق خضرا ريخته کيمخت سبز آسمان، دارد اديم بي‌کران زهره شکاف افتاده شب، وز زهره صفرا ريخته صبح آمده زرين سلب، نوروز نوراهان طلب خون سياوشان نگر، بر خاک و خارا ريخته شب چاه بيژن بسته سر، مشرق گشاده زال زر مي‌شمع...