اي جهان داوري که دوران را

اي جهان داوري که دوران را شاعر : خاقاني عهد نامه‌ي بقا فرستادي اي جهان داوري که دوران را مدد از کبريا فرستادي وي کيان گوهري که کيوان را راه گير قضا فرستادي عزم...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

تخمین زمان مطالعه:

موارد بیشتر برای شما

اي جهان داوري که دوران را

شاعر : خاقاني

عهد نامه‌ي بقا فرستادي		اي جهان داوري که دوران را
مدد از کبريا فرستادي		وي کيان گوهري که کيوان را
راه گير قضا فرستادي		عزم را چند روزه ره به کمين
عدل را پيشوا فرستادي		پيش مهدي که پيشگاه هدي است
رفته را باز جا فرستادي		آب دين رفته بود از آتش کفر
به سلام سها فرستادي		وقت قدرت سهيل را ز يمن
به مصاف و غزا فرستادي		روز کين اژدهاي رايت را
در دم اژدها فرستادي		کرکسان را ز چرخ چون گنجشک
کوه را در هوا فرستادي		به سم کوه پيکران در رزم
آتش اندر وغا فرستادي		ز آب تيغ کيالواشيري
بيم نار بلا فرستادي		آخر نام خويش را بر چرخ
عرشيان را سنا فرستادي		از سنا برق آتش شمشير
دودش اندر سما فرستادي		شررش در کواکب افکندي
کامتحانش از دها فرستادي		کوه را زهره آب گشت وببست
که ثنا را جزا فرستادي		زهره‌ي آب گشته‌ي کوه است
که به خلق خدا فرستادي		ني ني آن زر ز نور خلق تو زاد
هم به خورشيد وا فرستادي		هرچه خورشيد زاده بود از خاک
گنج خاقان عطا فرستادي		اعظم اسپهبدا به خاقاني
حله‌ها بر ملا فرستادي		بدره‌ها دادي از نهان و کنون
قلزمي از سخا فرستادي		چشمه‌ها راندي از مکارم و باز
مهر و مه بر قفا فرستادي		اسماني که اختران دادي
به رهي بارها فرستادي		هر زري کافتاب زاد از کان
نقد کان را فنا فرستادي		پس ازين آفتاب بخشي از آنک
که مثال رضا فرستادي		پارم امسال شد به سعي عطات
خط حرز و شفا فرستادي		جان مصروع شوق را ز مثال
از قبولم لوا فرستادي		چو سه حرف ميانه‌ي نامت
که دميش از صبا فرستادي		خاطرم مريمي است حامل بکر
صد هزارش دوا فرستادي		مريمي کش هزار و يک درد است
کشته را خون بها فرستادي		من به جان کشته‌ي هواي توام
تو دو چندان مرا فرستادي		خون بها گر هزار دينار است
من شدم زنده تا فرستادي		زين صلت کو قصاص کشتن راست
که مرا کيميا فرستادي		گنج عرشي گشايمت به زبان
تا مرا توتيا فرستادي		همه دزدان گنج من کورند
که صلت چون نيا فرستادي		من نيايش‌گر نياي توام
نه به قدر ثنا فرستادي		بخشش تو به قدر همت توست
که سزا را سزا فرستادي		هم‌چنين بخش تا چنين گويند
کاين عطيت به ما فرستادي		فضل و فطنت سپاس‌دار تو اند
کاين همه زر چرا فرستادي		نشنوي آنکه حاسدان گويند
که به مردم گيا فرستادي		نفخه‌ي روح اول البشر است
به لبي ناشتا فرستادي		سال قحط انگبين و شير بهشت
پيل بالا نوا فرستادي		ماه دي کرم پيله را از قوت
در بن چه ضيا فرستادي		کرم شب‌تاب را شب يلدا
ز ابر همت نما فرستادي		در سراب وحش به نيلوفر
در زمستان قبا فرستادي		شاه‌باز کلاه گمشده را
کاين نکوئي کجا فرستادي		بد نکردي و خود نکو داني
داني احسان که را فرستادي		دانم از جان که را ستودم و باز
بر سر بيد پا فرستادي		افسر زر چو شاه دابشليم
گنج بي‌منتها فرستادي		ثاني اسکندري، ارسطو را
زر و فر و بها فرستادي		شاه نعمان کفي و نابغه را
خلعه چون مصطفا فرستادي		مصطفي دولتا سوي حسان
هديه چون مرتضي فرستادي		مرتضي صولتا سوي قنبر
که کليد دعا فرستادي		برگشايم در فلک به دعات
تاج عز و علا فرستادي		باش تاج کيان که بر سر چرخ
که در او درد مردمي يابي		نيک مردي کجاست خاقاني
دانه پرورد مردمي يابي		نيست مرغي که حوصله‌ش به جهان
که در او مرد مردمي يابي		خود جهان مخنث آن کس نيست
ور نکردي خاطر او نور پيوند آمدي		طبع روشن داشت خاقاني حوادث تيره کرد
از خزانه‌ي غيب لفظش وحي مانند آمدي		گر کليد خاطرش نشکستي اندر قفل غم
نخل مومين را رطب شيرين تر از قند آمدي		گر به اول نستندندي اصل شيريني ز موم
تا ز سگان خلق شير شرزه نجويي		بس کن خاقانيا ز مدحت دونان
ز آب خضر کام مار گرزه نشويي		تا به چنين لفظ نام سفله نراني
نذر کن اکنون که بيش هرزه نگويي		هر زه واحسنت هرزه بود که گفتي
مدد مي‌دهم تا تو تاثير بيني		ز آب سخن بحر ارجيش را من
چو من آمدستم صدف گير بيني		ازين بحر ماهي گرفتندي اکنون
کز سر سودا خرد را در سر آرد خيرگي		بس کن از سوداي خوبان داشتن خاقانيا
کز برون سو روشني دارد درون سو تيرگي		صورت خوبان به معني چون ببيني آينه است

اي جهان داوري که دوران را

مقالات مرتبط

تازه های مقالات

بیشترین بازدید هفته