اي کرده ز نور راي تو دريوزه

اي کرده ز نور راي تو دريوزه شاعر : خاقاني از قرص منير راي تو هر روزه اي کرده ز نور راي تو دريوزه هرچه آمده زير خاتم فيروزه در زير نگين جودت آورده فلک کز بام سپهر ملک بيرون شد ماه خاقاني و روي دل به ديوار سياه برگشت جهان چو شاه در گشت از گاه در گشت فلک چو بخت برگشت از شاه ده چيز برون کن از ميان سينه خواهي که شود دل تو چون آئينه بغض و حسد و کبر و ريا و کينه حرص و دغل و بخل و حرام و غيبت انگشت شد انگشت و قلم ز آتش آه خاقاني را بي‌قلم...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

تخمین زمان مطالعه:

شعروادب دیوان اشعار خاقانی اشعار خاقانی

موارد بیشتر برای شما

اي کرده ز نور راي تو دريوزه

اي کرده ز نور راي تو دريوزه

اي کرده ز نور راي تو دريوزه

شاعر : خاقاني

از قرص منير راي تو هر روزه		اي کرده ز نور راي تو دريوزه
هرچه آمده زير خاتم فيروزه		در زير نگين جودت آورده فلک
کز بام سپهر ملک بيرون شد ماه		خاقاني و روي دل به ديوار سياه
برگشت جهان چو شاه در گشت از گاه		در گشت فلک چو بخت برگشت از شاه
ده چيز برون کن از ميان سينه		خواهي که شود دل تو چون آئينه
بغض و حسد و کبر و ريا و کينه		حرص و دغل و بخل و حرام و غيبت
انگشت شد انگشت و قلم ز آتش آه		خاقاني را بي‌قلم کاتب شاه
بگريست قلم‌وار به خوناب سياه		هم بي‌قلمش کاتب گردون صد راه
ديديم به تحقيق در اين ديه از ده		ياران جهان را همه از که تا مه
دارند ولي نيند خال ز گره		با همدگر اختلاط چون بند قبا
بر بسته نقاب و نو چنين باشد ماه		ديدم به ره آن مه خود و عيد سپاه
ديدم رخ او روزه گشودم در راه		در روزه مرا بيست و ششم بود از ماه
مي دوست به هر حال و خرد دشمن به		در تيرگي حال من روشن به
در دست تو آن رکاب مرد افکن به		اکنون که عنان عمر در دست تو نيست
ديوانه‌ي تو پري و گمراه تو مه		اي از پري و ماه نکوتر صد ره
مردم به کسي چنين کند؟ لا والله		از من چو پري هوش ربودي ناگه
سياره‌ي اشک ريخت صد دلو آن ماه		دي صبح دمان چو رفت سياره به راه
شد يوسف مشکين رسن سيمين چاه		روز از دم گرگ تا برآمد ناگاه
شب‌هاي فراقت چه دراز آمد آه		گفتم پس از آن روز وصال اي دلخواه
شب روز وصال است که گرديده سياه		گفتا شب را در اين درازي چه گناه
بر عارض تو فکند مشکين سايه		تا زلف تو بر بست به رخ پيرايه
شير تو که داده است، که بودت دايه؟		اي حور جنان تو پيش من راست بگو
عيش و طرب از نزد رهي آواره		اي گشته دلم در غم تو صد پاره
شيران جهان چو روبهان بيچاره		من خود که بوم؟ کشته‌اي اندر غم تو
از خدمت تو وصل کنم دريوزه		اي با تو مرا دوستي سي روزه
اي جان جهان سبک کشيدي موزه		گفتي که چرا تو آب را ناديده
همچون دل من هزار دل سوخته‌اي		تا آتش عشق را برافروخته‌اي
کز بهر دل آتشين قبا دوخته‌اي		اين جور و جفا تو از که آموخته‌اي
نه دين به نوا داري و نه عقل به جاي		خاقاني اگر به آرزو داري راي
دين از زر گل پرست خار اندر پاي		عقل از مي همچو لعل سنگ اندر بر
چون اسب تو سم فکند در ره تو که‌اي؟		چون مرغ دلت پريد ناگه تو که‌اي؟
چون عاريه باز دادي آنگه تو که‌اي؟		بر تو ز وجود عاريت نام کسي است
اي برده مرا آتش تو آب از روي		بر سر کنم از عشق تو خاک همه کوي
تو لايق عشق من چناني که مگوي		من عاشق زار تو چنانم که مپرس
هان تا ز پي جاه، چو دونان ندوي		خاقاني اگر در کف همت گروي
آن به که پياده باشي و راست روي		فرزين مشو اي حکيم تا کژ نشوي
تا داد فلک به آخرم دلداري		يک نيمه ز عمر شد به هر تيماري
تا عمر به نستدي ندادي ياري		بر من فلکا تو را چه منت؟ باري
کو تيغ که غسل‌ها توان کرد بدوي		نفسم جنب غرامت است اي دلجوي
يک راه ز من جنابت نفس بشوي		جلاد منا!به آب آن تيغ دو روي
گاهي که شود دچار با مسکيني		اي يافته از فضل خدا تمکيني
از جود رساني به دلش تسکيني		بايد که نوازشي بيابد از تو
منزل به فلک برآورد چون ماهي		خاک ار ز رخت نور برد گه گاهي
بالا به زمين فروبرد چون چاهي		ور سرو به قامتت رسد يک راهي
کز کبر به جائي نرسيده است کسي		از کبر مدار در دل خود هوسي
تا صيد کني هزار دل هر نفسي		چون زلف بتان شکستگي پيدا کن
پس نام زنان را به زبان چون راندي		خاقاني اگر پند حکيمان خواندي
چون تخم غلام‌بارگي بفشاندي		اي خواجه به بند زن چرا درماندي
جان تو و قطره‌ي مي قطربلي		چون مجلس عيش سازي استاد علي
يحيي‌بن معاذي و معاذ جبلي		چون باز به طاعت آئي از پاک دلي
جان باز چو پروانه بدم شيفته راي		تا بود جواني آتش جان افزاي
خاکستر و خاک ماند از آن هر دو بجاي		مرد آتش و اوفتاد پروانه ز پاي
در ره چو پياده هفت مسکن داري		خاقاني اگر بسيج رفتن داري
در راه بسي سپاه رهزن داري		فرزين نتواني شدن انديشم از آنک
بر هر در ديري زده دارد داري		ترسا صنمي کز پي هر غم‌خواري
يک موي کزو ببستمي زناري		ز آن زلف صليب شکل دادي باري
کارم همه ناساز شد از بي‌ياري		عمرم همه ناکام شد از بيکاري
وي چرخ مگر تو عمر من باز آري		اي يار مگر تو کار من بگذاري
روباه صفت به حيله سازي سازي		تا کي به هوس چون سگ تازي تازي
ترسم که همه عمر به بازي بازي		از لهو و لعب نه‌اي دمي واقف خويش
ز آن خوشتري اي شوخ زبان دان که بدي		آن سنگ‌دلي و سيم دندان که بدي
در خون مني هزار چندان که بدي		در کار توام هزار چندان که بدم
کو طلبد به نجويد راهي		خاقاني را طعنه زني هرگاهي
از پس نه ماه نزايد ماهي		حقه‌ي مرجان نشود هر ماهي
تا داد دلي بخواهم از دل‌خواهي		گر يک دو نفس بدزدم اندر ماهي
از غم رصدي نشانده بر هر راهي		بيني فلک انگيخته لشکرگاهي
کبکي و ز دراج خوش آوازتري		از بلبل گل پرست خوش سازتري
وز قمري نغز گوي طنازتري		در حسن ز طاووس سرافرازتري
افکنده در آن دو زلف چوگاني گوي		من بودم و آن نگار روحاني روي
من در حرم وصال سبحاني گوي		خصمان به در ايستاده خاقاني جوي
خون شد دل و اشک آتشي سيمابي		از گردون بر نتابم اين بي‌آبي
آتش فکنم در فلک دولابي		روزي به سرشک و ناله‌ي چون دولاب
ابخاز نشين گشتم و گرجي کويي		از عشق صليب موي رومي رويي
شد موي زبانم و زبان هر مويي		از بس که بگفتمش که مويي مويي
يارانت خسند با خسان چون سازي		خاقاني اگر شيوه‌ي عشق آغازي
چندان مژه برزن که برون اندازي		تو چشمي اگر در تو خسي آويزد
ديدار بتان نوحه‌گري ارزد؟ ني		تيمار جهان غصه خوري ارزد؟ ني
فرزين شدنش نگون سري ارزد؟ ني		بيچاره پياده را که فرزين گردد
کز بنده شنوده باشي از روح افزاي		گر کشتنيم چنان کش از بهر خداي
مستم کن و آنگه رگ جانم بگشاي		زان ميگون لب و زان مژه‌ي جان فرساي
ناخن چو فلک، عرق چو کوکب بيني		هر نيمه شبم تبم مرتب بيني
از تب خالم آبله بر لب بين		هر چاشتگهم کوفته‌ي تب بيني
گمره نيمي گر به درت بگذرمي		بيدل نيمي گر به رخت بنگرمي
گر درخورمي تو را چرا غم خورمي		غمخوار توام کاش تو را درخورمي
دادي لقبم هماي گيتي آراي		سيمرغ وصالي اي بت عالي راي
تو نيز چو سيمرغ به کس رخ منماي		من فارغم از دانه‌ي هرکس چو هماي
نازت برمي گرنه چنين کافريي		خاک شومي گرنه چنين خون خوريي
زين ديده بران ديده گرامي‌تريي		گر با دل من به دوستي درخوريي
هم نيش به جان او چو جراره زني		خاقاني را هميشه بيغاره زني
صد شعله بر اين دل دوصد پاره زني		اندر غم تو دلم دو صد پاره شده است
جان پيش کشم چرا که جانان مني		امروز به خشک جان تو مهمان مني
دردت بکشم بيا که درمان مني		پيشت به دمي ز درد تو خواهم مرد
جان را به وداع کوتهي روي بنماي		از شهر تو رفت خواهم اي شهرآراي
دل را به تو و تو را سپردم به خداي		از جور تو در سفر بيفشردم پاي
آسيمه دلم چو گوي ميدان داري		روزي که سر زلف چو چوگان داري
آفاق به چشم من چو زندان داري		آن شب که همي راي به هجران داري
در جام طرب باده‌ي دلکش داري		شب‌هاي سده زلف مغان‌فش داري
تا زلف چليپا و رخ آتش داري		تو خود همه ساله سده‌ي خوش داري
جادو صفتي گرچه به ثعبان ماني		اي زلف بتم عقرب مه جولاني
دوزخ چه نهي در جگر خاقاني		آخر نه بهشت حسن را رضواني
از وسعت او دل جهان تنگ شدي		راهي که در او خنگ فلک لنگ شدي
هر گامي مرا هزار فرسنگ شدي		در خدمت وصل تو روا داشتمي
در سرزدگي مگر کله دار آيي		خاقاني اگر سر زده‌ي يار آيي
کر گمشدگي مگر پديدار آيي		ميکوش که گم کرده‌ي دلدار آيي
غمگين دل من به ياد خود شاد کني		در مجلس باده گر مرا ياد کني
وز بندگي و محنتم آزاد کني		بيداد به يکسو نهي و داد کني
رويت زده پنج نوبت نيکويي		سلطاني و طغراي تو نيکو رويي
کو خاک تو و تو آفتاب اويي		در خاقاني نظر کن از دل جويي
با تو ز غم آزاد و تو را بنده‌امي		گر من نه به دل داغ برافکنده‌امي
رد پاي تو کشته و به تو زنده‌امي		ور من نه ز دست چرخ پر کنده‌امي
مرغ تو بپرد از نشيمن روزي		دود تو برون شود ز روزن روزي
غمخوار توام غمان من من دانم		گيرم که به کام دوست باشي دو سه سال
تو ساز جفا داري و من سوز وفا		خون‌خوار مني زيان من من دانم
ديوانه‌ي چنبري هلال تو منم		آن تو تو داني، آن من من دانم
نيلوفر خورشيد جمال تو منم		پروانه‌ي عنبري مثال تو منم
در خواب شوم روي تو تصوير کنم		خاکستر آتش خيال تو منم
گر هر دو جهان خواهي و جان و دل و دين		بيدار شوم وصل تو تعبير کنم
دود افکن را بگو که بس نالانم		بر هر دو و هر سه چار تکبير کنم
بر من بدلي کرد به دل جانانم		دودي بر شد که دودگين شد جانم
اي کرده تن و جان مرا مسکن غم		دل گرداني مکن که سرگردانم
تا پاي مرا کشيد در دامن غم		در باغ دلم شکفته شد سوسن غم
روز از پي هجر تو بفرسود دلم		غم دشمن من شده است و من دشمن غم
بس روز که چون روز روان بود دلم		شب در پي روز وصل نغنود دلم
هر روز در آب ديده‌اش مي‌يابم		تا با تو شب شبي بياسود دلم
هرچند که بر آتش عشقت آبم		شد ز آتش و آب صبر برده خوابم
گردون قفسي است سبز پرچشمه چو دام		در عشق چو آب پاک و آتش نابم
ديري است در اين قفس نديده است ايام		مرغان همه زين قفس پريدند مدام
گر هيچ به بندگيت درخور باشم		يک مرغ چو من هماي خاقاني نام
شروان ز پي تو کعبه شد جان مرا		در شهر تو سال و مه مجاور باشم
گفتي بروم، مرو به غم منشانم		گر برگردم ز کعبه کافر باشم
جانم به لب آمده است و من مي‌دانم		تا دست به جان درنکند هجرانم
اي سلسله‌ي زلف تو يکسر جنبان		هان تا نروي تا نه برآيد جانم
دارم سر آنکه با تو در بازم جان		ديوانه شدم سلسله کمتر جنبان
تا بر هدف فلک زدم تير سخن		گر هست سر منت سري در جنبان
طعم سخنم همچو عسل خواهد بود		از حلقه گسسته گشت زنجير سخن
خاقاني را که هست سلطان سخن		طبعم چو شکر فکند در شير سخن
امروز چنان نمود برهان سخن		صد لعل فزون نهاد در کان سخن
خاقاني اگر ز خود نهي گام برون		کز جمله ربود گو ز ميدان سخن
تا يک نفست آمدن از کام برون		مهره‌ات شود از ششدر ايام برون
بيداد براين تنگدل آخر بس کن		مرغ تو پريده باشد از دام برون
از خيره کشيت سنگ بر من بگريست		اي ظالم ده رنگ دل آخر بس کن
بس کور دل است اين فلک بي‌سر و بن		اي خيره‌کش سنگ‌دل آخر بس کن
خاقاني اگر مميزي عرضه مکن		زان کم نگرد به صورت آراي سخن
خاقاني ازين چرخ سيه کاسه‌ي دون		آن يوسف تازه را بر اين گرگ کهن
از چشم و دلي چو ديگ گرمابه کنون		چوني تو در اين گلخن خاکسترگون
اي دوست به ماتم چه نشيني چندين		کتش ز درون داري و آب از بيرون
زين ماتم کاندروني اي شمع زمين		کز ماتم تو شديم با مرگ قرين
گاهي که کني عهد و وفا با ياران		چون برخيزي به ماتم ما بنشين
بي‌شکر خدا مباش هرگز نفسي		زنهار وفاي عهد خود واجب دان
اي دل چو فسرده‌اي غمي پيدا کن		تا بر تو شود ابر کرم‌ها باران
خواهي که به ملک دل سليمان باشي		وي غنچه تو داغ ستمي پيدا کن
دل خون شد و آتش زده دارم ز درون		از صافي سينه خاتمي پيدا کن
مي آتش و خون است فرو ريزم خون		پيش آرميي چو خون که هست آتش‌گون
تا گشت سر کوي مغان منزل من		آتش به سر آتش و خون بر سر خون
بر غم چه نهم تهمت بيهوده که هست		حل گشت به يمن عشق هر مشکل من
در کوي تو خاطري نديدم محزون		پيمانه‌ي پر باده‌ي حسرت دل من
ساقي سر گرم باده، مطرب خواهند		زاهد از عقل شاد و عاشق ز جنون
شد باغ ز شمع گل رعنا روشن		کل حزب بما لديهم فرحون
از پرتو روي آتشين رخساري		وز مشعل لاله گشت صحرا روشن
تا بشنودم کاهوي شيرافکن من		گرديد چراغ ديده‌ي ما روشن
حقا و به جان او که جان در تن من		ماتم زده شد چون دل بي‌مسکن من
تا رخت بيفکند به صحرا دل من		بنشست به ماتم دل روشن من
يک موي نماند از اجل تا دل من		سرمايه زيان کرد ز سودا دل من
خاقاني اگر توئي ز صافي نفسان		القصه بطولها دريغا دل من
زيرا که چو بر گردن آزاد کسان		بر گردن کس دست به سيلي مرسان
اي روي تو محراب دل غمناکان		شمشير رسد به که رسد دست خسان
روزي که روند سوي جنت پاکان		وي دست تو سرمايه بر سر خاکان
خاقاني از اول که دمي داشت فزون		جز تو که کند شفاعت بي‌باکان
از مجلس خاص خاصگان است اکنون		مي‌بود درون پرده چون پرده درون
مجلس ز مي دو ساله گردد روشن		چون خلعه درون در و چون حلقه برون
پژمرده بود گل قدح بي مي ناب		چشم طرب از پياله گردد روشن
ماها دلم از وصال پر نور بکن		از آب چراغ لاله گردد روشن
اي يوسف وقت جنگ را دور بکن		ميلي سوي اين خاطر رنجور بکن
پيداست که سوداي تو دارم ز نهان		گرگ آشتيي با من مهجور بکن
دارم سر آنکه با تو در بازم سر		صفرا مکن اين آتش سودا بنشان
تيغ از تو و لبيک نهاني از من		گر هست سر منت سري در جنبان
گر دل دهدت که جان ستاني از من		زخم از تو و تسليم جواني از من
گر خاک ز من به اشک خون پالودن		از تو سر تيغ و جان فشاني از من
زينسان که فراق خواهدم فرسودن		ناليد، منال کو گه آسودن
چون زندگي آفت است جانم گم کن		بر خاک ز من سايه نخواهد بودن
چون بي‌تو سر و پاي جهان نيست پديد		چون سايه حجاب است نشانم گم کن
خاقاني اگرچه دارد از درد نهان		بر زن سر غمزه و جهانم گم کن
اينک سوي وصل تو فرستاد اي جان		جان خسته و ديده غرقه و دل بريان
امروز به حالي است ز سودا دل من		جان تحفه و ديده مژده و دل قربان
در پاي تو کشته گشت عمدا دل من		ترسم نکشد بي‌تو به فردا دل من
خاقاني را غم نو و درد کهن		شد کار دل از دست، دريغا دل من
تا من به تو زنده‌ام به دل کس نکنم		آورد بدين يک نفس و نيم سخن
خاقاني اگر کسي جفا دارد خو		چون من رفتم تو هرچه خواهي ميکن
آن کن به جهانيان ز کردار نکو		پاداشن او وفا کن و باز مگو
خاقاني ازين کوچه‌ي بيداد برو		گر با تو کند جهان نيازاري ازو
جاني ز فلک يافته‌ي بند تو اوست		تسليم کن اين غمکده را شاد برو
کو آن مي ديرسال زودافکن تو		جان را به فلک باز ده آزاد برو
ميخانه مقام من به و مسکن تو		محراب دل من ز حيات تن تو
خود را به سفر بيازمودم بي‌تو		خم بر سر من، سبوي در گردن تو
هم آتش غم به دست سودم بي‌تو		جان کاستم و عنا فزودم بي‌تو
اي راحت سينه، سينه رنجور از تو		هم سوده‌ي پاي هجر بودم بي‌تو
با دشمن من ساخته‌اي دور از من		وي قبله‌ي ديده، ديده مهجور از تو
اي شاه بتان، بتان چون من بنده‌ي تو		با دوري تو سوخته‌ام دور از تو
تو بادي و من خاک سر افکنده‌ي تو		در گريه‌ي تلخم از شکرخنده‌ي تو
کردم به قمار دل دو عالم به گرو		چون تند شوي شوم پراکنده‌ي تو
ماندم همه و نماند چيزي با من		تن نيز به دستخون سپردم به گرو
اي چشم بد آمده ميان من و تو		من ماندم و نيم جان و يکدم به گرو
از نطق فروبست زبان من و تو		داده به کف هجر عنان من و تو
دل هرچه کند عشق فزون آيد از او		من دانم و تو درد نهان من و تو
شايد که سرشک خون برون آيد از او		شد سوخته بوي صبر چون آيد از او
تب کرد اثر در رخ و در غبغب تو		کان رنگ بزد که بوي خون آيد از او
چون هست فسون عيسي اندر لب تو		مه زرد شد اندر شکن عقرب تو
کو عمر؟ که داد عيش بستانم از او		افسون لبت چون نجهاند تب تو
کو يار؟ که گر پاي خيالش به مثل		کو وصل؟ که درد هجر بنشانم از او
صد ساله ره است از طلب من تا تو		بر ديده نهد ديده نگرانم از او
جاني به سه بوسه شرط کردم با تو		در باديه‌ي طلب من آيم يا تو
هر روز بود تو را جفايي نو نو		شرطي به غلط نرفت ها من، ها تو
يک ذره ز نيکيت نديدم همه عمر		تا جامه‌ي صبر من بدرد جو جو
چشمم به گل است و مرغ دستان زن تو		بيرحم کسي تو آزمودم، رو رو
زين پس من و صحراي دل روشن تو		ميلم به مي است و رطل مرد افکن تو
گفتي که تو را شوم مدار انديشه		من چون تو و تو چون من و من بي من تو
کو صبر و چه دل کانکه دلش مي‌گوئي		دل خوش کن و بر صبر گمار انديشه
صبح است شراب صبح پرتو در ده		يک قطره‌ي خون است و هزار انديشه
گر پير کهن کهن خورد، رو در ده		زو هر جو جوهري است، جو جو در ده
خاقاني عمر گم شد، آوازش ده		خاقاني نو رسيده را نو در ده
جان را که تو راست از فلک عاريتي		دل هم به شکست مي‌رود، سازش ده
خاقاني را خون دل رز در ده		منت مپذير، عاريت بازش ده
آن آب دل افروز دل رز در ده		دل سوخته را خام روان پز در ده
آن آب دل افروز دل رز در ده		صافي شده را درد زبان گز در ده

ارسال نظر

با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.

متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.

مقالات مرتبط

سر به عدم درنه و ياران طلب

سر به عدم درنه و ياران طلب

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

درد زده است جان من ميوه‌ي جان من کجا

درد زده است جان من ميوه‌ي جان من کجا

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

زين سپس خال بتان بس حجرالاسود من

زين سپس خال بتان بس حجرالاسود من

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

اري في‌النوم ما طالت نواها

اري في‌النوم ما طالت نواها

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

اي پار دوست بوده و امسال آشنا

اي پار دوست بوده و امسال آشنا

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

گرنه عشق او قضاي آسمانستي مرا

گرنه عشق او قضاي آسمانستي مرا

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

بر سر کرشمه از دل خبري فرست ما را

بر سر کرشمه از دل خبري فرست ما را

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

به زبان چرب جانا بنواز جان ما را

به زبان چرب جانا بنواز جان ما را

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

ز خاک کوي تو هر خار سوسني است مرا

ز خاک کوي تو هر خار سوسني است مرا

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

رفتم به راه صفت ديدم به کوي صفا

رفتم به راه صفت ديدم به کوي صفا

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

تازه های مقالات

توصیه‌های ویژه مقام معظم رهبری برای پیروزی جبهه مقاومت

تمثیلات و مصادیق قرآنی صهیونیسم

اصول و قواعد دوازده گانه خوشنویسی

5 ابزار ضروری برای زنده ماندن در صعودهای زمستانی

تحصیل در آلمان: فرصتی برای ساختن آینده‌ای بهتر

تحصیل پزشکی و دندانپزشکی در ترکیه: راهنمای کامل برای متقاضیان ایرانی

بوستان موش‌ها و تاثیر آن در ترک و درمان اعتیاد

خوشنویسی در جهان اسلام

سامری‌های منافق در جامعه امروز

پیوند خوشنویسی در هنرهای مختلف

بیشترین بازدید هفته

دلنوشته‌هایی به مناسبت هفته بسیج

داستان های کوتاه از پیامبر اکرم (ص)

خلاصه ای از زندگی مولانا

اقدامات مهم و اورژانسی پس از چنگ زدن گربه

نحوه خواندن نماز والدین

زنگ اشغال برای برخی تماس گیرندگان

نماز استغاثه امام زمان (عج) را چگونه بخوانیم؟

اهل سنت چگونه نماز می خوانند؟

چگونه تعداد پروتون‎ها، نوترون‎ها و الکترون‎ها را تشخیص دهیم؟

پیش شماره شهر های استان تهران

موارد بیشتر برای شما

روایت یک خبرنگار | قلب تپنده مقاومت

روایت یک خبرنگار | قلب تپنده مقاومت

تصاویری از لحظه انفجار معدن گنجه رودبار

تصاویری از لحظه انفجار معدن گنجه رودبار

شگفتانه جدید حزب‌الله لبنان منتشر شد

شگفتانه جدید حزب‌الله لبنان منتشر شد

رزمایش مشترک ایران و جمهوری آذربایجان

رزمایش مشترک ایران و جمهوری آذربایجان

اولین پیوند رباتیک ریه در دنیا

اولین پیوند رباتیک ریه در دنیا

حملات موشکی سرایاالقدس به سمت منطقه "کفار عزه" غزه

حملات موشکی سرایاالقدس به سمت منطقه "کفار عزه" غزه

سخنگوی دولت: فیلترینگ به اهداف خود نرسید

سخنگوی دولت: فیلترینگ به اهداف خود نرسید

حاشیه‌های دیدار بسیجیان با رهبر انقلاب

حاشیه‌های دیدار بسیجیان با رهبر انقلاب

سرودخوانی دسته جمعی بسیجیان در دیدار با رهبر انقلاب

سرودخوانی دسته جمعی بسیجیان در دیدار با رهبر انقلاب

۵ گل تماشایی مارادونا در جام‌های جهانی

۵ گل تماشایی مارادونا در جام‌های جهانی

صورت خونین امید عالیشاه پس از برخورد شدید با بازیکن الریان

صورت خونین امید عالیشاه پس از برخورد شدید با بازیکن الریان

خلاصه دیدار الریان قطر ۱ - ۱ پرسپولیس

خلاصه دیدار الریان قطر ۱ - ۱ پرسپولیس

خلاصه دیدار استقلال ۰-۰ پاختاکور

خلاصه دیدار استقلال ۰-۰ پاختاکور

بیانات رهبر انقلاب در دیدار بسیجیان

بیانات رهبر انقلاب در دیدار بسیجیان

نگاه رئیس قوه قضاییه به گرانی و تاثیر آن بر امنیت روانی مردم

نگاه رئیس قوه قضاییه به گرانی و تاثیر آن بر امنیت روانی مردم