منزل ار يار قرينست چه دوزخ چه بهشت شاعر : خواجوي کرماني سجده گه گر بنيازست چه مسجد چه کنشت منزل ار يار قرينست چه دوزخ چه بهشت رهزن خاطر عشاق چه زيبا و چه زشت جاي آسايش مشتاق چه هامون و چه کوه عشق در طينت آدم نه به بازيچه سرشت عشقبازي نه ببازيست که دانندهي غيب ساکن دير مغانم بخرابات نهشت تا چه کردم که ز بدنامي و رسوائي من قالبم سوخته و گل شده از خون همه خشت گر سر تربت من بازگشائي بيني همچو رخسار تو دهقان به چمن لاله نکشت همچو بالاي تو...