شکر تنگ تو تنگ شکر آمد

شکر تنگ تو تنگ شکر آمد شاعر : خواجوي کرماني حلقه‌ي لعل تو درج گهر آمد شکر تنگ تو تنگ شکر آمد بشکر خنده‌ي شيرين چو در آمد لبت از تنگ شکر شور برآورد قامت خويشتنم در نظر آمد چونظر در خم ابروي تو کردم سيلم از خون جگر برکمر آمد چون ز عشق کمرت کوه گرفتم همه گويند که عمرت بسرآمد گردمي بر سر بالين من آئي عاقبت کام من خسته برآمد کامم اين بود که جان برتو فشانم گر چه پيکان غمش بر جگر آمد خواجو آن نيست که از درد بنالد ...