آفتابست يا ستاره‌ي بام

آفتابست يا ستاره‌ي بام شاعر : خواجوي کرماني که پديد آمد از کناره‌ي بام آفتابست يا ستاره‌ي بام شام بر نيمروز و چين در شام ماه در عقرب و قصب برماه طمع دانه افکند در دام نام خالش مبر که وحشي را آتش دل بب آتش فام خيز تا مي خوريم و بنشانيم جامه‌ي جان به آب ديده‌ي جام باده پيش آر تا فرو شوئيم پخته در جوش و ما بدينسان خام مي جوشيده خور که حيف بود کاين صفت نبود از خواص و عوام عاقلان سر عشق نشناسند چکند خاص با تقلب عام عشق عامست و...
چهارشنبه، 3 فروردين 1390
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
آفتابست يا ستاره‌ي بام
آفتابست يا ستاره‌ي بام
آفتابست يا ستاره‌ي بام

شاعر : خواجوي کرماني

که پديد آمد از کناره‌ي بامآفتابست يا ستاره‌ي بام
شام بر نيمروز و چين در شامماه در عقرب و قصب برماه
طمع دانه افکند در دامنام خالش مبر که وحشي را
آتش دل بب آتش فامخيز تا مي خوريم و بنشانيم
جامه‌ي جان به آب ديده‌ي جامباده پيش آر تا فرو شوئيم
پخته در جوش و ما بدينسان خاممي جوشيده خور که حيف بود
کاين صفت نبود از خواص و عوامعاقلان سر عشق نشناسند
چکند خاص با تقلب عامعشق عامست و عقل خاص وليک
مه فرو رفت مي بيار غلامشمع مجلس نشست خيز نديم
دوستانرا مدار دشمن کامدشمنانرا بکام دوست مخواه
که سهيلست يا سپيده‌ي بامچون برآيي ببام پندارند
نيست در عاشقي هنوز تمامبا رخت هر که ماه مي‌طلبد
ناتراشيده‌ئيست بي اندامسرو با اعتدال قامت تو
اگر از عاشقان برآيد نامنام خواجو مبر که ننگ بود


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مقالات مرتبط