روزگاري روي در روي نگاري داشتم

روزگاري روي در روي نگاري داشتم شاعر : خواجوي کرماني راستي را با رخش خوش روزگاري داشتم روزگاري روي در روي نگاري داشتم زانکه در بستان عشرت نوبهاري داشتم همچو بلبل مي‌خروشيدم بفصل نوبهار کز ميان قلزم محنت کناري داشتم خوف غرقابم نبود و بيم موج از بهرآنک چون بميدان زان صفت چابک سواري داشتم از کمين سازان کسي نگشود بر قلبم کمان از براي آنکه چون او غمگساري داشتم گر غمم خون جگر مي‌خورد هيچم غم نبود گر بديدي کز گذار او غباري داشتم درنفس چون بادم...
چهارشنبه، 3 فروردين 1390
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
روزگاري روي در روي نگاري داشتم
روزگاري روي در روي نگاري داشتم
روزگاري روي در روي نگاري داشتم

شاعر : خواجوي کرماني

راستي را با رخش خوش روزگاري داشتمروزگاري روي در روي نگاري داشتم
زانکه در بستان عشرت نوبهاري داشتمهمچو بلبل مي‌خروشيدم بفصل نوبهار
کز ميان قلزم محنت کناري داشتمخوف غرقابم نبود و بيم موج از بهرآنک
چون بميدان زان صفت چابک سواري داشتماز کمين سازان کسي نگشود بر قلبم کمان
از براي آنکه چون او غمگساري داشتمگر غمم خون جگر مي‌خورد هيچم غم نبود
گر بديدي کز گذار او غباري داشتمدرنفس چون بادم از خاطر برون بردي غبار
گر چه هر ساعت نشيمن در دياري داشتمداشتم ياري که يکساعت ز من غيبت نداشت
گوئيا در خواب مي‌بينم که ياري داشتمچرخ بد مهرش کنون کز من به دستان در ربود
ليک با او داشتم گر زانکه کاري داشتمهمچو خواجو با بد و نيک کسم کاري نبود


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مقالات مرتبط